تفاوت آماده‌سازی رکابزنان ایران و ژاپن از زمین تا آسمان+عکس

جدا از بحث گرد و خاک اهواز، رکابزنان ایران مجبورند در پیست سیمانی تمرین کنند چراکه خبری از ساخت پیست چوبی سرپوشیده در ایران نیست.

حدود 25 سال پیش کلنگ ساخت پیست چوبی در ساری زده شد اما هنوز ساخت آن تکمیل نشده است. این اتفاق حتی دست مایه طنز برای رکابزنان ایران شده و عنوان می‌کنند نوادگانشان از این پیست استفاده خواهند کرد.

درست مقابل ایران، ژاپن در بهترین شرایط برای قهرمانی آسیا آماده می شود و از الان زنگ خطر را برای بازی های آسیایی 2018 را هم به صدا درآورده است.

ژاپن که اصلی ترین حریف رکابزنان سرعتی در قهرمانی آسیا است، این روزها با مربی فرانسوی اش، نه در کشور خود بلکه در فلوریدا آمریکا اردو زده و تمریناتش را پیگیری می کند.

نکته جالب اینکه خود ژاپن از پیست چوبی هم برخوردار است و در این پیست کاپ های جهانی هم برگزار شده است. با این حال ژاپن قانع نشده و برای پیشرفت رکابزنان خود رکابزنانش را به آمریکا اعزام کرده است.

شاید جالب باشد که رکابزنان ایران در بهترین حالت دو هفته زودتر از مسابقات قهرمانی آسیا به مالزی می روند تا آنجا اردو داشته باشند. آن هم فقط برای اینکه رکابزنان بتوانند خودشان را با پیست چوبی  هماهنگ کنند.

رکابزنان ایران بارها از نداشتن تجهیزات کافی و به روز، نبود پیست چوبی در ایران و اینکه تکنیک ها در دو پیست چوبی و سیمانی متفاوت است، گلایه کرده اند اما به نظر می رسد صدای آنها به گوش هیچ کدام از مسئولان نرسیده است. در این سالها بارها مشاهده شده که امکاناتی که در اختیار رکابزنان ایران است در حد مسابقات استانی است اما هم اندازه ژاپن از آنها هم انتظار کسب مدال دارند. با این حال رکابزنان ایران بارها با وجود امکانات کم، تلاش خود را کرده اند.  برای نمونه در مسابقات قهرمانی آسیا 2017 ایران در تیم اسپرینت توانست بالاتر از ژاپن مدعی قرار گیرد  و مدال نقره را کسب کرد.

اما با این روندی که ژاپن، مالزی، هنگ کنگ و دیگر کشورها پیش گرفته اند و حتی حضور در کاپ های جهانی را از دست نمی دهند قطعا شرایط بسیار دشواری در انتظار ایران در بازی های آسیایی 2018 قرار دارد و شاید مدال طلایی که محمد دانشور در بازی های آسیایی 2014 کسب کرد دیگر هیچ وقت تکرار نشود.