بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29
کد خبر: ۱۰۲۱۱۹
تاریخ انتشار: ۰۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۹:۵۲
پس ببار ای برف! شهر تشنه، شهر آلوده، شهر عبوس با مردمان خسته به تو نیاز دارند. ببار ای برف! شهر سیاه به تو نیاز دارد تا جامه سپید بپوشد.
تدبیر24»مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: «و سرانجام برف بارید و امسال بیش از هر سال قدر برف را می‌دانیم و باید بدانیم؛ چرا که کابوس خشکسالی بیش از هر زمان دیگری سایه انداخته است. بیش از هر سال دیگر آلودگی هوا را احساس کردیم و همه به روشن ترین بیان گفتتند تنها باد و باران می توانند نجات مان بدهند و حالا برف باریده است. این که در شهری کوهپایه ای و پر از خاطرات سفید برفی به خاطر بارش برف ذوق کنیم خود از این واقعیت حکایت می کند که مدت ها از این نعمت محروم شده بودیم. پس ببار ای برف! شهر تشنه، شهر آلوده، شهر عبوس با مردمان خسته به تو نیاز دارند. ببار ای برف! شهر سیاه به تو نیاز دارد تا جامه سپید بپوشد.

ببار ای برف! تو دیگر واقعی هستی و مثل فضای مجازی بلای جان کسانی نخواهی شد. ببار ای برف! به خاطر تو مدرسه ها تعطیل شدند و این خوش ترین خبر است برای بچه هایی که مثل محکومان باید بهترین ساعات عمر خود را پای آموزه هایی تلف کنند که در دنیای امروز چندان به کار نمی آید. ببار ای برف! تا کودکان ما از این خانه های کوچک بیرون بیایند. چرخی بخورند و رقصی کنند و گلوله های برفی را به سوی هم پرتاب کنند.

برف که می بارد یادمان می آید که زندگی زیباست و به یاد شعر سیاوش کسرایی می افتیم:

برف می بارد

برف می بارد

به روی خار و خاراسن

کوه ها خاموش، دره ها دل تنگ.

تا می رسد به آنجا که

آری، آری، زندگی زیباست

زندگی آتشگهی دیرَنده پابرجاست 

گر بیفروزیش

رقص شعله اش

در هر کران پیداست

ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست...

ببار ای برف تا بدانیم گناهی بزرگ تر از خاموشی نیست. ببار که بر این دیار غبار دروغ نشسته است. برف، مثل حقیقت سفید است و دروغ از بس که بی فروغ است سیاه. برف اما انگار خود حقیقت است. منتها حقیقت هم گاهی یخ می زند مثل برف...

سال ها پیش یکی از بستگان که در دوره آموزشی مربی یی که از خاور دور آمده بود - در یکی از معابد آن دیار خدمت می کرد - خاطره جالبی تعریف می کرد و می گفت: این خانم داشت تکنیک هایی را یاد می داد که ناگاه چشمش به بیرون پنجره افتاد و دید برف می بارد. مثل کودکی پنجره را گشود. گریست و عذر خواست و به حیاط مجموعه دوید تا برف را از نزدیک لمس کند. تا به حال انگار برف ندیده بود.

کم نیستند مردمانی که برف را از نزدیک ندیده اند و نمی بینند. دکتر الهی قمشه ای می گفت این برف نیست که می بارد الماس است که از آسمان می افتد و اگر این تعبیر را صرفا شاعرانه می دانید کافی است برف را در زیر میکروسکوپ تماشا کنید تا ببینید چه قدر زیبا و دقیق و مهندسی شده است.

ببار ای برف! تا ایدئولوژیک ترین تلویزیون دنیا هم ناچار شود دقایقی دست از نصیحت مستمر خلق بردارد و از زیبایی هم بگوید. ببار تا جوان همسایه بتواند در روز فرد اتومبیل نمره زوج خود را به خیابان ببرد و دل خوش باشد به این که دوربین های پوشیده از برف قادر به ثبت تصویر نمره او نیست! اگر هم باشد خود ماشین پوشیده از برف است. دوستی می گوید این بخش را حذف کن! بد آموزی دارد و من می گویم این تخلف اندک هم سهم جوانی که یک هفته است حسرت می خورد کاش من کارمند حسابداری شرکت نفت بودم تا ۱۰۰ میلیارد را برمی داشتم!

بارش برف دیگر امری فانتزی نیست تا فقط شعر بسراییم و برف بازی کنیم. وقتی می شنویم نرخ متعارف برداشت از آب های زیر زمینی در دنیا ۲۵ درصد است و ما بالای ۵۰ درصد برداشته ایم بارندگی و برف و باران یعنی خود زندگی.

وقتی هوای آلوده داشت خفه مان می کرد برف یعنی نفس کشیدن. یعنی خود خود زندگی.

برف در تهران و کلاشهرها را می گویم و می دانم که این سرما به کام زلزله زدگان خوش نمی نشیند اما اینجا هم یادمان می آید که برف در سر پل ذهاب هیبت مخوف خود را به رخ می کشد پس باید دوباره به فکر آنها بیفتیم. پس ببار ای برف تا یادمان باشد در غرب سوز سرما با هم میهنان ما چه می کند و اگر این روایت تلخ نمی شد از سارینای کوچک هم می گفتم...

میان ما و طبیعت آن قدر فاصله افتاده که برفی باید ببارد تا به خود آییم و بدانیم این همه قیل و قال بهانه است و اصل زندگی جای دیگری است.

بزرگانی که خشکسالی را نشانه دور شدن مردم از دینداری می دانستند نیز به قاعده از دیدن برف و بارش خرسند شده اند و از نگرانی شان کاسته می شود چون با این نگاه هم بارش برف اتفاق خوبی است و دغدغه ها را رفع می کند.

ببار ای برف...مرا به خاطرات کودکی می بری. به یاد اولین کارت پستال که یک منظره برفی بود و امضای معلم هنر - محمد رضا شریفی نیا - پشت آن بود...»

برچسب ها: تدبیر24 ، ببار ای برف
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها