حداقل پنجره ها را نپوشانید!

تدبیر24» منتقدین: واخ!
از کودکی دوست داشتم جلوی پنجره بنشینم، در اتوبوس، در قطار و در ماشین سواری، همیشه هم از متصدی صدور کارت پرواز تقاضا می‌کنم که صندلی کنار پنجره به من بدهد.

در سفر هفته قبل‌ام به کرمانشاه، پنجره من کاملاً پوشانده شده بود! و بعضی پنجره‌های دیگر! دقت که کردم دیدم پوشش لوگوی ایرلاین روی بدنه‌ی هواپیما، تا پوشاندن پنجره‌ها هم جلو رفته است. فکر می‌کنم این اقدام خلاف استانداردهای پرواز است. یه کسی رسیدگی کنه!!

گفتم شاید مشکلات جدی مردم در فرودگاه امام خمینی(ره)، مشکل وضعیت پارکینگ مهرآباد، سرویس‌های خدماتی، اطلاع رسانی و نوسانات شدید قیمت بلیط و... در این نظام مدیریتی قابل حل نباشد. حداقل «پنجره‌ها را نپوشانید» تا بیرون را ببینیم!

استیضاح وزیر هم چاره ساز نیست، چون رأی نمی‌آورد. اجمالاً صرفاً خواهش می‌کنیم!

 *پی نوشت*
 

همینطور که به فکر فرو رفته بودم یادم افتاد، کلمه «هما» نام‌گذاری قشنگی در آن دوران برای ترکیب «هواپیمای ملی ایران» بود. هم زیبایی واژه و هم ارتباط موضوعی و هم نشانه شناسی از افسانه‌های اساطیری ایران باستان. کلاً واژگانی که از حروف ابتدایی کلمات ساخته می‌شوند، نقش مهمی در به ذهن سپاری آن دارند. این کار صرفاً قدری سلیقه می‌خواهد.

بعد از انقلاب با انواع مدل‌های باسلیقه و بی‌سلیقه سروکار داشته‌ایم. مثلاً کلمه «سچفخا» که اوایل انقلاب استفاده می‌شد، مربوط بود به «سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران»! «ناجا» واژه زیبایی است برای «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی» با مفهوم نجات هم هماهنگی دارد. یا «برجام»، «برنامه جامع اقدام مشترک»

بعضی ترکیبات مثل «تر» و «پش» خیلی جالب نیست، منظور «ترابری» و «پشتیبانی» است که به واژه اصلی اضافه می‌شود. «واجا» اجمالاً قابل تحمل است. «وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی».

سازمان اطلاعات سپاه کار خوبی می‌کند که از واژه اختصار استفاده نمی‌کند. «ساس»!

چند روز پیش گزارش مهمی در حال ارائه بود که دیدم از کلمه «واخ» هم استفاده شد. از وزیر محترم اطلاعات که کنارم بود پرسیدم «واخ» مربوط به کدام سازمان است؟ گفت: «وزارت امور خارجه»!!