تغییر ریتم ضربان قلب از نخستین روزهای آلودگی هوا شروع میشود. مسئولین میگویند کودکان و افراد کهنسال از خانه بیرون نیایند. مدرسهها را هم تعطیل میکنند.
تدبیر24»آساره کیانی- شاخصهای آلودگی هوا را هم حتی وقتی به طور میانگین اعلام میکنند چیزی
حدود 177 و برای همه همه گروههای سنی ناسالم تخمین زده میشود.
کارشناسهای غیر دولتی هم همواره گفته اند که این اعداد و ارقام خیلی
بالاتر از چیزی است که به طور رسمیاعلام میشود؛ دلیلش را هم نمیدانند؛
شاید نترساندن و مردم شاید تعطیل نکردن ادارات.
اعضای شورای تهران که در دوره پنجم، یک ری و تجریش هم به پس آن اضافه شده،
در حالی که مشغول بررسی جزئیات بودجه سال 97 شهرداری تهران هستند، وقت
کافی برای تذکرات خود راجع به آلودگی هوا پیدا نمیکنند و چند جمله خاکستری
شکسته بسته در دو سه دقیقه پایانی در این باره ایراد میشود. ساعت حوالی
هشت و چهل و پنج دقیقه صبح، مترو تجریش خراب میشود؛ به خط کهریزک هم امیدی
نیست؛ محترمانه میگویند تشریف ببرید بیرون اگر میخواهید معطل نمانید.
بلیطهایتان را هم عودت میدهیم.
خیابان دودی تهران با هجوم از دورازههای مترو به استقبال میآید و به
آدمهایی که سرفه میکنند و هرازچندگاهی دستی روی قلبشان میگذارند، خوش
آمد میگوید. همه تصاویر غیرشفافند؛ دلگیر و اندکی افسرده.
قرار است ارقام بودجههای همه بخشهای شهرداری مشخص شوند و نسبت به دوره
شهرداری گذشته کم یا زیاد شده یا دست نخورده باقی بمانند. در تهران از
ابتدای بلوارمرزداران(ناحیه 2، منطقه 2) تا سر تخت طاووس(شهید مطهری) هیچکس
هیچ اتوبوسی را تحت عنوان وسیله حمل و نقل عمومیمشاهده نمیکند. این را
مردمانی گفته اند که میخواستند از اتوبوسهای شهری استفاده کنند؛ جایی که
خط BRT(همان اتوبوسهای تندرو) را ندارد. مترو هم که خراب است و البته دلیل
استفاده از مترو و اتوبوس را نمیتوان به حرف شنوی مردم از اعضای شورای
شهرشان ربط داد که در جلسات قبل گفته بودند مردم در استفاده از این وسایل
برای کاهش آلودگی هوا مشارکت کنند؛ خودروهای شخصی با شیشههای بالا آمده
همچنان زیادند. شاید از سر تخت طاووس تا میدان ولیعصر از لابه لای دودهای
بدبو بتوان دود سیاه و بوی سوختگی پروندهها را هم تشخیص داد؛ آتش از ساعت
یازده و چهل و پنج دقیقه شب دوشنبه شروع شد و تا پایان صحن علنی شورا در
روز سه شنبه همچنان ادامه داشت؛ ساختمان برق حراراتی وزارت نیرو تقریبا
شبیه پلاسکو- ساختمانی در چهارراه استانبول در سال گذشته- آتش گرفت؛ دلیل؛
نامشخص؛ احتمال ریزش؛ زیاد؛ سن ساختمان؛ بالای 50 سال منتها آتش از یکی از
چهار طبقه منفی(زیر زمین) شروع شد؛ همانجا که پر از اسناد و پروندههای
مربوط به امور توسعه ای و حساس است. این ساختمان قدیمیسرجمع، 8 طبقه دارد.
مسئولان نتوانسته اند برای مقاوم سازی و رسیدگی جدی به وضعیت ناایمن
ساختمانهایی که در معرض آتش سوزی و زلزله قرار دارند، کاری کنند، اما یک
چیز را یاد گرفته اند؛ دیگر هیچ آتشنشانی را تو نفرستاده اند و همه بیرون
در(البته با شعاع 100 متری) ایستاده اند تا آتش خودش خاموش شود؛ ساختمان
بریزد و بعد بروند جمع اش کنند؛ این طوری لااقل هیچ کسی نمیمیرد. گرد و
غبار در تمامیمجاری تنفسی آدمها در حال رفت و آمد است و شاید پشت درهای
ساختمان شورا در خیابان بهشت هم گوش ایستاده تا تذکرات تکراری اعضای شورای
شهر را راجع به از بین بردن خودش بشنود؛ شاید هم با خودش بگوید که تقصیری
ندارند؛ این اعضا در طول سالیان گذشته یکسری وظایف نظارتی بی تاثیر
داشتهاند و هیچ تفاوتی ندارد که شهردار از خودشان باشد یا نه(به معنای هم
حزبی و هم سلیقه)؛ و «چنین خانهای اگر هم از پایبست ویران نباشد خودم به
تنهایی میتوانم ویرانش کنم». اینجا تهران است؛ شهری که شاخص آلودگی هوایش
هیچ وقت به صورت کاملا دقیق اعلام نشده اما آن قدر آلوده هست که معترضان
همیشگی از اصناف متفاوت، روبری شهرداری و شورایش نباشند؛ همانها که در
دوره شهرداری محمدباقر قالیباف تار و مار میشدند و حالا در زمان آقای نجفی
در حلقه امن علیه فساد و رانت و هرچه دلشان بخواهد شعار میدهند.
مردم سالاری