کاهش احتمال آلزایمر

نتیجه این بود که دانستن یک زبان دوم ممکن است به کاهش تاثیرات اختلالات مغزی "دژنراتیو"(degenerative) کمک کند.

این پژوهش تحت هدایت پروفسور "ناتالی فیلیپس" انجام شد و این گروه تحقیقاتی ام.آر.آی جامع مغز 94 فرد مورد مطالعه قرار دادند.

از میان این 94 نفر، 34 نفر از آنها تک‌زبانه و مبتلا به MCI بودند، 34 نفر چندزبانه و مبتلا به MCI بودند، 13 بیمار تک‌زبانه و مبتلا به آلزایمر و 13 بیمار نیز چندزبانه و مبتلا به آلزایمر بودند.

دانشمندان توجه ویژه‌ای به مناطق کنترل زبان و شناخت در لوب پیشانی مغز، همراه با ساختارهای محیطی مرتبط با حافظه در لوب پیشانی میانی داشتند، چرا که این مناطق در بیماران MCI و آلزایمر آسیب می‌بیند.

آنچه آنها متوجه شدند این بود که در بیماران چند زبانه ضخامت و چگالی بافت در این مناطق بیشتر از بیماران تک‌زبانه بود.

"فیلیپس" می‌گوید: نتایج تحقیق به ما نشان می‌دهد که صحبت کردن بیش از یک زبان یکی از عوامل متعدد در شیوه زندگی است که به حفظ توانایی‌های شناختی کمک می‌کند.

وی افزود: نتایج از این مفهوم حمایت می‌کنند که چندزبانه بودن و مزایای شناختی و اجتماعی مربوط به آن با انعطاف و سلامت مغز مرتبط است.

یک مقاله در مورد این تحقیق اخیرا در مجله Neuropsychologia منتشر شده است.