نشست کویت موفق نبود

تدبیر24»سیدرضا قزوینی غرابی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه از مدتها قبل دولت عراق به دنبال برگزاری چنین کنفرانسی بود تا بتواند هزینه بخشی از روند بازسازی این کشور را که در پی حمله داعش دچار تخریب‌های زیادی شده بود جبران کند، ادامه داد: در همین چارچوب از چند ماه قبل بحث برگزاری کنفرانس بازسازی عراق در کویت مطرح شد. کنفرانسی که قرار بود کشورهای شرکت کننده در آن به صورت مستقیم و غیر مستقیم کمک‌های بلاعوضی را در اختیار عراقی که در صف مقدم مقابله با تروریسم قرار دارد، قرار دهند تا دولت بغداد در بازسازی زیرساخت‌های خود از آن استفاده کند ولی به مرور زمان موضوع کمک‌های بلاعوض به کنفرانس سرمایه‌گذاری در عراق تبدیل شد و براساس آن تصمیم گرفته شد که کشورهای شرکت کننده وام‌هایی را به دولت عراق بدهند و تعدادی از کشورها نیز سرمایه‌گذاری‌هایی در عراق انجام دهند، در حقیقت یک نوع  چرخشی در اهداف برگزاری این کنفرانس به وجود آمد .

این کارشناس جهان عرب با بیان اینکه وزیر برنامه‌ریزی عراق اعلام کرده بود که حدود 88 میلیارد دلار برای بازسازی عراق لازم است و براساس تبلیغات وسیعی که انجام داده بود دولت عراق انتظار داشت که مقدار عظیمی از این هزینه‌ها در این کنفرانس تامین شود گفت: علیرغم تبلیغاتی که انجام شد حدود 30 میلیارد دلار برای بازسازی عراق جمع‌آوری شد که بخش عمده آن در قالب وام و قرض به دولت عراق ارائه می‌شود.

وی با بیان اینکه از مجموع 30 میلیارد دلار کمتر از دو میلیارد آن کمک بلاعوض است، خاطرنشان کرد: این کمک‌های بلاعوض نیز همه نقدی نیستند. مثلا دولت فنلاند 10 میلیون دلار برای کمک به عراق در نظر گرفته که این کمک برای موضوع آموزش نیروهای عراقی جهت خنثی سازی بمب است. یا اینکه دولت ژاپن نیز تصمیم گرفته بخشی از کمکهای خود را از طریق سازمان ملل در اختیار عراق بگذارد تا نظارت لازم بر چگونگی هزینه شدن این کمک‌ها صورت بگیرد.

قزوینی با بیان اینکه میزان بدهی‌های خارجی دولت عراق تا پایان سال 2018، 120 میلیارد دلار پیش‌بینی شده است، اظهار کرد: با توجه به اینکه قرار است بخشی از کمک‌ها  به دولت عراق از طریق وام باشد، این خود باعث می‌شود که میزان بدهی‌های دولت عراق با در نظر گرفتن هزینه سود این کمک‌ها افزایش بیشتری پیدا کند.

این کارشناس مسائل عراق با بیان اینکه برخی از کشورهای کمک کننده به عراق در این اجلاس علاوه بر اهداف اقتصادی به دنبال اهداف سیاسی نیز هستند، در پاسخ به این سوال که چرا میزان کمک‌ها به عراق متناسب با آنچه که پیش‌بینی می‌شد، نیست، ادامه داد: عراق به شدت درگیر فساد مالی است و بسیاری از کشورهایی که به عراق قصد کمک دارند، از این موضوع واهمه دارند و با توجه به فسادهایی که وجود دارد تصور بر آن دارند که این اقدام آنها یک نوع ریسک خواهد بود. به همین بابت نمی‌توانند به راحتی این کمک‌ها را ارائه دهند.

قزوینی همچنین عدم وجود ثبات سیاسی و اختلافات موجود بین مقامات عراقی را یکی دیگر از دلایل این موضوع عنوان کرد و افزود: حدود سه ماه دیگر انتخابات پارلمانی  در عراق برگزار می‌شود و  بعد از انتخابات دولت جدیدی در عراق بر روی کار خواهد آمد. به همین بابت عموما دولتها بر روی دولتی که سه ماه از عمر آن باقی مانده، چندان سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.

این کارشناس عراقی خاطرنشان کرد: از دیگر سو باید توجه داشت خیلی از کمک‌هایی که برای ارائه به عراق در نظر گرفته شده فعلا در حد جوهری روی کاغذ  است و ضمانت‌ها برای پرداخت آن مشخص نیست.

 قزوینی خاطرنشان کرد : بر اساس لیست منتشر شده ،فنلاند 10 میلیون دلار،اتحادیه اروپا 400 میلیون دلار،بانک توسعه اسلامی  500 میلیون دلار،ژاپن  600 میلیون دلار،قطر  یک میلیارد دلار،انگلیس  یک میلیارد دلار،عربستان یک و نیم میلیارد دلار،صندوق عربی توسعه یک و نیم میلیارد دلار،کویت  دو میلیارد دلار،بانک بین المللی پول 4.7 میلیارد دلار،ترکیه پنج میلیارد دلار و امارات  حدود شش میلیارد دلار ، در این نشست وعده سرمایه گذاری و ارائه وام  به عراق داده اند.

وی همچنین در پاسخ به سوالی در مورد نقش ایران در بازسازی عراق ، با بیان اینکه علیرغم اینکه وزیر خارجه ایران در اجلاس حضور پیدا کرده بود نام ایران در لیست کشورهای کمک کننده به عراق وجود ندارد، خاطر نشان کرد: ایران از سال 2003 در روند بازسازی عراق مشارکت کرده و به نظر می‌رسد همچنان می‌خواهد براساس رویه قبلی فعالیت‌های خود را در روند بازسازی عراق ادامه دهد و شاید اینکه ایران نام خود را در لیست کشورهای کمک کننده به عراق قرار نداده برگرفته از اهداف خاصی از سوی ایران است. از جمله اینکه اهداف مشارکت کنندگان عمده کنفرانس، بهره برداری‌های سیاسی بوده است و تهران تلاش می‌کند تا خود را از اهداف این بازیگران دور نگاه دارد. همانگونه که اشاره شد تعداد قابل توجهی از کشورهای مشارکت کننده در این نشست دارای اهداف و مطامع سیاسی خود هستند و از طریق مشارکت در بازسازی عراق به دنبال خرید سهم خود جهت نفوذ در عراق هستند.