تدبیر24»شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که پس از پذیرش استعفای محمدعلی نجفی انتخاب شهردار چنین حساس شود. در این میان پرسش‌هایی نیز رخ می‌نماید؛ اینکه با وجود اصرار فراوان بسیاری از فعالان سیاسی و شایستگی و مدیریت سازمانی چرا نام محسن هاشمی در میان برگزیدگان نیست؟ چرا قدرت انتخاب اعضای شورا به احزاب تفویض شده و آنها بر سر انتخاب شهردار آینده تهران چانه‌زنی می‌کنند؟ چرا با وجود مدیران شایسته فراوان و قوی‌تر از افراد معرفی شده، این 7 نفر به گزینش پایانی می‌رسند؟ البته هرچه باشد عملکرد این شورا به نام جریان اصلاحات تمام خواهد شد پس باید در وهله اول مصلحت شهر و منافع مردم را لحاظ کنند و از یاد نبرند که برای خدمت به مردم با رأی میلیونی قدم به شورا گذاشته‌اند و نباید تمایلات حزبی را در کارهای خود دخالت دهند. برای بررسی عملکرد شورا در انتخاب گزینه‌های شهرداری و حواشی آن «آرمان» با محمدمهدی تندگویان عضو شورای شهر چهارم به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.
به‌عنوان عضو شورای شهر چهارم فرآیند عملکردی شورای پنجم و انتخاب گزینه‌های شهرداری نسبت به دوره قبل را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اتفاقی که دوره قبل در انتخاب شهردار افتاد این بود که ما در انتخاب شهردار با طرف مقابل مبارزه کردیم و حتی مردم به یاد دارند که برای رأی به آقای محسن هاشمی چه دردسری کشیدیم و اگر آن اتفاق نامیمون خانم راستگو رخ نمی‌داد حتما موفق می‌شدیم. ما با تمام دردسرهای موجود و مواجهه با حضور 14ساله اصولگرایان در شورای چهارم عملکرد مثبتی داشتیم و اگر آن یک نفر به جریان اصلاحات خیانت نمی‌کرد، نتیجه این عملکرد بیشتر مشخص می‌شد. اکنون نیز انتظار مردم درست است، زمانی که یک جریان بدون هیچ رقیبی در موضوعی مشخص حاکم می‌شود انتظار می‌رود که قدرت و سرعت تصمیم‌گیری بهتر باشد و روند حاضر این پرسش را پدید می‌آورد که اگر اصلاح‌طلبان این تعداد گزینه نداشتند و مشخص نبود که درباره چه گزینه‌هایی می‌خواهند تصمیم بگیرند، چرا برای رسیدن به این جایگاه بدین حد تلاش کردند؟ به یاد می‌آورم زمانی که ما برای شورای شهر چهارم در نخستین جلسه خدمت رئیس دولت اصلاحات رسیدیم و بحث ورود به کار شورا مطرح شد وی یک جمله گفت که توصیه من به شورای شهر پنجم است. رئیس دولت اصلاحات به ما گفت: «مصلحت شهر را به مصلحت جریان سیاسی خود ترجیح دهید و ببینید چه چیزی برای شهر نیاز است و باید چه اقدامی برای شهر شکل بگیرد، همان را انجام دهید.» اکنون نیز همه درخواست مردم این است که شورا در عملکرد خود، انتخاب شهردار و انتصابات دچار موضوعات حزبی و درون گروهی نشود و اعضای شورا مصلحت شهر را در اولویت کاری خود قرار دهند.
انتظار می‌رفت که حداقل محسن هاشمی در لیست 7 نفره حضور داشته باشد، عملکرد شورا را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بحث انتخاب شخص آقای هاشمی مساله‌ای است که جای تامل دارد چون اعضای شورا بحثی را مبنی بر میثاق‌نامه و تعهداتی که داده‌اند مطرح می‌کنند. به هر حال گزینه ما در دوره قبل آقای هاشمی بود و خیلی تلاش کردیم که این اتفاق رخ دهد. اکنون نیز مقداری برای ما سخت است، در دورانی که جریان اصلاحات بر شورای شهر حاکم است چرا آقای هاشمی از گزینه‌ها حذف می‌شود؟ به‌نظر من بحث میثاق‌نامه قابل حل است و مساله‌ای درون جریانی است که جریان اصلاحات به‌راحتی می‌تواند در راستای مصالحی که دارد تصمیم بگیرد و اعلام نظر کند. از این جهت به‌نظر من استناد به میثاق‌نامه اتفاق درستی نیست، مگر اینکه موضوعات دیگری مطرح باشد که باید برای مردم شفاف باشد تا بدانند چرا آقای هاشمی انتخاب نشد. من به‌عنوان کسی که در شورا بوده و سال‌ها کار شهری کرده آقای هاشمی را برای حوزه شهرداری و تعاملات خارج سازمانی گزینه مناسبی می‌بینم. نسبت به 7 گزینه‌ای که نامشان بیرون آمده نیز نظری ندارم. بحث این شورا از زمانی که روی کار آمد استفاده از جوانان اصلاح‌طلب و جوانگرایی با شاخصه‌های مدیریت بود. از این رو زمانی که پرونده شهرداران تهران را نگاه کنید؛ آقای کرباسچی در 30 سالگی شهردار شده یا خود آقای قالیباف به رغم تمام نقدها در 43 سالگی شهردار تهران شده است؛ یعنی شهرداری جایگاهی است که نیاز به جوانی کاملا مسلط و فردی اهل جسارت، فکر و توانایی عملکرد دارد. شهرداری شغلی کاملا خدماتی است و نیاز به لیدر سیاسی و جمع‌بندی حزبی ندارد بلکه باید شخصی روی کار بیاید که در سر هوای رئیس‌جمهور شدن یا عملیات آینده نداشته باشد. متاسفانه این بدعتی است که اصولگرایان گذاشتند و برای نخستین بار آقای احمدی‌نژاد را به این سمت هل دارند و پس از آن نیز آقای قالیباف تکرار کرد. حال انتظار ما این است که این مساله در جریان اصلاحات شکل نگیرد و نیرویی جوان، اهل فکر، کار، ریسک و پر از خلاقیت در شهرداری قرار گیرد. افرادی که برای تصدی‌گری شهرداری انتخاب شده‌اند میانگین سنی خوبی ندارند.
به‌لحاظ آسیب‌شناختی چرا اعضای شورای شهر در تصمیم‌گیری‌ها دچار اختلاف و به‌هم ریختگی هستند؟
شورا 14 سال در اختیار اصولگرایان بوده و برای اینکه انتظار داشته باشیم تحول آنچنانی رخ دهد زمان زیادی لازم است. البته شورا در انتخاب آقای نجفی یکدستی خود را نشان داد و وی با اتفاق آراء انتخاب شد. اعضای شورا نشان دادند که در انتخاب اولیه از اجماع و وفاق خوبی برخوردارند، اما به‌نظر من چون انتخاب اول آنها نیز فاقد تحقیقات درست بود و کارشناسی مناسبی انجام نشده بود نتوانستند انتخاب مناسبی داشته باشند. از زمانی که این شورا در انتخابات پیروز شد تا زمانی که بر مسند شورای شهر بنشینند زمان مناسبی برای اعضای منتخب ایجاد شده بود که اعضای جدید از اردیبهشت تا شهریورماه از چند نفر برنامه بگیرند و به یک جمع‌بندی برسند تا شهرداری نیاید که حتی نتواند یک سال دوام بیاورد. شاید این اشتباه در انتخاب اول نیز موجب به‌هم ریختگی احزاب اصلاح‌طلب و اتفاقات چندروزه اخیر شده است. به‌هم‌ریختگی و نگرانی احزاب از این است که شهردار جدید نیز نتواند مدت زیادی در شهرداری بماند.
با این اوصاف به‌نظر شما گزینه‌های ارائه‌شده از سوی شورا مطلوبیت چندانی برای شهردار شدن ندارند؟
اگر به ارزیابی عملکرد شورا بپردازیم، می‌بینیم در عرض یک هفته، یکشنبه اعلام می‌شود که تا انتها پشت آقای نجفی ایستاده‌ایم و اجازه نمی‌دهیم که وی از شهرداری برود، اما به فاصله دو روز، یعنی سه‌شنبه همه اعضا اعلام می‌کنند که آقای نجفی باید برود. این مدل تصمیم‌گیری‌های شتابزده نشان می‌دهد که هماهنگی مناسب در بین اعضای شورای شهر و احزاب حاضر در شورا وجود ندارد. نگرانی ما و مردم این است که در انتخاب مجدد شهردار نیز دچار این مشکل بشویم. به‌نظر من بزرگان اصلاحات باید ورود کنند و قصه حضور احزاب مختلف در شورا را تمام کنند. برخی مدل رفتارها در شورا نمایانگر این است که ما به‌رغم داشتن شورای عالی سیاستگذاری نتوانستیم به وحدت مناسبی در میان احزاب برسیم.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
