سالروز پرتاب فضاپیمای "Faith 7"

به فرود یک فضاپیما یا قطعه‌ای از آن توسط چتر بر روی آب دریا آب‌فُرود گفته می‌شود.

این فضاپیما توسط "گوردون کوپر" (Gordon Cooper) هدایت می‌شد. کوپر مهندس هوافضا، خلبان آزمایش کننده و یکی از هفت فضانورد اصلی برنامه فضایی عطارد بود

شماره موشکAtlas ، 130-D و شماره فضاپیمای مرکوری 20 بود.

مدیران پرواز این فضاپیما، "کریس کرفت"(Chris Kraft) و "جان دنیس هاج"( John Dennis Hodge) بودند.

پارامترهای این ماموریت

جرم این فضاپیما برابر با 1400 کیلوگرم، اوج و حضیض برابر با 161کیلومتر، انحراف مداری برابر با 32.5° و تناوب مداری 88.5 دقیقه بود.

این ماموریت 34 ساعت و 19 دقیقه و 49 ثانیه به طول انجامید. مسافت طی شده این فضاپیما 878 هزار و 971 کیلومتر بود.

در ماه نوامبر سال 1962، گوردون کوپر به عنوان خلبان این فضاپیما و "آلن شپارد"(Alan Shepard) به عنوان پشتیبان انتخاب شدند.

از آنجا که عطارد- اتلس9 مدارهای نزدیک زمین یعنی از 32.5 درجه شمالی تا 32.5 درجه ی جنوبی را دور می‌زد، به همین دلیل در مجموع 28 ناو، 171 هواگرد و 18 هزار فرد نظامی برای پشتیبانی از این مأموریت اختصاص داده شدند.

در طول پرواز، کوپر گزارش داد که اگر نور و شرایط پس زمینه درست باشد، او می‌تواند جاده‌ها، رودخانه‌ها، روستاهای کوچک و حتی خانه‌ها را ببیند.

در مدار نوزدهم، هنگامیکه نور فضاپیما روشن شد، اولین نشانه نقص فنی نمایان شد. در مدار بیستم، کوپر تمام داده‌های ثبت شده از مسیر را از دست داد.

در مدار بیست و یکم او متوجه رخ دادن یک اتصال کوتاه در  قسمت bus bar serving شد. این اتصال باعث قطع شدن برق سامانه‌ کنترل شد. در مدار 21، "جان گلن" مدیر کشتی "یواس‌ان‌اس کاسل سنتری"، به کوپر کمک کرد تا یک چک لیست تجدیدنظر برای آتش سوزی آماده کند.

به دلیل خرابی سیستم، بسیاری از مراحل باید به صورت دستی انجام می‌شد. در این مدار تنها مناطق هاوایی و زنگبار در محدوده رادیویی بودند. کوپر خاطر نشان کرد که سطح کربن دی اکسید در کابین در حال افزایش است. دقایقی بعد فضاپیمای Faith 7 در" 'آبسنگ مرجانی میدوی" (Midway Atoll) فرود آمد.

اکنون فضاپیمای Faith 7 در "مرکز فضایی هیوستون" (Space Center Houston) تگزاس قرار دارد.