در دوران نامزدی، زن و شوهر واقعی نباشید

تدبیر24»جذابیت های زندگی در یک خانه و زیر یک سقف، تلاش دختر و پسر را برای برگزاری مراسم ازدواج زود صد چندان می کند اما گاهی نامزدی های طولانی بدون مرز محدودیت موجب می شود زوجین به ویژه مردان تعهد اولیه خود مبنی بر ازدواج و تشکیل خانواده را به روزهایی که از راه نمی رسند موکول کنند.

ماجرای نامزدی و نوع ارتباط های بین دختر و پسر داستان طولانی است که هنوز انتهای آن نوشته نشده است. آهن ربای کشش و علاقه بین دختر و پسر در اولین روزهای بعد از خواستگاری، فکر اینکه او همسر آینده من است، دقیق شدن در رفتار و حرکات و خلقیاتش همه و همه دوره نامزدی را بیش از هر دوره ای دیگر تجسسی و حساس می کند.

سبک زندگی و آداب و رسوم در مناطق مختلف کشور و حتی در یک شهر بین خانواده ها، اعتقادات و نگاه های گوناگونی را به تشریفات و دوره های قبل از ازدواج بوجود می آورد. از طرف دیگر سبک ازدواج های دانشجویی، همکاری و آشنا شدن افراد توسط دیگران در شهرهای مختلف موجب شده تا پیوند و وصل های بین شهری افزایش یابد. از این رو نامزدها در شهرهای متفاوت دشواری بیشتری نسبت به کسانی که در یک شهر ساکن هستند را تجربه می کنند.

دوره نامزدی افراد را می توان به چند دسته تقسیم کرد

1 - نامزد هایی که با خانواده خود در یک شهر ساکن هستند.

2 - نامزدهایی که یکی از آنها ( در اکثر موارد پسر ) به دلایل شغلی یا تحصیلی بدون حضور خانواده اش در شهری که نامزد او زندگی می کند، ساکن است.

3 - نامزدهایی که به دلایل شغلی یا تحصیلی در یک شهر واحد بدون حضور خانواده ساکن هستند. ( اکثرا دانشجو در خوابگاه هستند و یا به علت وضعیت شغلی یک خانه اجاره کرده اند)

زوجین تازه بهم رسیده که حرارت عشقی بین آنها نقطه جوش را هم گذرانده است، نوع ارتباط و با هم بودنشان را فرهنگ و اعتقاداتی که دارند تعیین می کند. بر این اساس، چه هر دو در یک شهر باشند یا نباشند و یا هر دو در شهری بدون خانواده در خوابگاهی یا خانه اجاره ای زندگی می کنند میزان رفت و آمد و حدود ارتباط شان بسته به نوع افکار و اعتقادات خود و خانواده شان است.

آنچه در این مطلب قصد داریم به آن بپردازیم اینکه، اگر پسری بر اساس شغل یا تحصیل اش در شهر نامزد خود خانه ای اجاره ای داشت، بالاخره دختر در روزهایی از هفته یا ماه دوست دارد که در خانه نامزدش آشپزی کند، آنجا را برای حضور نامزدی که قرار است شوهرش شود مهیا سازد و آراسته منتظر برگشتن او از دانشگاه یا محل کار باشد و یا اگر هر دو در شهری به دور از خانواده در خوابگاه یا در خانه اجاره ای زندگی می کردند، پس از نامزدی با این هدف که اینک زن و شوهر محسوب می شوند و قرار است سالیان سال کنار هم زندگی کنند، این خوابگاه و خانه را به یک سقف مشترک تبدیل و تا قبل از برگزاری مراسم ازدواج کنار هم برای شناخت بیشتر زندگی می کنند، نگاه به زندگی پس از ازدواج برای آنها چگونه است؟ آیا میزان انگیزه برای تشکیل خانواده در زوج های دور از هم به همان نسبت زوج هایی است که روز بعد از نامزدی زندگی مشترک را آغاز می کنند؟