بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29
کد خبر: ۱۱۰۶۶۵
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۶:۰۰
نخستین انتقال خون به انسان، در 15 ژوئن سال 1667 انجام شد.
تدبیر24»داستان‌های متناقضی در مورد شکل‌گیری ایده انتقال خون و تلاش‌ برای انتقال خون به بدن حیوانات وجود دارد اما نخستین تلاش موفقیت‌آمیز برای انتقال خون به انسان، در سال 1667 توسط یک پزشک فرانسوی صورت گرفت.

 انتقال خون، به فرآیند انتقال خون یا فرآورده‌های خونی از شخص اهدا کننده به دستگاه گردش خون فرد دیگر گفته می‌شود. این فرآیند، هنگامی صورت می‌گیرد که خون اهدا شده، پس از تجویز پزشک با تزریق در سیاهرگ دریافت‌کننده، مستقیما به جریان خون او وارد شود.

در گذشته با کشف گردش خون، تلاش‌های بسیاری برای انتقال خون صورت گرفت و دانشمندان بارها سعی کردند برای نجات یک حیوان بیمار، خون یک حیوان دیگر را به او منتقل کنند که در چند مورد نیز با موفقیت مواجه شد.

با وجود همه این تلاش‌ها، هنوز هیچ کس، انتقال خون به بدن انسان را آزمایش نکرده بود؛ تا این که در 15 ژوئن سال 1667، "ژان باتیسته دنیس" (Jean-Baptiste Denys)، پزشک فرانسوی موفق شد برای نخستین بار، خون گوسفند را به بدن یک پسر نوجوان منتقل کند و جان او را نجات دهد.

دنیس، در مون‌پلیه تحصیل کرده و پزشک مخصوص لویی چهاردهم بود. او در آزمایش خود، حدود 12 اونس از خون گوسفند را به بدن یک پسر 15 ساله که در اثر گزیدگی زالو خونریزی کرده بود، منتقل کرد و به این ترتیب، او را از مرگ نجات داد.

دنیس، این آزمایش را روی یک کارگر هم انجام داد و توانست او را نجات دهد. هر دو بیمار این آزمایش، احتمالا به کم‌خونی دچار بودند و با انتقال خون توانستند در برابر واکنش‌های آلرژیک مقاومت کنند.

سومین بیمار دنیس، یک سیاستمدار سوئدی به نام "بارن گوستاو بونده" (Baron Gustaf Bonde) بود که پس از انجام دو مرحله انتقال خون درگذشت.

در زمستان سال 1667، دنیس، خون یک گوساله را به مردی به نام "آنتونیو ماوری" (Antoine Mauroy) منتقل کرد. ماوری در طی سومین انتقال خون درگذشت و مشاجرات بسیاری در مورد مرگ او پیش آمد. همسر ماوری، دنیس را مسئول مرگ همسرش دانست و دنیس را به ارتکاب قتل متهم کرد اما دنیس از این اتهام تبرئه شد. او پس از این اتفاق، آزمایش‌های پزشکی را کنار گذاشت اما بعدها مشخص شد که ماوری در اثر مسمومیت با آرسنیک، از دنیا رفته است.

آزمایشات دنیس با خون حیوانات، به مشاجرات بسیاری در فرانسه دامن زد و سرانجام در سال 1670 این کار، ممنوع اعلام شد؛ تا این که در سال 1902 با کشف چهار گروه خونی توسط "کارل لندشتاینر" (Karl Landsteiner)، زیست‌شناس اتریشی، انتقال خون، به روشی ایمن و مورد اطمینان تبدیل شد.

بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها