بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 20
کد خبر: ۱۱۱۶۱۲
تاریخ انتشار: ۱۲ تير ۱۳۹۷ - ۲۳:۴۳
تدبیر24»آساره کیانی - شاید تنها یک "وطن فروش"، بتواند اینطور زنان سرزمین مان را به جان هم بیاندازد؛
ما حق نداریم با دیگران با لحنی تحقیرآمیز صحبت کنیم(علی الخصوص که از ما بزرگتر هم باشد)؛
 همانطور که کسی حق ندارد به ما بگوید آستین یا پاچه ی شلوارمان را پایین بیاوریم، ما هم حق نداریم از عصبانیت دیگران با مانور بر اعتقادات آنها فیلم بگیریم!

این زن می تواند مادر یا خواهر یا خاله ی ما باشد! چطور به انجام این کارها راضی می شویم؟ و چطور خودمان را وسیله اجرای برنامه های نامردها و نازن های وطن فروش نمی بینیم در حالیکه هنوز نمی دانیم چه چیزی عاید خود آنها می شود.

مسئولان بالادستی بلد نیستند با مردمشان حرف بزنند؛ ما خودمان هم لال شده ایم؛ نمی توانیم با خواهر و مادر و دوست و هم جنسمان حرف بزنیم!

حق نداریم عصبانیت، خشم و نفرت را در جامعه ترویج دهیم؛ تا وقتی در این خاک  زندگی می کنیم خوب و بد مردمش را خوب و بد خودمان باید بدانیم.
خجالت دارد واقعا؛ این  یک زن معمولیست؛ گشت ارشاد نیست که بگوییم حقش هست که او هم حقش نیست؛ او هم ایرانیست و کسی از خارج برش نداشته بیاورد؛ ما هم حقمان نبوده و نیست.

حقوق شهروندی را مسئولان در حد اسم نگه نداشته اند؛ خودمان اینطور پست و نازلش کرده ایم.
 به عنوان یک روزنامه نگار ایرانی، به همه ی دختران و زنانی که خواسته ای دارند، عاجزانه، خو اهرانه، از ته قلب و دلسوزانه می گویم که این راهش نیست؛ و این ره به ترکستانی منتهی می شود بی بازگشت.
من این فیلم را تا آخر نمی توانم ببینم؛ گریه ام می گیرد و دلم می سوزد.
حرف بزنیم باهم؛ بدی را با بدی جواب ندهی هنر است و  راه حل صلح آمیز، منتج به نتیجه.
نکته اینکه؛  فیلم دست چه کسی می رسد تا مهر چهارشنبه های.... خودش را بزند روی آن و با زیرنویس بدهد به خورد چه کسانی؟ آیا قرار است در نهایت آن کسی که فیلم را دید بیاید به زنان ما کمک کند؟
  با زنان فرهیخته ی سرزمینمان حرف بزنید؛ آنها به شما خواهند گفت که،
نگذاریم عده ای غرور ملیمان را پایمال کنیم؛ از چادر یا بی چادری بودنمان حظ ببریم و نگذاریم آنهایی که لذت می برند از این درگیری ها، ما را سوژه کنند؛ سوژه ی چاپیدن های تاریخی شان.


پاورقی؛به آنها که می گویند این نقد جامعه است؛  این نقد نیست؛ فیلم بگیرید؛ دوربینتان اسلحه تان است؛ بیافتید به جان هم؛ همدیگر را کتک هم بزنید، همدیگر را بدرید؛ بفرستید برای من که من مُهر خودم را بزنم رویش و زیرنویس بگذارم  که شما زنانی که در ایران زندگی می کنید به اهدافتان برسید؟ که چه کسی به شما کمک کنه تا شما به اهدافتون برسید؟
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها