سالروز بازنشستگی برنامه شاتل‌های فضایی ناسا

 ناسا جهت‌گیری و مدیریت سیستم ترابری به فضا (نامی که ناسا به کل برنامه شاتل‌های فضایی داده‌ بود) را بر عهده داشت.

"آتلانتیس" ( Atlantis) یکی از فضاپیماهای ناسا بود که ماموریت ارسال فضانوردان و قطعات فنی به ایستگاه فضایی بین‌المللی را بر عهده داشت.

این فضاپیما در یکی از ماموریتهایش برای تعمیر تلسکوپ فضایی هابل به فضا رفت.

شاتل فضایی "آتلانتیس" در آخرین مأموریت خود در تاریخ ۸ ژوئیه سال ۲۰۱۱ میلادی، زمین را به قصد "ایستگاه فضایی بین‌المللی" ترک گفت و در ۲۱ ژوئیه همان سال در ساعت ۱۲:۴۹ دقیقه به وقت محلی در پایگاه نیروی هوایی "ادواردز" از مرکز فضایی کندی به زمین نشست.

 آتلانتیس در ۳۰۷ روز فضاپیمایی خود، نزدیک به ۱۲۶ میلیون مایل  را در طی ۳۳ پرواز خود طی کرده است.

ماموریت دو هفته‌ای شاتل به فضا در مجموع سفری پردردسر بود.

آتلانتیس طی این ماموریت 6 روز را در کنار ایستگاه فضایی بین‌المللی گذراند.

بخش اعظم این 6 روز از سوی فضانوردان صرف تلاش برای راه‌اندازی مجدد رایانه‌های از کار افتاده ایستگاه که سیستم‌های زیستی آن را کنترل می‌کنند، شد.

فضانوردان همچنین مجبور شدند یک پیاده‌روی فضایی برای تعمیر بخشی از پوشش ضدحرارتی شاتل انجام دهند. در این ماموریت در مجموع سه پیاده‌روی فضایی به خارج از ایستگاه انجام شد.

این فضاپیما رکورد کم‌ تعدادترین ماموریت‌های شاتل را با اعزام ۴ فضانورد به فضا، به ثبت رساند. زیرا معمولا ماموریت‌های شاتل ۷ فضانورد داشتند.

مأموریت اصلی آتلانتیس نصب واحد جدیدی از باتری‌های خورشیدی در ایستگاه فضایی بین‌المللی و جایگزینی یک فضانورد با نام "سونیتا ویلیامز" با فضانوردی دیگر به نام "کلی آندرسن" بود.

"ویلیامز" با بیش از 6 ماه حضور در ایستگاه فضایی بین‌المللی، رکورددار طولانی‌ترین حضور فضانوردان زن در فضا را به ثبت رسانده است.

گفتنی است، نزدیک به  یک میلیون نفر برای دیدن پرتاب "آتلانتیس اس‌تی‌اس-۱۳۵" به فضا در محل پرتاب حضور یافتند.

تصویر زیر لحظه فرود شاتل آتلانتیس در پایگاه فضایی کندی در طی مأموریت" اس‌تی‌اس- ۱۳۵ " را نشان می‌دهد.

با فرود این فضاپیما پرونده مأموریت‌های شاتل‌های فضایی برای همیشه بسته شد.

این فضاپیما هم‌اکنون در موزه‌ای در آمریکا در معرض دید عموم گذاشته شده است.