همه موجودات زنده‌ای که در بدن ما زندگی می‌کنند!

این حقیقت اگرچه مشمئز کننده است اما باید آن را پذیرفت. در اینجا به موجودات زنده ای می پردازیم که درون و روی بدن انسان زندگی می کنند.

۱- باکتری های روی پوست سر

عمده ترین باکتری های پوست سر پروپیونی باکتریوم و استافیلوکوکوس هستند. وقتی تعداد پروپیونی باکتریوم ها از تعداد استافیلوکوکوس ها بیشتر باشد، پوست سر از سلامت برخوردار است اما وقتی تعداد استافیلوکوکوس ها بیشتر باشد، این مسأله منجر به شوره می شود.

۲- مایت های ابروها و مژه ها

مایت های دمودکس روی مژه ها و درون فولیکول های موهای ابرو و دیگر قسمت های بدن زندگی می کنند. این موجودات کوچک جثه ی بلند و پاهای کوتاه و پهنی دارند و در تمام طول عمرشان در میان موهای صورت و بدن زندگی می کنند. آن ها در همان جا می خوابند، تغذیه و حتی جفتگیری می کنند. اما این موجودات برخلاف ظاهر مشمئز کننده ای که دارند معمولا مشکل ساز نیستند مگر آنکه جمعیت آن ها زیاد شود یا ناگهان باعث واکنش آلرژیک شوند.

در این صورت، باعث بروز بیماری های پوستی ای مثل روزاسه یا درماتیت سبورئیک می شوند. گاهی این مایت ها علت خشکی یا سوزش چشم ها هستند. از قرار معلوم این موجودات با بالا رفتن سن علاقه ی بیشتری به ما پیدا می کنند چون این مایت ها تنها در ۲۰ درصد از افراد زیر ۲۰ سال وجود دارند.

۳- باکتری های روی پوست صورت

پوست بدن یکی از مهم ترین محافظان آن در برابر تهدیدهای بیرونی است و باکتری هایی روی پوست زندگی می کنند مانند نگهبان عمل می کنند. سلامت کلی پوست به تعادل میان سلول های پوستی و میکروب های روی پوست بستگی دارد که به طور متوسط یک تریلیون باکتری هستند. عمده ترین این باکتری ها استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس هومینیس، کورینه باکتریوم سیمولانس و کورینه باکتریوم آکولنس هستند. در حقیقت این باکتری های مفید با پر کردن منافذ کوچک پوست به باکتری های مضر اجازه ی ورود نمی دهند.

۴- میکروب های درون بینی

بینی و دهان مانند پوست بیش از هر نقطه ی دیگر بدن در معرض محیط بیرون قرار دارند و در هر لحظه میکروب های بسیار زیادی به آن ها هجوم می آورند. اما سیستم پیشرفته ای وجود دارد که درصورت ورود موجودات مضر، آن ها را از بین می برد. عمده ترین باکتری های درون بینی استافیلوکوکوس و کورینه باکتریوم هستند. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باکتری بی ضرری است که می تواند با باکتری کشنده ی استافیلوکوکوس اورئوس مقابله کند. دیگر اورگانیسم های کوچک مثل مایت ها و قارچ ها معمولا در سوراخ های بینی زندگی نمی کنند.

۵- میکروب های بدبوی درون دهان

بعد از روده، احتمالا بیشترین انباشت میکروب ها در حفره ی دهان است. اگر دندان های خود را به طور منظم مسواک نمی زنید، احتمالا روی سطح دندان هایتان زیست لایه ای از باکتری ها به ضخامت ۳۰۰ تا ۵۰۰ سلول وجود دارد. طبق ارزیابی ها هزار نوع باکتری می توانند در دهان ما زندگی کنند.

شایع ترین باکتری های دهان استرپتوکوکوس سانگوئیس و استرپتوکوکوس موتانس هستند. استفاده ی منظم از مسواک و نخ دندان نه تنها با بوی بد ناشی از این باکتری ها مقابله می کند بلکه از بروز بیماری های لثه که منجر به خونریزی آن می شود هم جلوگیری می کند. زمانی که به طور مداوم درگیر بیماری التهاب لثه باشید، باکتری ها وارد دستگاه گردش خون شده و باعث بروز مشکل می شوند.

۶- میکروب های بدبوی میان انگشتان پا

تفاوتی ندارد پاهایتان بو می دهند یا نه؛ قارچ ها و باکتری های مختلفی در آنجا زندگی می کنند، مثل میکروب های انگلی تریکوفیتون و اپیدرموفیتون که منجر به بیماری قارچ پا یا همان بیماری پای ورزشکاران می شوند. رعایت بهداشت شخصی مثل شستشوی منظم پاها و پوشیدن دمپایی در باشگاه، استخر و دیگر مکان های عمومی، از افزایش جمعیت این موجودات بدبو جلوگیری می کند.

۷- میکروب های بدبوی زیربغل

اگر هیچ اورگانیسمی زیر بغل وجود نداشت، دیگر نیازی نبود با بوی بد این قسمت از بدن مقابله کنید، چون داشنمندان پی برده اند بوی بدن ناشی از باکتری هایی به نام کورینه فورم است که اسیدهای چرب و پروتئین موجود در عرق بدن را تجزیه می کنند. هر چه تعداد این باکتری ها بیشتر باشد، بو شدیدتر خواهد بود.

۸- باکتری های روی دست ها

دست ها یکی از ابزارهای ما برای کشف دنیای اطراف مان هستند و به همین دلیل پیوسته در معرض اورگانیسم های محیط بیرون قرار دارند. انگشتان دست ها مملوء از باکتری هستند و هر بار که سرتان را می خارانید یا انگشت تان را در دهان تان فرو می برید، این اورگانیسم ها را از یک نقطه ی بدن به نقطه ی دیگر آن منتقل می کنید. کارشناسان معتقدند شستن چند باره ی دست ها می تواند به خلاص شدن از این باکتری ها کمک کند چون بسیاری از آن ها باکتری های مضری هستند.

۹- باکتری های درون ناف

ناف یک از قسمت های بدن است که معمولا در هنگام شستن بدن از آن غفلت می شود. دانشمندان با آزمایش بر روی نمونه های ناف ۶۰ نفر مشاهده کردند هزاران نوع باکتری در ناف پنهان شده اند.

۱۰- میکروب های درون واژن

طبق ارزیابی ها ۳۰۰ نوع میکروب درون واژن وجود دارد و دانشمندان معتقدند این اورگانیسم ها در سلامت تناسلی نقش دارند و به مقابله با بیماری ها کمک می کنند. عمده ترین باکتری های مفید واژن، اعضای خانواده ی لاکتوباسیلوس هستند. این باکتری ها لاکتیک اسید ترشح می کنند و به دفع دشمنان مهاجمی مثل قارچ کاندیدا کمک می کنند که عامل عفونت است. طبق تحقیقات جدید، درون آلت تناسلی و مجرای ادرار مردان هم میکروب هایی وجود دارد.

۱۱- باکتری های درون روده

بیش از ۱۰ هزار نوع باکتری شناخته شده (بیشتر آن ها هنوز شناسایی نشده اند) درون بدن انسان های سالم زندگی می کند که دست کم ۴ هزار تای آن ها در روده ها هستند و به گوارش، ایمنی بدن و سلامت کلی آن کمک می کنند. عمده ترین این باکتری ها فیرمیکوت ها و باکتروئیدها هستند. این اورگانیسم ها به تجزیه ی کربوهیدرات ها کمک می کنند و مواد مغذی ضروری ای مثل ویتامین های B و K تولید می کنند. زیاد بودن تعداد باکتری های مفید روده به دفع باکتری های مضر کمک می کند.

۱۲- انگل درون مغز

مغز انسان معمولا به دلیل برخورداری از یک سد خونی عاری از میکروب های دیگر نقاط بدن است. سد خونی مغز نوعی سیستم تصفیه است که به مغز امکان آن را می دهد تا خون مورد نیازش را بدون خطر عفونی شدن دریافت کند. عفونت های باکتریای مغز معمولا در اثر عفونت یک زخم یا اختلال در سیستم دفاعی بدن رخ می دهند. اما اورگانیسم هایی وجود دارند که می توانند سد خونی را دور بزنند. یکی از شایع ترین آن ها توکسوپلاسما گوندی، نوعی انگل است که در مغز حدود ۸۴ درصد افراد زندگی می کند.

این باکتری انگلی با پنهان شدن درون سلول های ایمنی یا عصبی از سد خونی مغز عبور می کند و رفتار فرد را به گونه ای تغییر می دهد که بتواند به موجودات دیگری هم سرایت کنند. این انگل علاوه بر انسان، می تواند طیف وسیعی از حیوانات را آلوده کند.

گربه ها هم توکسوپلاسما را انتقال می دهند و وقتی موش ها به این انگل مبتلا می شوند رفتارهای بی پرواتری دارند و خود را بیشتر به خطر می اندازند و در نتیجه احتمال آنکه شکار گربه ها شوند بیشتر می شود. تحقیقات اولیه در مورد انسان های مبتلا به توکسوپلاسما نشان می دهد این افراد احتمالا واکنش های کندتر و رفتارهای بی پرواتری دارند.