بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19
کد خبر: ۱۱۴۲۹۰
تاریخ انتشار: ۲۳ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۸:۵۵
در این مطلب می‌خواهیم شهر کوچک مونووی در ایالات نبراسکا را به شما معرفی کنیم.

تدبیر24»مونووی احتمالا کوچکترین شهر آمریکاست، اما این جالب‌ترین نکته‌اش نیست! این شهر که در آن کلیسا، مدرسه و ساختمان‌های متروکه قابل رویت هستند، فقط و فقط یک نفر جمعیت دارد!

البته مونووی همیشه در این وضع قرار نداشته است. در اوایل قرن بیستم و زمانی که خط راه‌آهن در این منطقه احداث شد، مونووی شهری بسیار توسعه‌یافته بود.

این شهر فقط یک نفر جمعیت دارد+عکس

مونووی اداره پست مخصوص به خود را داشت و تسهیلات فراوانی را برای کسانی که به این شهر مهاجرت می‌کردند، فراهم می‌ساخت.

این شهر فقط یک نفر جمعیت دارد+عکس

اما کم‌کم تعداد مسافران این خط راه‌آهن بسیار کم شد و در اثر آتش‌سوزی‌های پی‌درپی مزارع، امکانات بسیاری از دست رفت. افراد جوان‌تر برای به دست آوردن موقعیت‌های شغلی بهتر از این شهر مهاجرت کردند، تا جایی که سال ۱۹۸۰ مونوی تنها ۱۸ نفر جمعیت داشت.

در سرشماری سال ۱۹۹۰، این آمار به ۸ نفر رسید و سال ۲۰۰۰ تنها افراد ساکن این شهر، رودی ایلرز و همسرش السی بودند که سال ۱۹۷۱ رستوران محلی این شهر را خریداری کرده بودند. سال ۲۰۰۴، رودی ایلرز در اثر سرطان جان خودش را از دست داد و از آن تاریخ به بعد، السی به نخستین و آخرین ساکن شهر مونووی تبدیل شد.

السی هم‌اکنون برای رانندگان کامیون و کشاورزان اطراف مونووی غذا سرو کرده و از این طریق امرار معاش می‌کند. او به شکل مرتب مالیات خود را پرداخت می‌کند و با استفاده از بودجه اندکی که در اختیارش است، نگهداری از کتابخانه شهر را هم برعهده دارد. السی امروز و در ۷۷ سالگی از این شهر به‌عنوان خانه‌اش یاد کرده و قصد ترک آن را ندارد.

برچسب ها: تدبیر24 ، جمعیت
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها