مسئولان میخواهند مردم در برابر فشارها، تحریمها مقاومت کنند اما باید به این واقعیت مسلم اعتقاد داشته باشند که جامعه ما ذاتاً متکثر و متنوع است و به هرحال عقاید، سلایق، منافع و مصالح مختلفی در آن وجود دارد.
تدبیر24»استدلال عقلانی و تجربه تاریخی نشان میدهد که نمیتوان هیچ یک از اجزا را به کلی نادیده گرفت یا همه را در یک قالب فرهنگی یا سلیقه سیاسی ریخت و فرهنگ واحد و سلیقه سیاسی درست کرد. وقتی سخن از وحدت و انسجام ملی، به عنوان یک ضرورت تاریخی برای ایستادگی و مقابله با دشمن مطرح میشود، باید با یک روند جاذبه فراگیر و رأفت اسلامی، آشتی راستین را در کشور رقم زد. اگر به چنین آشتی ملی و نیز وحدتی دست یابیم، میتوانیم امیدوار باشیم که طوفانها و سختیها نمیتواند ضربه محکمی به کشور وارد کند، بلکه موجب تقویت و تحکیم بیشتر آن نیز خواهد شد. در شرایط مقابله با تحریم خارجی، وحدت و انسجام درونی لازم است، انسجام، وحدت، همکاری و یگانگی و یکرنگی مردم با مسئولان را تنها و تنها از طریق احترام به آنها و مشارکت دادن آنها در چرخش امور مملکت میتوان طلب کرد و این پند تاریخ است. تنها از طریق آزادی شرکت در انتخابات و مشارکت پرشور مردمی میتوان امید به اصلاح امور به جای آشفتگی و برقراری آرامش و ثبات اجتماعی، سیاسی، اخلاقی در جامعه به جای تلاطم، عدم ثبات و فساد داشت و اگر راهی برای تحقق این امید باز نشود، گشایش دیگر راهها در اختیار هیچ کس نیست و این سنت تاریخ است. تا زمانی که مردم و نیروی کار و کارآفرینان کشور و متصدیان امور کشور، احساس همدلی نکنند و توزیع قدرت و کیفیت روابط و مناسبات قدرت با جامعه، سامان نپذیرد، گشایشی در بهبود امور اقتصادی ملت حاصل نخواهد شد. دستیابی به یک ساختار اقتصادی تولیدی و خوداتکا و خلاق و بسیج تمام جامعه برای توسعه و تعالی با اعطای کامل حقوق شهروندی و در نهایت مشارکت موثر و واقعی فراگیر مردمی میسور است. مسئولان دولتی، سخنان و شعارهای جاهطلبانه را رها کرده و آشتی راستین ملی و اقتصاد و یگانگی اقشار و گروههای سیاسی و حسن همکاری قوای سهگانه را تحت هدایت عقل و تدبیر و تعهد و مسئولیت خویش مجدانه پیگیری کنند. امروز اولویت با ایران و بازسازی اقتصاد آن است. این کشور امکاناتش به اندازه یک قاره است که باید در قالب یک برنامه توسعه اقتصادی فراگیر مطرح و اجرا شود که همه عرصههای اقتصاد و رفتارهای مالی-اقتصادی جامعه و به ویژه دولت را دربر گیرد. امید است که به منظور دستیابی به خوداتکایی و استغنای اقتصادی، استرداد و استیفای منافع ملی در رأس برنامهها قرار گیرد. اگر صاحب منصبان کشور بتوانند همه مردم را در تولید مادی و بهرهگیری از آن شریک کنند، ارزش توسعهای دارد. مردم باید احساس مشارکت از یک طرف و احساس امید و افتخار را از طرف دیگر در امورات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور داشته باشند. بیتردید با اعطای حقوق کامل شهروندی و بهبود شرایط معیشت مردم و ارتقای کیفیت زندگی ایرانیان به ایجاد امید و مسئولیت و دلبستگی افتخارات در مردم، همت بیشتری باید به خرج رود تا مردم خودشان انگیزههای لازم برای مقابله و مقاومت را بیابند. آیا ممکن است که آفتاب عقلانیت در این سرزمین بتابد و شکل و صورت دیگری از تغییر بنیادی در اندیشهها و بینشهای حاکمان و مردمان رخ نماید؛ در تاریخ ایران، خیلی از غیرممکنها به عرصه امکان تحقق درآمده است. مشارکت مردم در تعیین جهت و مقصد جامعه بس ضروری است. آموزشهای دینی و قرآنی به ما میآموزد که جامعهای که معاش نداشته باشد، معاد ندارد. یعنی با شکمهای گرسنه و جوانان بیکار و بیآینده، سخن از ارزشهای معنوی وآخرت زدن بیثمر است. شما اول باید دلهره و نگرانی جوانان را جستوجو و درمان کنید و بعد...
کمالالدین پیرموذن؛ فعال سیاسی اصلاحطلب