فرهنگ ایران را توپ فوتبال نکنید

به گزارش تدبیر24 روزنامه ابتکار در ادامه سرمقاله امروز خود به قلم فضل الله یاری آورده است: در این میان مقاله ها در این باره نوشته شد و هر کسی ازمنظر خود گوشه ای از اخلاق و فرهنگ مردمان ایران زمین را یاد آور شد. برخی از مسئولان ورزشی از طریق رسانه ملی به عذر خواهی برخاستند و برنامه های بسیاری را برای طراحی یک عذرخواهی ملی از مهاجم تیم ملی آرژانتین مطرح کردند.

اما آنچه که برای بسیاری از مردم جالب توجه به نظر می رسید عذرخواهی یک پیشکسوت هنر و سینمای ایران جمشید مشایخی از این بازیکن بود. جمشید مشایخی از بزرگان هنر این سرزمین است. نقشهایی که او بر پرده سینمای ایران زده جزئی از خاطرات چندین نسل بوده که کم کم به بخشی از فرهنگ مردم ایران تبدیل شده است.دل آزردگی این پیر هنر ایران و اندوهی که از خدشه دار شدن نام ایران در میان بخشی از مردم جهان ( آرژانتین) او را فراگرفت، قابل ستایش است و عذرخواهی ایشان از بابت کاری که دیگران کرده اند، نیز خود گویای بخشی زیبا و دلنشین از فرهنگ ایرانی است.

تا این جای کار، احساسی جز ستایش نمی توان یافت که در برابر این کار ابراز کرد. اما کار وقتی آزار دهنده می شود که پیشنهاد می شود برای محکم کاری از پذیرش پوزش ملت ایران، استاد جمشید مشایخی شخصاً راه اقامتگاه لیونل مسی را در پیش بگیرد و به نمایندگی از فرهنگ و تمدن ملتی زیر عنوان «ایران » از یک بازیکن فوتبال محبوب و معروف عذر تقصیر بخواهد.

در این باره چند موضوع به نظر می رسد که قابل یادآوری است:

1-گویا به همان اندازه که کاربران فیس بوک عنان اختیار از کف دادند و مانند ارتشی در خیابانهای دنیای مجازی لشکر کشیدند و به در خانه لیونل لیونل مسی رسیدند و تنها از فرط هیجان هر چه از دهن شان در آمد، گفتند و مشت بر در و دیوار خانه اش کوفتند، برخی دیگر نیز تحت تاثیر هیجانات از آن طرف افتادند.چنان به پوزش طلبی برخاستند که گویی به خاطر بمباران اتمی شهرهای آرژانتین عذر خواهی می کنند. به نظر می رسد که دو طرف ماجرا در موضوع افراط همداستان بوده اند.

2- در این ماجرا مسئولانی در تلویزیون حاضر شدند و به نمایندگی از ملت ایران از ستاره آرژانتینی باشگاه بارسلونا عذرخواهی کردند که خود اشتباهاتی بسیار فراتر از خطای کاربران اینترنتی حمله به صفحه شخصی مسی، در کارنامه مدیریتی خود دارند. اگر حمله کنندگان به بازیکن آرژانتینی، بخشی از آبروی ایرانی را به حراج گذاشته اند، برخی از این مدیران بخش بسیار بزرگتری از منافع ملی را تلف کرده و حیثیت کشور را در مجامع عمومی خدشه دار کردند، اما هیچ گاه تا نزدیکی مفهومی تحت عنوان «عذرخواهی» نیز پیش نرفتند. گویا حتماً یک سر عذرخواهی باید به خارجی ها وصل باشد. 3- جمشید مشایخی با چند دهه فعالیت هنری خود به نمادی از فرهنگ کنونی ایران تبدیل شده است؛چه آنجا در لباس کمال الملک نقاش، هنر خودش را با هنر این نقاش بزرگ ایرانی همراه کرده و تصویری ماندگار از فرهنگ ایران به نمایش می گذارد و چه در آنجا که در قامت رضا خوشنویس از زبان علی حاتمی بخش دیگری از تاریخ هنر این سرزمین را روایت می کند. او متعلق به آسمانی است که در آن می توان ستاره های پر نوری را رصد کرد. حافظ،سعدی،فردوسی، مولوی، نیما، شاملو، سهراب، فروغ،حاتمی،کیمیایی، مهرجویی، بیضایی،انتظامی، بنان،شجریان، دولت آبادی، گلشیری، احمد محمود و ده ها چهره دیگر،در بسته ای زیبا و شکیل« ایران» را به جهانیان معرفی کرده اند؛ بسته ای که محتوای آن را فرهنگ،تمدن،هنر، شخصیت و صلح طلبی ایرانی تشکیل می دهد.

به نظر می رسد که از این منظر اعزام یکی از نمایندگان این فرهنگ جهت عذرخواهی از فوتبالیستی- که البته نمی توان منکر خلاقیت و قدرت او در مستطیل سبز فوتبال بود- چیزی جز تحقیر تمدن و فرهنگ ایرانی درپی ندارد. لیونل مسی حتی اگر چنان که گفته می شود به برخی از صفات خوب یک انسان متمدن امروزی آراسته است، اما در موقعیتی برابر با نماینده فرهنگ ایران نیست. بازیکن آرژانتینی در میان ایرانیان همتایانی دارد که هم از جنس توپ گرد و مستطیل سبز اند و هم در جهان اسم و رسمی دارند. اگر قرار است کسی به نمایندگی از بازیکن آرژانتینی عذر خواهید کند باید نماینده فوتبال ایران به عنوان بخس کوچکی از فرهنگ ایرانی این کار را انجام دهد، نه به نمایندگی از همه فرهنگ کهنسال ایران زمین.

وارد کردن استاد جمشید مشایخی با هر استاد دیگری از حوزه های غیر فوتبال به نظر می رسد که پاس گلی که به سمت این گلزن حرفه ای جهان فرستاده می شود تا با شلیکی سنگین،دروازه حیثیت ایران را باز کند.