حال پرسپولیس خوب است؟

درحالی که لیگ به هفته پانزدهم رسیده و بر اساس برنامه سازمان لیگ، قرار است سه هفته از نیم فصل دوم هم در سال ۹۹ برگزار شود، بازیکنان پرسپولیس فقط ۲۰ درصد از مطالبات فصل خود را دریافت کرده‌اند و این مساله باعث ناراحتی آنها شده است. از طرف دیگر بدهی‌های خارجی و داخلی که پرداخت آنها منابع مالی زیادی را طلب می‌کند، مشکلات را بیشتر کرده است. با این حال جعفر سمیعی و ابراهیم شکوری در عمل نتوانسته‌اند اقدامی برای حل مشکلات انجام دهند.

سمیعی در زمان حضور خود ۱۵ میلیارد تومان از یکی از اپراتورهای تلفن همراه قرض گرفت تا پیش از فینال لیگ قهرمانان بخشی از مطالبات بازیکنان پرداخت شود و در ادامه با حضور مجید صدری این عضو هیات‌مدیره ۵۰۰ هزار یورو تامین کرد تا یکی از پرونده‌های خارجی باشگاه که باعث بسته شدن پنجره نقل‌وانتقالات شده، بسته شود. نکته قابل توجه ماجرا هم اینجاست که تمام این منابع به عنوان قرض تهیه شده و باید روزی پس داده شود و در قالب درآمد نبوده است.

جعفر سمیعی که خود را ملزم به پاسخگویی به رسانه‌ها نمی‌داند و علاقه خاصی دارد که با انتشار نقطه نظراتش در سایت رسمی باشگاه به سوال هیچ خبرنگاری پاسخ ندهد، در آخرین اظهارات خود گفته است:" تیم مدیریتی باشگاه بیش از ۱۶ تا ۱۷ ساعت در شبانه‌روز کار می‌کند تا پرسپولیس با سرعت بیشتری رو به جلو برود." حال سوال اینجاست که حاصل این ۱۷ ساعت کار در باشگاه پرسپولیس به غیر از ثبت تصاویر یادگاری چه بوده است؟ آیا این مدیر توانسته در مدت حضور خود ۱۰۰۰ تومان در قالب درآمد به باشگاه تزیق کند؟

پرسپولیسی که این روزها بحران مطالبات بازیکنان را پیش روی خود می‌بینید، باید ۶ میلیارد تومان هم به باشگاه شهر خودروی مشهد (بابت بدهی قبلی) بپردازد و از طرف دیگر باید خود را برای پرداخت بدهی سنگین به کالدرون و یکی از دستیارانش (حدود ۷۰۰ هزار دلار) آماده کند. در این میان اما جعفر سمیعی همچنان سعی دارد اوضاع باشگاه را آرام نشان دهد و روی صندلی مدیرعاملی باشگاه با خیال آسوده چای بنوشد. شاید اگر مجید صدری به عضویت هیات‌مدیره پرسپولیس در نیامده بود، امروز دیگر امیدی نبود که بدهی ماریو بودیمیر هم پرداخت شود.