بابت اجرای نمایش پروین به حسین کیانی غبطه می خورم

 تدبیر24» آساره کیانی - تاجبخش فنائیان، استاد شناخته شده ی دانشگاه، نویسنده و کارگردان مطرح تئاتر و تلویزیون، به تماشای نمایش «پروین» به نویسندگی و کارگردانی حسین کیانی و تهیه کنندگی داود نامور، در سالن اصلی تئاتر شهر تهران، نشست.

او پس از اجرا در مورد نمایش و اینکه اساسا اجرای اثری رئالیستی نظیر پروین در شرایط موجود، چه آسیب ها یا نکات مثبتی می تواند به همراه داشته باشد، در وهله ی اول از حسین کیانی بابت اجرای نمایش پروین تشکر کرد و گفت که خیلی دلش می خواسته این اثر را ببیند به این دلیل که حسین کیانی، هنرمندی جدی در وادی تئاتر است و تحت تاثیر شرایط محیطی، عشق و علاقه اش نسبت به تئاتر تغییر نمی کند و پایدار است.

به اعتقاد فنائیان، امروزه مشاهده می شود که تئاتر تا حدی به بازی گرفته شده است اما آقای کیانی عشقش به تئاتر عشقی نیست که با شرایط مکانی و زمانی دستخوش تغییر شود. او روز به روز جدی تر می شود. اینقدر جدی است که شاید بگوید من از تئاتر کناره می گیرم ولی نباید کناره بگیرد به این دلیل که حسین کیانی، مرد تئاتر و عصاره ی تئاتر است و لذا غنیمتی است برای تئاتر که حضور او مستمر باشد.

این استاد دانشگاه نمایش پروین را از نشانه های همین نبوغ و جدیت و عشق، دانست و ادامه داد: نمایشی با موضوعی که هر کسی نه جرات می کند و نه تمایل نشان می دهد به آن بپردازد؛ ناگهان پروین اعتصامی را انتخاب کردن و به صحنه آوردن که با این ضرافت و دقت و این علاقه و عمق و این درد، کار شوخی ای نیست. درک درد پروین اعتصامی که انگار با جان کارگردان و نویسنده عجین شده و حالا به صحنه آمده و در صحنه غلیان کرده، بسیار آشکار است و این نوع همدردی ها و این ادراک های درباره ی انسان ها چه انسان معاصر و چه انسانی که در تاریخ زیسته، در حیطه های مختلف سیاسی، ادبی و هنری، کار هر کسی نیست و حسین کیانی آن قدر تنهایی های عزیزی را تحمل کرده تا به این ادراک از شخصیت های مهم تاریخی رسیده.

فنائیان به میزانسن ها، انتخاب بازیگران، گرفتن بازی های خوب، ایجاد ریتم دقیق، شاعرانگی در متن و نوشته ی بسیار عالی اشاره کرد و باز هم تاکید کرد که اجرای چنین نمایشی کار هرکسی نیست. او گفت: من که نشسته بودم و کار را می دیدم با خودم می گفتم آیا من می توانم چنین کاری بکنم؟ و غبطه می خوردم که نه گمان نمی کنم و تحسین می کنم حسین کیانی را بابت این حضور بسیار شریف تئاتری و به خودم تبریک می گویم که این نمایش را دیدم و به بازیگرانی که با همه ی سوابقشان از دل و جان برای این کار مایه گذاشتند تبریک می گویم. کاری بسیار عالی بود.

این نویسنده و کارگردان سرشناس تئاتر کشور گفت که از نظر او هر تماشاگری که این کار را می بیند، معادل هزار تماشاگر است. فنائیان توضیح داد کسانی که به دیدن این نمایش می آیند افرادی هستند که پروین اعتصامی را درک می کنند؛ افرادی هستند که تئاتر را درک می کنند و افرادی هستند که اهل هنر عمیق، ظریف و دقیق هستند. او به تماشاگران این کار هم تبریک گفت.

اما یکی از کامنت های منفی در مورد کار به ویژه در روزهای نخست که در مورد نمایش پروین ارائه شد، در مورد زمان کار بود. عده ای نظر داده بودند که کار طولانیست و از حوصله ی مخاطب خارج است و چنین بحث هایی. فنائیان در این زمینه توضیح داد که این اشکال کار نیست؛ اشکال مخاطب امروز و اشکال ویژگی های زمان ماست. او ادامه داد که عصر، عصر سرعت است و همه دوست دارند خیلی فشرده به همه چیز دسترسی پیدا کنند و البته سطحی. اما هر اثر هنری که بخصوص در حیطه ی تئاتر بخواهد عمق داشته باشد و به خصوص زمانیکه بخواهد در سبک رئالیسم کار شده و به جزئیات توجه کند، قاعدتا زمان می برد تا بخشی از ابعاد موضوع ترسیم شود. به همین دلیل می گویم تماشاگرانی که صبورانه و علاقه مند و متین می نشینند و لحظه به لحظه ی این تئاتر را تعقیب می کنند، هر نفر از آن ها از عمق و اندیشه و ارتباط ویژه ای با هنر برخوردارند که از زمان هم جلوترند و هم اینکه قلب و اندیشه و سلیقه ای دارند و بر اساس آن سلیقه و اندیشه با اثر هنری مواجه می شوند.