‌سمندر لرستانی در معرض انقراض

تدبیر24: حامد نظری بیان کرد: بعد از مفرغ‎ها، حالا نوبت سمندرهای لرستان است تا از آن سوی مرزها سر درآورند و زینت‎بخش کلکسیون‎های شخصی و باغ‌وحش‎های کشورهای اروپایی، آمریکا، کره جنوبی، چین و ژاپن شوند.

وی اضافه کرد: اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، از در حال انقراض بودن گونه وحشی و بی‎نظیر سمندر لرستانی خبر داده است. اتحادیه یاد شده، نام سمندر لرستانی را در فهرست صد گونه جانور در حال انقراض قرار داده و از بین رفتن مناطق زندگی، آلودگی و خرید و فروش غیرقانونی، حیات این دوزیست زیبا را به‎طور جدی تهدید می‎کند.

نظری ادامه داد: اولین بار پدر و پسری آلمانی تعدادی از این گونه منحصربه‎فرد را به دلایل نامعلومی به اروپا بردند اما دیری نپایید که از همه‌ نقاط جهان، چشم‎ها به سوی "حاجی باریک آو" رنگارنگ دوخته شد، جانوری دوست داشتنی که تنها زیستگاهش آب‎های سرد آبشاری لرستان و خوزستان در منطقه زاگرس است.

این فعال محیط زیست تصریح کرد: در پی ‌آن سمندرها از خیابان مولوی تهران سر درآوردند. در حالی ‌که خرید و فروش سمندر لرستانی در کشورهای خارجی جز برای مطالعات علمی ممنوع است، اما با دریغ و تأسف فراوان در داخل کشور خرید و فروش آزادانه این گونه نایاب وجود دارد.

وی خاطرنشان کرد: شکارچیان محلی، سمندر لرستانی را که گفته می‎شود فقط حدود هزار عدد از آن باقی مانده است، به بهایی ناچیز به فروش می‎رسانند تا تهرانی‎ها آن را از خیابان‎های سطح شهر، تنها با پرداخت مبلغی ناچیز و تنها برای چند روز، به اسارت آکواریوم و تنگ‎های بلور سفره‎های هفت سین خود در‌آورند.

نظری گفت: خرید و فروش اینترنتی هم بلای جان این خزنده‌ زیبا و بی‌پناه شده است. بازاری به وسعت جهان برای فروش موجودی تنها به طول ۱۴ سانتیمتر. سمندر لرستانی در خارج از کشور تا 900 دلار قیمت‎گذاری شده است. پس از عقب نشینی ناباورانه و دردناک بلوط زارهای زاگرس، اینک نوبت سمندر لرستانی است که در معرض انقراض قرار گیرد.

این محقق خاطرنشان کرد: سرمایه‎های ملی یکی پس از دیگری، علاوه بر بلایای طبیعی، آماج طمع انسانی، بی‎تدبیری و بی‎مسئولیتی شماری از مسئولان و به اصطلاح حافظان محیط زیست شده است.

وی با بیان اینکه نجات سمندر لرستانی در گرو عزم ملی و به‎ویژه همکاری و همدلی مردم لرستان، خوزستان و همه‌ دوستداران و فعالان عرصه‌ محیط زیست و سازمان‌های مردم نهاد(سمن‌ها) است، گفت: اگر امروز به فکر نجات این گونه‌ ارزشمند نباشیم، فردا بسیار دیر خواهد بود و باید نشانی خال‎های زرد و نارنجی و سیاه و سفیدش را از لابه‎لای کتاب‎ها جستجو کنیم و جست‎وخیزهای سحرانگیزش را در رسانه‌های تصویری و دیجیتال پی گرفت و فرزندان ما دیگر هیچ‎گاه، هیچ ‌"مارمولک رنگی" را در کنار آبشاری یا بر روی تخته سنگی نخواهند دید.