رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران هویت جنسی،بر ضرورت حمایت از ترنسسکچوالها که با دوجنسیتی و همجنسگراها فرق دارند تاکید کردوگفت:ورود تکنیکهای جدید جراحی به کشور الزامیست،زیرا عدم درمان هر یک ترنس باعث تاثیر منفی بر ۳۰نفر میشود.
تدبیر24: مهدی صابری رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران هویت جنسی در نشست خبری با تشریح مشکلات کسانی که دچار ملال هویت جنسی هستند، اظهار داشت: ما درباره افرادی صحبت میکنیم با عنوان ترنسسکچوال که با افراد دو جنسیتی و همچنین، همجنسگراها متفاوت هستند، زیرا ترنسها به هیچ عنوان مشکل فیزیکی ندارند و فقط از نظر روحی و روانی خود را در جنس مخالف تصور میکنند.
وی افزود: براساس آمارها و اطلاعات علمی، تعداد ترنسها یک در ۳۰ هزار و یا یک در ۱۰۰ هزار است. بنابراین در کشور ما حدود یک هزار تا ۳ هزار نفر ترنسسکچوال هستند که به خاطر رنج و مشکلاتی که دارند برخی از آنها از کشور مهاجرت میکنند و این در شرایطی است که تعداد قابل توجهی از آنها به دلیل (تابو) بودن وضعیتشان اصلاً هیچ زمانی برای اقدامات درمانی مراجعه به بخشهای بهداشت و درمان نمیکنند، به طوریکه بنده در یکی، دو سال اخیر مراجعهکنندگانی داشتم که با سنین ۴۷ تا ۵۴ سال برای اولین بار مراجعه کرده بودند، مثلاً یک فرد ۵۴ ساله که دارای ۵ فرزند، عروس، داماد و حتی نوه نیز بود سالها ترنس به حساب میآمد ولی هرگز به پزشک مراجعه نکرده بود و این مسئله مشکلات عدیدهای برای همسرش نیز به وجود آمده بود.
صابری ادامه داد: در جدیدترین طبقهبندی رشته روانپزشکی آمریکا اختلالات هویت جنسی را به عنوان ملال جنسی نامگذاری کردهاند زیرا برای آنان مسجل شده است که ترنسها ناهنجاری و اختلال ندارند بلکه یک حس درونی متفاوت دارند. بنابراین شرایط و تعریف آنان با همجنسگرایان فرق میکند زیرا همجنسگرا براساس مکاتب غیرعلمی که عنوان میشود دچار اختلالاتی هستند با اختیار خودشان به این امر روی آوردهاند و هرگز از جنس خودشان ناراحت نیستند ولی ترنسها جنس خود را نمیپذیرند و خود را در جنس مخالف میبینند به طوری که شبها یک فرد ترنس خود را در لباس عروس میبیند بنابراین صبح نمیتواند خود را به عنوان یک مرد تلقی کند.
این متخصص روانپزشکی با بیان اینکه براساس علوم پزشکی و علمی ریشه مشکل ترنسسکچوال از مباحث روانی نشات میگیرد بنابراین باید روانپزشکان در این زمینه اقدام کنند عنوان کرد: متاسفانه دلیل اصلی عواملی که باعث میشود یک فرد به عنوان ترنسسکچوال شناخته شده نیست و دلایل متعددی و فرضیاتی در این زمینه عنوان شده است ولی تحقیق باید نتایج معنادار داشته باشد.
صابری با تشریح برخی فرضیهها درباره ریشه عارضه ترنسسکچوال بیان داشت: یک فرضیه عنوان شده است که هستههای مغزی در این افراد دچار تغییراتی است یا هورمونهای مادر در زمان جنینی براثر عوامل زیستی تغییراتی یافته است و یا مطالعه دیگری عنوان کرده است که چون برخی والدین تمایل داشتند فرزندشان از یک نوع جنس مثلا پسر یا دختر باشد در نهایت آن فرزند با وجود اینکه جنس دیگری دارد به جنس مخالف تمایل پیدا میکند. البته این فرضیات و مطالعات برای تعدادی از افراد مسجل شده است و برای همه ترنسسکچوال صدق نمیکند.
وی ادامه داد: در برخی مطالعات نیز آمده است مثلا پسرانی که همبازی آنان دختر بودهاند تمایل به این عارضه در آنها تقویت شده است و حتی برخی محققان درباره چپ و راست بودن دست افراد در زمینه ترنسسکچوال تبلیغ کردهاند. بنابراین چون ریشه دقیق این عارضه مشخص نیست پیشگیری قابل توجهی نیز نمیتوان داشت. البته میتوان از سن ۳ تا ۵ سالگی ترنسسکچوالها را تشخیص داد زیرا هر کودکی از ۲.۵ سالگی مباحث هویتی خود راتشخیص میدهد ولی به طور قاطع از زمان بلوغ میتوان عارضه ترنسسکچوالی را تشخیص داد که از زمانهای مهم برای این تشخیص در مقطع راهنمایی و بخصوص در بین مدارس دختران است.
صابری ادامه داد: بنابراین عارضه ترنسسکچوال ربطی به مباحث فیزیکی و جسمی افراد ندارد و حتی اینکه عنوان میشود ارتباطی با ژنتیک دارد این مسئله صدق نمیکند. بنابراین مداخله روانپزشکان در این مقوله ضرورت دارد. البته باید این مسئله را نیز عنوان کنم که افراد در سنین بحران بلوغ رفتارهایی از آنان دیده میشود که به هیچ عنوان ربطی به ترنسسکچوال ندارد. به طور مثال برخی دخترها مایلند مانند پسرها رفتار کنند یا دخترها به دلیل شرایط اجتماعی پسرگونه رفتار کنند و حتی برخی پسرها ابروی خود را بردارند بنابراین این رفتارها هیچ ربطی به ترنسسکچوال ندارد و ناشی از اختلالات جنسی نیست، بلکه در همان حیطه بحرانهای بلوغ تعریف میشود که گذرا و مقطعی است ولی باید والدین در صورت مشاهده چنین رفتارهایی با روانپزشکان مشورت کنند.
رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران هویت جنسی ادامه داد: بنابراین ترنسسکچوالها با همجنسگراها و افراد دوجنسی کاملا متفاوت هستند زیرا همجنسگرایی نوعی انحراف جنسی آگاهانه است و دو جنسیتی دچار اختلالات فیزیکی در بدنشان هستند ولی ترنسسکچوال از نظر فکری و روحی دچار مشکلاتی هستند.
صابری با بیان اینکه در برخی جوامع اروپایی مباحث همجنسگرایی قانون شده است ولی جامعه آن کشورها به حالتی مشمئزگونهای با این موضوع برخورد میکنند، گفت: ترنسسکچوالها در دوران نوجوانی دچار بیشترین مشکل میشوند چون این دوران افراد تمایل به جمع دارند و ترنسسکچوالها نمیتوانند به عنوان یک جنس مذکر و یا مونث در بین جمع خودشان شرایط را بپذیرند و بیشتر تمایل به جنس مخالف خود دارند و دوست دارند در آن جنس مخالف تعریف شوند. بنابراین دو مقوله ترنسسکچوال و دو جنسیتیها کاملا با هم فرق دارد.
وی در تشریح دو جنسیتیها عنوان کرد: دو جنسیتیها چند نوع هستند که دچار مشکلات فیزیکی در اندامشان بوده به طوری که در برخی از این افراد اندامهای زنانه و مردانه یکجا وجود دارد و یا برخی از آنها بیضههای کوچک و تخمدان دارند و حتی مثلا برخی دختران به خاطر بزرگ بودن تناسلشان پسر تشخیص داده شدهاند بنابراین در اصل این افراد تغییر جنسیت نمیدهند بلکه تثبیت جنسیت میکنند و براساس تشخیص پزشک معالج به جنسیتی که به طور واقعی در آنان وجود دارد با استفاده از اعمال جراحی تبدیل میشود.
صابری در ادامه به تشریح ترنسسکچوالها پرداخت و عنوان کرد: ترنسسکچوالها از نظر جسمی سالم هستند و فقط از نظر روحی کاملا منطبق با جنس مخالف بوده و گزارشهای معدودی وجود دارد که افراد دچار این ملال جنسیتها توانستند با رواندرمانی مشکلشان حل شود. زیرا این گزارشات اشکال دارد چون این افراد اصلا نمیپذیرند در جنس خودشان زندگی کنند. البته بار دیگر نیز عنوان میکنم بحرانهای بلوغ در افراد که به برخی رفتارهای خلاف جنسیت منتهی میشوند با عارضه ترنسسکچوالها فرق میکند چون در زمان هویت بحران بلوغ افراد دچار افسردگی میشوند ولی ملال جنسیتی یک زمینه طولانی برای درمان آن صورت میپذیرد.
وی در زمینه درمان ترنسسکچوالها گفت: طبق آمارها با هورموندرمانی میتوان ۵۰ درصد رضایت ترنسسکچوالها را به دست آورد که این کار در ممالک آسیایی و اروپایی صورت میپذیرد. ولی بیشتر این افراد تمایل به تغییر جنسیت دارند که البته بعد از اینگونه عملهای جراحی نیز نتایج رضایتها متفاوت است. زیرا افراد که مورد حمایت اجتماعی قرار گیرند و دچار عوارض بعد از عمل نشوند و بتوانند ازدواج کنند از عمل جراحی تغییر جنسیت خود رضایت خواهند داشت. البته این را نیز باید عنوان کنم که این افراد بعد از عمل جراحی و ازدواج نمیتوانند فرزنددار شوند و قالب آنان فرزندخوانده میپذیرند که از نظر شرعی نیز قوانین خاصی برای تغییر جنسیت در کشورمان وجود دارد.
صابری در ادامه با تشریح مباحث مختلف ترنسسکچوالها که حتی در کتب قدیمی و کهن مانند متنها و قصههای ایران باستان و حتی یونانی نیز آمده است، عنوان کرد: براساس مشاهدهها دیده شده است که ترنسسکچوالها بعد از عمل جراحی پشیمان نیستند زیرا آنها همیشه به دنبال پیدا کردن هویت خود هستند. البته بار دیگر عنوان میکنم که این عارضه با اختلالاتی که ناشی از انحراف جنسی شود فرق دارد. بنابراین ترنسسکچوالها مجرم نیستند و باید از طریق آموزش و اطلاعرسانی در جامعه نگاه به آنان تغییر پیدا کند.
وی به ضرورت حمایت و تداوم آن از ترنسسکچوالها توسط سازمانهایی مانند بهزیستی تاکید کرد و عنوان داشت: متاسفانه در بعضی مواقع این حمایتها با وقفههایی مواجه میشود تا بتوان روند درمان و جراحی این افراد به خوبی صورت پذیرد. بنابراین یکی از محدودیتها برای این افراد تست کردن زندگی آزمایشگاهی آنها است به طوری که در جوامع دیگر ترنسسکچوالها ۶ تا یک سال در لباس جنسیتی که دارند زندگی آزمایشگاهی میکنند و برای آنان کارت هویت موقت صادر میشود و حتی این کارتها با هویت مشخص و با عکس و اسم دلخواه آنها صادر میشود بطوریکه پلیس و سیستمهای قضایی نیز در این زمینه هماهنگی لازم را دارند. ولی در ایران اینگونه نیست و فقط این افراد مجوزهایی برای آنها صادر میشود که در نهایت بتوانند به تغییر جنسیت اقدام کنند.
صابری درباره روش تغییر جنسیت ترنسسکچوالها نیز گفت: در این رابطه باید جراحان مرتبط با این حوزه صحبت کنند ولی میتوانند به برخی از این موارد اشاره کنم از جمله اینکه هزینه جراحی تغییر جنسیت در مرد و زن فرق میکند. حدود ۵۰ درصد خانوادهها نیز پس از تغییر جنسیت این افراد را جزو خانوادههای خود نمیپذ یرند و آنها مجبورند مهاجرت کنند و این مسئله در خانوادههای با سطح فرهنگ پایینتر بیشتر مشاهده میشود. در این راستا ۲۵ درصد خانوادهها نیز با شرایط این مسئله را میپذیرند و ۲۰ درصد خانوادهها به دنبال ریشه موضوع و تحقیق و بررسی آن میپردازند.
وی در باره عوارض عملهای جراحی تغییر جنسیت نیز گفت: برخی از این عوارض در زمینه ایجاد عفونتها بدجوش خوردن در خط جراحیها، عدم کارایی پروتزها، عفونتهای لگنی و نداشتن حس طبیعی را میتوان از جمله عوارض برخی جراحیهای تغییر جنسیت عنوان کرد. بنابراین ترنسسکچوالها پس از عمل تغییر جنسیت غالبا هویت قدیمی خودرا فراموش میکنند و حتی آلبومها و فیلمهای قبلی خود را دور میریزند.
صابری درباره خودکشی ترنسسکچوالها نیز عنوان کرد: آمار خودکشی در این افراد را باید از سازمان پزشکی قانونی دریافت کرد البته گزارشاتی از انجام خودکشی داشتیم که منجر به بستری آنان شد و حتی گزارشاتی نیز از خودکشی آنها بعد از عمل جراحی وجود دارد.
وی در ادامه و در توصیه به خانوادهها برای چگونگی با ترنسسکچوالها عنوان کرد: بهترین راه حل تشخیص به موقع و کسب مشاوره از روانپزشکان است بنابراین خانوادهها باید در بحرانهای بلوغ سریعا برای درمان اقدام کنند.
صابری در توضیح این مسئله که چرا برای هزار تا ۳ هزار نفر ترنسسکچوال باید در سیاستگذاریهای حوزه بهداشت و درمان اقدماتی صورت پذیرد، بیان داشت: نه سیستم بهداشت و درمان هرگز یک نفر به معنای واقعی یک نفر تعریف نمیشود بلکه یک نفر به معنای همه تعریف میشود و در ادامه برای آنان اولویتبندیها مشخص میشود. براین اساس نباید از این تعداد غفلت کرد و آنها را فراموش کرد و به آنها اسم و انگ از جمله انحراف جنسی زد و یا آنها را مورد تبیهاتی مانند شلاق زدن کرد. زیرا هر ترنسسکچوال میتواند به شعایی ۲۰ تا ۳۰ نفر را تحت تاثیر منفی قرار دهد که حال این افراد میتوانند خانواده شامل خواهر، برادر و... شود. بنابر این ۳ هزار نفری که عنوان کردیم دچار عارضه ترنسسکچوال هستند میتوانند ۱۰۰ هزار نفر را دچار مشکلات منفی کنند.
وی درباره اقدامات حوزههای بهداشت و درمان کشور برای ترنسسکچوالها بیان داشت: جلساتی در دو سال گذشته در وزارت بهداشت برای آوردن تکنیکهای جراحی جدید به ایران صورت پذیرفت و همچنین اینکه اقدامات این جریاحیها را از بخش خصوصی به بخشهای دولتی منتقل کند به هر حال اینگونه جراحیها در ایران بالا است. بنابراین میطلبد تکنیکهای جدید جراحی که بیشتر در کشور تایلند و کشورهای اروپایی وجود دارد به ایران نیز منتقل شود.
صابری درباره چگونگی مجوز دادن به ترنسسکچوالها نیز عنوان کرد: این افراد با مراجعه به مراکز انتظامی و معرفی آنان به دادسراها و در نهایت پزشکی قانونی میتوانند برای گرفتن مجوز تغییر جنسیت اقدام کنند که البته گرفتن این مجوز از ۶ ماه تا یکسال زمان میبرد.
وی درباره برخورد نهادهای انتظامی با ترنسسکچوالها گفت: مسلما وقتی پوشش افراد متفاوت با ظواهرشان باشد نیروی انتظامی با آنها برخورد میکنند و گاها بازداشت نیز میشوند و در نهایت با تماسی که با خانوادهها گرفته میشوند درباره وضعیت آنان رسیدگیهای لازم صورت میپذیرد.
صابری با اشاره به سن زمانی برای انجام عملهای جراحی تغییر جنسیت عنوان کرد: این عملهای جراحی باید از سنین بعد از ۱۵ سالگی صورت پذیرد که البته در ایران بعد از سنین ۱۸ سالگی انجام میشود ولی هورموندرمانی را میتوانند با گرفتن مجوز بعد از سنین بلوغ انجام دهند.
به گزارش تسنیم در این نشست خبری بر مشکلات ترنسسکچوالها به خاطر هزینههای سنگین عملهای جراحی آنان نیز پرداخته شد بطوری که عنوان شد پس از افزایش ارز هزینه عملهای جراحی تغییر جنسیت به بیش از ۳۵ میلیون تومان رسیده است و قالب این ترنسسکچوالها از انجام عملهای جراحی تغییر جنسیت در ایران نیز ناراضی هستند. بنابر این باتوجه به غنا و توان علمی جراحان ایرانی میطلبد تکنیکهای جدید اینگونه جراحیها وارد کشور شود.