رييس‌جمهور روي ريل خواست‌عمومي

تدبیر24: روز گذشته، رييس جمهور نکاتي را در چند محور مورد اشاره قرار داد که تاکيد دولت و شخص روحاني بر مواضع خود در چارچوب «خواست عمومي جامعه» را نشان مي دهد. اينکه گله و شکايت از دولت گذشته توسط مجريان فعلي، خوشايند نيست، امري قابل پذيرش است اما اگر ملت نتواند از فرصت تغيير دولت ها براي پالايش دستگاه اداره کننده کشور و برخي تخلفات احتمالي بهره گيرد، يکي از فلسفه هاي اصلي انتخابات و چرخش قدرت، بلاموضوع خواهد شد.

بدون ترديد کشورهايي که با سيستم مردمسالار اداره مي شوند، گردش قدرت، زمينه ساز برخورد با عوامل فساد در سيستم است. ترديدي نيست اگر کماکان کامران دانشجو به عنوان وزيرعلوم حضور داشت، مساله سه هزارو200 بورسيه غيرقانوني و خارج از ضابطه، رو نمي شد و دانشجويان ما ناگزير بودند چندسال بعد، اين افراد را به عنوان استاد محترم، بالاي سر خود ببينند! چرا؟ چون نظام اداري - نه نظام علمي- تشخيص داده که اينها بايد به هر طريق و از هر کجا، مدرک دکترا بگيرند و صلاحيت علمي آنان براي تدريس هم تاييد شود، يا اگر آقاي زنگنه وزير نفت نبود و قبلي ها بر مسند امور نشسته بودند، بابک زنجاني همچنان از پول نفت مردم لذت مي برد.

ايستادگي آقاي روحاني بر موضع ضدفساد و حمايت مردم از رييس جمهور، به دليل آن است که فرصت حضور دولت ايشان از سوي جامعه همانند غنيمتي براي فسادزدايي تلقي مي شود.

روحاني به درستي بر اين نکته پاي فشرد که موضوع مبارزه با فساد، زمان و مکان و اين دولت و آن دولت نمي شناسد. در عين حال ايشان، «نظارت عمومي» را نيز مدنظر دارد؛ نظارتي نه با يک خط تلفن به عنوان «رسيدگي به شکايات» بلکه با مطبوعات آزاد. اينکه خبرنگاران بتوانند به حوزه هاي مختلف نظارت کنند و اين، کارکرد اصلي رسانه حرفه اي در جهان امروز است. ايشان علاوه بر موضوع بورسيه هاي غيرقانوني، «توليد مقالات» را نيز مورد اشاره قرار داد که ناظر بر اتفاقي ناخوشايند است. در گذشته براي افزايش توليد مقالات، مشوق هايي ارايه شده و مثلابراي ارتقاي مدارج دانشگاهي، تعداد مقالات اعضاي هيات علمي، ملاک بوده است. اين رخداد، در جاي خود، پديده مثبتي بود و سبب افزايش توليد شد اما در مواردي، ضدکيفيت عمل کرده و مقالات به سمت «شمارشي شدن» سوق يافته است. متاسفانه، افرادي از ايران، نام جامعه علمي کشورمان را خدشه دار کرده اند به اين صورت که از ايران، مقالاتي فرستاده مي شود اما پايگاه هاي علمي با بررسي ژورنال ها، تکراري و کپي بودن آن را تشخيص مي دهند.

بنابراين، ضروري است نظارت جوامع علمي و نهادهاي دانشگاهي بر کيفيت مقالات بيشتر شود تا افرادي براي پرکردن رزومه، دست به هرکاري نزنند. رييس جمهور در مبحث «حجاب و عفاف» نيز بار ديگر موضع خود را مورد تاکيد قرار دادند. جامعه با کنش هاي مثبت فرهنگي، مي تواند فضاي سالم ايجاد کند و حداقل، تجربه اين سال ها نشان مي دهد برخي برخوردها، فضا را ناسالم مي کند. ايشان با زبان طنز به آنچه ابتداي انقلاب مدنظر برخي گروه ها بود پرداخت؛ دوستاني که تحت پوشش دروس معارف به عرصه دانشگاه آمدند و متاسفانه اولين چيزي که از دانشگاه مي بينند، وضعيت پوشش موي سر دختران بوده است. گاهي در جامعه، ناهنجاري هايي وجود دارد اما دانشگاه هاي ما از لحاظ پايبندي اخلاقي، هميشه يک پله از اغلب اقشار ديگر، جلوتر است.

دانشگاه، نخستين مکاني است که دختر و پسر، پس از دبيرستان، در فضاي مشترک قرار مي گيرند و اگر در فضايي سالم به آموزش بپردازند، نتايج آتي آن مفيد و سازنده خواهد بود. اما سوال اين است که با ممنوع کردن اردوهاي مشترک، مي توان دانشجويان را از گردش هاي دسته جمعي شخصي منع کرد؟ اردوها، اين مزيت را داشت که جوانان در کنار استادان و بزرگان، سلوک صحيح را مي آموختند. اينها موضوعاتي است که به صورت جدي بايد مورد توجه قرار گيرد.