پیروزی نمایان بچه های انقلاب و گزافه گویی تندروها

تدبیر24:شکست یا پیروزی مسئله این است؟، مذاکرات هسته ای پس از چانه زنی های فراوان بالاخره به گزاره تمدید رهنمون شد و حال منتقدان و موافقان توافق هر کدام از منظر خود به تحلیل روند طی شده خواهند پرداخت و البته واضح و مبرهن است آنانی که از همان ابتدا با نگرش های طیفی و جناحی تیغ تیز حملات را متوجه دیپلمات های ایرانی کرده بودند، اکنون به زعم خود فرصتی مهیاتر یافته اند تا با فراغ بال بیشتر هجمه و حمله به مذاکره کنندگان را کلید بزنند. تیترهای روزنامه های طیف تندروی جناح راست در فردای مذاکرات وین به خوبی گواهی بر این مدعاست.

حال سئوال اینجاست که آیا آنان مختار و مجاز به اینگونه واکنش ها بوده و از اساس این تحلیل و رویکردها محلی از اعراب دارد و می توان مذاکره کنندگان ایرانی را شکست خورده تلقی کرد؟

به گزارش سرویس سیاسی تدبیر24 در وهله اولیه باید گفت مذاکره کنندگان هسته ای یا به تعبیر نغز مقام معظم رهبری«بچه های انقلاب» نه به نمایندگی از دولت که به پشتوانه ملت و رای آنان و در قالب کلیت نظام جمهوری اسلامی به آوردگاه مذاکرات پای گذاشته و شکست و پیروزی آنان متوجه کلیت کشور است و آحاد عموم مردم تبعات آن را پذیرا خواهند بود، حال اگر قایل به شکست مذاکره کنندگان باشیم این بدان معنی است که آسیب و ضربه ای به کلیت کشور وارد آمده است و علت خوشحالی زاید الوصف و ذوق زدگی مدعیانی که همواره خود را پیش قراول دفاع از انقلاب و کشور می دانند، محل سئوال و تامل فراوان است.

از طرف دیگر همگان می دانند که سیاست های کلی نظام آن هم در حوزه خطیر سیاست خارجی و موضوع بسیار حساس مذاکرات هسته ای توسط رهبر انقلاب تبیین می شود و اینکه گفته می شود مذاکرات شکست خورده آیا خدشه به اقتدار و صلابت نظام و مذاکراتی که با نظر عالی ترین مقام کشور در سطوح کلان انجام می شود، نیست و باز چه توجیه ای برای این رفتارها وجود دارد؟

حال فارغ از این مانورهای تبلیغاتی و پروپاگاندای ناموزون تندروهای مدعی، آیا می توان گفت مذاکرات شکست خورده و ایران متحمل ضرر و آسیب از این فرآیند شده است؟.

پاسخ به این سئوال قطعا منفی است. ما از مذاکرات هسته ای چه چیزی را مطالبه می کرده ایم؟. مگر نه این است که ما به دنبال احقاق حقوق حقه هسته ای خود و زدودن تحریم های ظالمانه و گسستن حلقه تهدیدات و تحدیدات بوده ایم؟

پس از 10 سال چانه زنی های فاقد نتیجه و افزایش فشار دو چندان غرب و در حالی که آنان در هیچ یک از مذاکرات بر حق غنی سازی ایران صحه نگذاشته بودند، در توافق ژنو برای اولین بار موضوع غنی سازی ایران در توافقی که امضای تمامی قدرت های جهانی را پای خود داشت، مورد تصریح و تایید قرار گرفت و انرژی هسته ای که شعار حق بودن آن همواره داده می شد مورد تایید و اعتراف طرف غربی قرار گرفت. اکنون نیز با آنکه تندروهای کنگره آمریکا معارضین منطقه ای و مخالفین توافق خواستار تعلیق برنامه اتمی ایران بوده اند، با تمدید مذاکرات تمامی اباطیل آنان نقش بر آب شده و حق غنی سازی ایران با تمدید مذاکرات و توافق ژنو مهر محکم تری خورد. مضاف بر آنکه طرف ایرانی با فراغ بال و بر اساس مفاد توافق ژنو می تواند به فعالیت های علمی و تحقیقاتی خود بدون هیچ محدودیتی بپردازد.

شکست ساختار تحریم ها نیز مهم ترین دستاورد طرف ایرانی در مذاکرات ژنو بود. غربی ها توانسته بودند طی چند سال به فرآیندی بس پیچیده و بی سابقه در تحریم ایران نایل آیند، فرایندی که در هیچ برهه و زمانی و در مورد هیچ کشوری تا بدین میزان بسط و تعمیق نیافته بود، ایران به رغم حضور در کریدور راهبردی شرق-غرب و نیز برخورداری از ذخایر هیدروکربوریدر چنین تنگنایی قرار داده شده بود و کار نظامند و فوق العاده پیچیده ای به منصه ظهور رسیده بود اما با توافق ژنو علاوه بر آنکه این روند متوقف شده و اجازه بسط آن داده نشد با خروج چند عنصر اساسی از تحریم ایران توانست به گفته عباس عراقچی بیش از 20 میلیارد دلار عواید مستقیم و غیر مستقیم از لغو تحریم ها طی شش ماه ابتدایی توافق عاید خود کند و اینکه درآمدهای ایران از توافق محدود به آزادی دارایی های بلوکه شده اعلام می شود یک خبط بزرگ و یک سوء استفاده رندانه و بازی با کلمات است. حال نیز در طول هفت ماه آینده نه تنها همین وضعیت بسط و تعمیق خواهد یافت که روند مثبت مذاکرات و امید به نتیجه بخشی آن پای سرمایه گذاران خارجی را هر چه بیش تر به سوی ایران باز خواهد کرد و در این وهله نیز کفه ترازو به سمت ایران سنگین است.

حال باید پرسید که منتقدان بر چه اساسی تمدید مذاکرات را شکست می خوانند؟ آیا روند مثبت یکسال و نیم گذشته دچار انقطاع شده است؟ آیا این جمله صریح کری پس از پایان مذاکرات که برای اولین بار تاکید کرد توافق معتبر توافقی است که طی آن تحریم های ایران نیز لغو شود نشانه شکست است؟

بی گمان فرو ریختن دیوار بی اعتمادی 36 ساله یکشبه و کوتاه مدت ممکن و میسر نیست و از طرف دیگر طرف ایرانی اعلام داشته که بدون لغو کامل تحریم ها پای هیچ توافق نامه ای را امضا نخواهد کرد و همین اصرار و پافشاری مقتدرانه مذاکرات را به تمدید کشاند تا ساز و کارهای حقوقی برای لغو تحریم ها تدوین شود و حال چگونه می توان گفت ایستادگی بر مواضع اصولی به معنای شکست میتواند باشد؟ مگر نه این است که منتقدین توافق خود اصرار و ابرام داشتند که مذاکره کنندگان باید بر اصول اساسی ایستاده و عقب نشینی دراین زمینه نکنند، حال چه شده که دارند در یک سوء استفاده محض و فرافکنی فرصت طلبانه پافشاری اصولی مذاکره کنندگان را به منزله شکست قلمداد می کنند؟

البته وقتی با عینک طیفی و جناحی مسائل ملی نگریسته شده و تنها قصد آتو گیری و انحراف افکار عمومی در راستای مطامع حزبی و سیاسی هدف باشد، باید هم چنین رویکردهایی به منصه ظهور برسد. منتقدان قبل تر هم نشان داده اند که از اساس فارغ از هرروندی تنها به دنبال مخالف خونی و بازی های سیاسی خود خواهند بود و البته مردم نیز به خوبی شرایط را رصد کرده و سره را از ناسره می شناسند.

بچه های انقلاب به رغم فشارهای بی امان تندروهای داخلی و دشمنان بیرونی و منطقه ای برای حفظ منافع ملی در چارچوب مذاکراتی معقول و متوازن پیش رفته اند و فارغ از هر گزاره این تلاش آنان ستودنی و مایه مباهات است و مردم ایران هیچ گاه این مجاهدت بزرگ را از یاد نبرده و قدردان خدمتگزاران واقعی خود هستند.