تدبیر24:مهدی آیتی - همه مي دانند كه مذاكره از جنگ بهتر است و نيز همه واقفند كه در مذاكره
ممكن است پيروزي و موفقيت نسبي باشد، ولي سياستمداران معمولا ترجيح مي دهند
به جاي برنده شدن در صحنه جنگ بر سر ميز مذاكره به مبارزه بپردازند.
ديپلمات ها معتقدند كه مذاكره يك شغل حرفه اي است و مي تواند سالها ادامه
پيدا كند و نمونه آن مذاكره بر سر صلح اعراب و اسراييل در خاورميانه مي
باشد كه بيش از 65 سال ادامه پيدا كرده است.
امروز اگرچه عموم مردم از وضعيت نه جنگ و نه صلح هسته اي خسته شده و هر روز
منتظر خبر خوش توافق در مذاكره هستند ولي سياستمداران به گونه اي ديگر به
مذاكره نگاه مي كنند.
در حقيقت در مناقشات بين قدرتها آنچه كه راه مذاكره را طولاني و خسته كننده
مي كند ترس طرفين از نتيجه نهايي مذاكره مي باشد كه آيا حاصل آن جام شهد
است يا جام شوكران؟
امروز ايران پس از گذشت حدود 36 سال از انقلاب و به دست آوردن تجربه هاي
پرهزينه چه قبل و بعد از جنگ 8 ساله نيك مي داند كه براي ادامه حيات راهي
جز مذاكره با دول جهاني ندارد.
امروز جمهوري اسلامي براي رشد و بالندگي و حضور پررنگ تر در عرصه سياسي و
اقتصادي جهان چاره اي ندارد جز آنكه خود را براي مذاكرات طولاني آماده و
تجهيز كند.
شايد لازم باشد دولتمردان و سياستمداران، ملت ها را براي مذاكرات طولاني آماده كنند و با مردم با صداقت و شفافيت صحبت نمايند.
به نظر مي رسد ايران نه تنها براي مسئله هسته اي بلكه در آينده براي دهها
مسئله ديگر بايستي با كشورهاي همسايه و جهان باب مذاكره را بگشايد.
ايران در كنار مذاكرات نفس گير و طولاني هسته اي مجبور است در آينده براي
مناقشات جزاير خليج فارس، درياي خزر، سهم نفت و گاز خاورميانه، جايگاه
فلسطين، تعامل بين مذاهب و قوميت ها در منطقه و دهها مسئله از اين دست خود
را آماده كند و هر روز با مهارت بيشتر و به صورت حرفه اي تر پاي ميز شطرنج
مذاكره بنشيند و از برد و باخت نهراسد.