قوانین بنیاد شهید نیاز به بازنگری دارد

تدبیر24: بعد از گذشت 26 سال از جنگ تحمیلی هنوز خانواده شهدا و جانبازان دغدغه‌هایی دارند که باید به این موضوعات پرداخت. دفتر روزنامه نیز شاهد تماس جانبازان و خانواده شهدایی است که مشکلات خود را با آن مطرح می‌کنند. بدین منظور قرار مصاحبه‌ای را با رئیس بنیاد شهید گذاشتیم تا هم بتوانیم مشکلات این قشر را با حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدعلی شهیدی در میان بگذاریم و هم پای صحبت‌های وی درمورد اقداماتی که اخیرا در بنیاد صورت گرفته است، بنشینیم. در این گفت‌وگو ازموضوعات مختلف مانند پرداخت معوقات، مساله درمان جانبازان، اشتغال و ... صحبت کرده‌ایم. حجت‌الاسلام شهیدی می‌گوید: «سیاست ما این است که بتوانیم توانمندسازی کنیم و خیلی عزیزانمان را وابسته به بنیاد نکنیم و مقداری خودشان از استعدادهای خوبی که دارند، استفاده کنند. مقداری هم روی پای خودشان بایستند و مقداری از نارسایی‌ها و مشکلاتشان را هم ما در خدمتشان باشیم».

گفت‌وگوی «آرمان» با رئیس بنیاد شهید را در ادامه می‌خوانید:

از وقتی وارد بنیاد شهید شده‌اید چه اقداماتی را انجام داده‌اید؟

از ابتدا که در بنیاد شهید مسئولیت پیدا کردم و بنا شد که در بنیاد شهید باشم، طبیعتاً یکسری اولویت‌ها را در پیش گرفتم تا بتوانم این اولویت‌ها را شکل دهم. نسبت به کاربرد برنامه‌های بنیاد یکسری برنامه‌ریزی کردیم تا بتوانیم اهداف را در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت دسته‌بندی کنیم. از مهم‌ترین کارهایی که در کوتاه‌مدت در نظر داشتیم که انجام بگیرد، مطالباتی بود که از سال 86 باقی مانده بود و تا پایان سال 91 پرداخت شد. دومین کاری که به نظر می‌رسید لازم است پیگیری کنیم، تعامل با مجلس بود. همانطور که می‌دانید بین بنیاد و مجلس، تعامل نبود. با مجلس تعامل و ارتباط خوبی برقرار کردیم. با توجه به اینکه من یک دوره نماینده مجلس بودم و به روحیات نمایندگان محترم مجلس آشنایی داشتم و با توجه به اینکه حدود یکصد نفر از نمایندگان مجلس از جامعه ایثارگری بودند بنابراین لازم بود برای پیشرفت کارمان، تعاملی با مجلس به‌وجود آید که الحمدلله این تعامل حاصل شد و اکنون ارتباط خوبی با مجلس داریم. مسائلمان را در کمیسیون اجتماعی در سطح مجلس مطرح کردیم و توانستیم تعامل خوبی بین مجلس و بنیاد شهید به‌وجود آوریم. یکی دیگر از دغدغه‌هایی که نسبت به برنامه‌های بنیاد شهید داشتیم این بود که قواعد و ضوابطی که برای بنیاد شهید نوشته شده از ابتدای انقلاب است و نیاز به بازنگری در بعضی حوزه‌های بنیاد شهید وجود داشت. از جمله حوزه تعاون، درمان و معاونت توسعه که اعلام کردیم ضوابط قبل را مورد بازنگری قرار دهند و آن دسته که نیاز است در حیطه و زمان و ضوابط رئیس بنیاد است، اعلام تا دستور انجام آن را صادر کنم. آن دسته که نیاز به بحث و بررسی در دولت دارد و نهایتا برای اخذ مصوبه به مجلس برود، دسته‌بندی کنیم تا بتوانیم یک مقدار نارسایی‌هایی که در بنیاد است و نگرانی‌هایی را که برای جامعه ایثارگری به‌وجود آمده، برطرف کنیم. اولویت‌ها این بوده است. البته درمورد درمان و قانون جامع نیز مواردی است که پاسخگوی سوالات شما خواهم بود.

یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های ایثارگران، مسأله درمان است که گلایه‌هایی در این زمینه وجود دارد. جانبازانی با روزنامه تماس می‌گیرند که نسبت به وضعیت درمانی و معیشت‌شان گلایه دارند. بنیاد در این زمینه چه اقداماتی انجام داده است؟

یکسری نارسایی‌ها نسبت به درمان ایثارگران داریم که بدان اشاره کردم باید ضوابط جدیدی در نظر بگیریم و درصورت نیاز قوانینی را به تصویب برسانیم تا بتوانیم نارسایی‌هایشان را کم کنیم ولی بنیاد در حد مقدور آنها را زیر پوشش دارد و همه این عزیزان زیر نظر بیمه تکمیلی هستند. طبیعی است که بالای 25 درصد با یک شرایط و ضوابط دیگری است. زیر 25 درصد با ضوابط دیگری درمان می‌شود. اما روی هم رفته برای درمان ایثارگران، بیمارستان‌هایی را در نظر داریم که آنها را زیر پوشش خود قرار داده‌اند. حتی الان برنامه‌ای که برای جانبازانی که درصد شیمیایی بالایی دارند درنظر گرفتیم که طی آن پزشکانی را از خارج از کشور دعوت کرده‌ایم که در بیمارستان‌های خاتم‌الانبیاء و ساسان به مداوای این عزیزان می‌پردازند. در همین هفته گذشته پزشکانی از ایتالیا و آلمان در بیمارستان حضور داشتند و افرادی که نیاز به درمان و جراحی دارند به وضعیت‌شان رسیدگی شد. علاوه بر این، از سال گذشته صندوقی به نام صندوق سلامت پیش‌بینی کردیم تابتوانیم پاسخگوی ایثارگران درحوزه درمان باشیم. به عزیزان جانباز اعلام کردیم درصورتی که هر کدام از اقلام دارویی‌شان را بیمه قبول نکرد از صندوق سلامت تامین خواهیم کرد. حتی در صورت نیاز به مراجعه به بیمارستان‌های خصوصی، قسمتی از هزینه را که بیمه تقبل نکند از این صندوق پرداخت می‌کنیم تا از این طریق بتوانیم مقداری از دغدغه‌هایشان را کم کنیم. همچنین در مورد والدین شهدا طبیعی است که در کهولت سن هستند. معمولا این پدر و مادرها بالای 75 و 80 سال سن دارند. جانبازان و آزادگان هم در رده سنی میانسالی قرار دارند. برای هر استان، یک تیم پزشکی معین کرده‌ایم که این عزیزان را در استان خودشان ویزیت کنند و در صورت نیاز در بیمارستان استان بستری می‌کنند و اگر باز نیاز باشد در بیمارستان‌های بنیاد شهید تهران نسبت به مداوای این عزیزان اقدام می‌کنیم. بنابراین تا اندازه‌ای توانسته‌ایم گام‌هایی نسبت به درمان جامعه ایثارگری برداریم اما باید کارهای بیشتری انجام دهیم تا بتوانیم لااقل گوشه‌ای از دینی را که این عزیزان به گردن ما دارند، ادا کنیم.

در رابطه با جانبازان شیمیایی چطور؟ یکسری از جانبازان هم هستند که اثرات شیمیایی آن زمان اکنون نمایان شده است.

کمیسیونی به نام کمیسیون پزشکی در سطح بنیاد داریم که به بررسی و تشخیص این دسته می‌پردازد که آیا شیمیایی هستند یا خیر. یا به قول شما اکنون عود کرده و نیاز به رجوع دارند. یک اکیپ پزشکی را حدود 20 روز قبل به سردشت فرستادیم چون جامعه هدف و جامعه ایثارگری ما در آن منطقه شیمیایی هستند. می‌دانید که آن شهر را بمباران شیمیایی کردند و از حدود یک‌هزار و خرده‌ای شیمیایی که در آن منطقه وجود دارند مورد بررسی و تشخیص کمیسیون قرار گرفتند و نسبت به درمان و تهیه دارویشان با حمایت و هماهنگی وزارت بهداشت تصمیم‌گیری شد و اکنون نسبت به این مساله همچنان پیگیری می‌کنیم که ان‌شاءا... انجام‌وظیفه کنیم.

طبق آمار سالانه عده زیادی از جانبازان تقاضای شرکت در کمیسیون تعیین درصد دارند. دلیل این همه درخواست چه می‌تواند باشد؟

همانطور که اشاره کردم کمیسیونی به‌نام کمیسیون پزشکی داریم که هر جانباز و آزاده با مراجعه به کمیسیون درصد جانبازی‌شان معین می‌شود که مثلا 20، 25 یا 40 درصد، درصد جانبازی دارد. طبیعی است که سال‌به‌سال بر سن جانبازان افزوده می‌شود. بعضی عوارض که از جبهه در بدن آنهاباقی مانده است مانند ترکش‌هایی که در بدنشان وجود دارد و روی آنها جراحی انجام نشده و درنیامده است، عوارض و مشکلاتی برایشان به‌وجود می‌آورد. طبیعی است که کمیسیون پزشکی باید مجددا تجدیدنظر کرده و درصد اینها را افزایش دهد. بیشتر متقاضیانی که درخواست تجدیدنظر دارند به همین دلیل است. مثلا درصد شنوایی و یا بینایی‌شان کمتر شده است و اکثرا درخواست تجدیدنظر دارند که طبیعتا خدمات‌رسانی بنیاد نسبت به درصد معین‌شده، متفاوت خواهد بود.

یکی از دغدغه‌های خانواده‌های ایثارگران، مساله اشتغال فرزندانشان است. بنیاد چه برنامه‌ای برای این موضوع دارد؟

می‌دانید که با مصوبه مجلس، یک‌چهارم استخدامی‌ها، (25 درصد) باید از جامعه ایثارگری انتخاب شوند و از وجود این عزیزان استفاده شود. اما فکر نمی‌کنم اینطور باشد. یکی از برنامه‌های دولت کوچک‌سازی وچابک‌سازی است. از طرف دیگر سال‌های گذشته برای افراد، گزینش و مصاحبه‌هایی صورت گرفته و انتخاب شده‌اند. مثلا اکنون وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و نفت اجازه استخدام ندارند. اگر اجازه استخدام داشته باشند طبیعتا طبق قانون باید 25 درصد از ایثارگران باشد. حتی بعضی جاها از استانداری‌ها گزارش داریم که 25 درصد اعمال می‌شود و حتما جاهایی که اجازه استخدام دارند این امر را مدنظر دارند. آنهایی که اجازه ندارند، گزینش شده‌اند و منتظر اجازه استخدام از دولت یا وزارتخانه مربوطه هستند تا نسبت به اشتغال این گروه اقدام کنند. در رابطه با مساله اشتغال می‌دانید که بیکاری در سطح کشور زیاد است. به واسطه تحریم و مشکلات دیگری که بوده و هست اکنون اشتغالزایی در جامعه کم است. مهم‌تر اینکه همه می‌خواهند به دولت وصل و استخدام شوند که کاری ناصحیح است. باید فرهنگ جامعه را تغییر دهیم و افراد وارد کارهای خصوصی و آزاد شوند. در بنیاد هم با مساله اشتغال مواجه هستیم؛ حدودا 67 هزار نفر از فرزندان ایثارگرانمان طالب اشتغال هستند. سال گذشته توانستیم حدود سه هزار نفر از بچه‌ها را شاغل کنیم که در این موقعیت خاص، رقم بالایی است درحالی که ورودی حدود 6 هزار نفر داشتیم، حدود سه هزار و 700 نفر خروجی داشتیم. مجددا کسانی که به سنی رسیده بودند که نیاز به کار داشتند و مجددا از دانشگاه‌ها وارد شده و مدرک گرفته بودند. بنابراین می‌بینیم می‌توانیم 4هزار شغل درست کنیم ولی مجددا 6هزار نفر جایگزینش می‌شوند. بنیاد با برنامه‌ریزی‌های خاص افرادی را که 30‌سال خدمتشان تمام شده، بازنشسته کرده و آنهایی را که از ادارات و سازمان‌های دیگر در بنیاد شهید مامور بودند، خاتمه زدیم و معمولا جایگزین این افراد را از میان کسانی که طالب کار بودند و باید برایشان اشتغال ایجاد می‌کردیم، استفاده کردیم. در سازمان اقتصادی کوثر سال گذشته حدود 390 نفر از بچه‌ها را در هیات‌مدیره‌ها و کارهای اقتصادی شاغل کردیم. یکسری کارهایی به عنوان «طرح تکاک» برنامه‌ریزی کردیم و بچه‌ها را در گروه‌های اقتصادی و فرهنگی که توانایی آن را داشتند جمع کردیم تا هرکاری را که تمایل دارند در استان و تهران با جمع‌آوری سرمایه‌شان و کمک بنیاد و سازمان اقتصادی کوثر که به میزان سرمایه‌شان سرمایه‌گذاری کند، شروع به کار کنند و از وجود ایثارگران استفاده کنند و با شروع سوددهی کارگاه مربوطه 50 درصد شریک باشیم و در عرض 5 تا 10 سال کم‌کم سودی را که آنها بردند به خودشان واگذار کنیم تا زندگی‌شان تامین شود و مقداری هم به بنیاد شهید و کم‌کم مستهلک کنیم تا همان مقدار سرمایه‌ای را که گذاشتیم، بازگیریم و بعد ازآن به خودشان واگذار کنیم. طرح‌هایی در تهران اجرا شده و بچه‌های ایثارگر درحال اجرایی‌کردن آن هستند. در استان کرمان یکی، دو برنامه شکل گرفته است. اخیرا در استان ایلام بودم. در این استان بازار کارهای مرزی رونق دارد که با همکاری استاندار بنا شد که گروهی به تهران بیایند و نسبت به سرمایه‌گذاری این کار اقدام لازم را به عمل آوریم. بنابراین کلا در این زمینه دغدغه ما بیکاری ایثارگران است. از دیپلم تا دکترا افرادی داریم که طالب کار هستند. به هر حال این دغدغه‌ای است که برای ما اولویت دارد و امیدواریم بتوانیم یک مقدار از این بار را کم کنیم اما طبیعی است که دولت باید فکری کند. اگر وضع اشتغال در دولت و کشور رو به بهبود باشد طبیعتا جامعه ایثارگری هم بهره‌مند خواهد بود.

آیا درحال حاضر این طرح به خانواده‌های شهدا اطلاع‌رسانی شده است؟ استقبال از «طرح تکاک» چطور بوده است؟

در سمینار مدیران کل، سمینار استانداری‌ها اعلام و بیان کرده‌ایم. جلساتی در استان‌ها نسبت به این طرح شکل گرفته است. قرار است کارهای نیمه‌تمام ایثارگران را استانداری‌ها فعال کنند. در استان‌ها و تهران این کارها را شکل داده‌ایم. در احمدآباد مستوفی تعدادی از بچه‌های تحصیلکرده با دراختیار گرفتن زمین کشاورزی به کشاورزی مبادرت ‌کردند. نسبت به پرورش ماهی و آبزیان کار می‌کنند. یکبار با وزیر جهاد کشاورزی برای بازدید رفتیم که مورد تائید ایشان هم قرار گرفت. حدودا 6، 7 ماه است که این برنامه را ریخته‌ایم و اکنون یک گروه خاص با مسئولیت یک نفر درحال شکل‌دهی است. با استاندارها صحبت می‌کنند و فکر می‌کنم از حالا به بعد باید محصول برنامه‌های تکاک را به امید خدا شاهد باشیم.

بعضی از همسران شهدا که به‌عنوان مثال حدودا یک ماه عقد کرده بودند و همسرانشان به شهادت رسیدند و بعد از آن ازدواج کرده و زندگی تشکیل دادند، معوقاتی به آن آنها تعلق گرفته است. دلیل آن چیست؟

این خانم‌ها به‌عنوان همسر شهید شناخته شده‌اند و بر این مبنا باید حقوق دهیم. طبق قانون حتی بعد از ازدواج این افراد هم باید حقوق پرداخت کنیم. این حق همسران شهید است. منتها مساله‌ای که باید مورد بازنگری قرار گیرد همین مطلب است. نمونه‌ای برایتان مثال می‌زنم؛ مثلا خانمی که دو فرزند داشته و همسرش شهید شده است. طبیعتا حقوق این شهید را باید به سه قسمت تقسیم کنیم؛ دو قسمت به دو فرزند شهید و یک قسمت به همسر شهید. نمونه‌ای بوده که همسر شهید ازدواج کرده و سرپرستی دو فرزند را قبول نکرده و حقوق او را قطع کرده‌ایم. بازرسی کل کشور ایراد گرفت که باید حقوق او را نیز پرداخت کنیم. یکسری ضوابط و قوانینی داریم که خودمان نیز معتقدیم نارساست باید این مسائل را مورد بازنگری قرار دهیم.

درمورد خواهر و برادر شهید چطور؟ برای این افراد حقوقی درنظر گرفته نشده است.

این هم طبق قانون است. قانون هیچ حقی برای برادر و خواهر شهید درنظر نگرفته است. حتی برای نوه‌هایشان هم درنظر نگرفته است. تنها برای همسر، والدین و فرزندان شهید درنظر گرفته شده است. درحال حاضر مشغول بازنگری هستیم. یک مقدار در قانون جامع ایثارگران که مصوب مجلس بوده است مورد بحث قرار گرفته و بعضی موارد پیاده شده و مقداری از مشکلات را کم کرده است. اما روی هم رفته از فرزندان خانواده‌ها یا خواهر و برادر اگر واقعا فردی است که معسر است. مثلا برادر شهیدی، عقب‌افتاده ذهنی است و کنار پدرومادر زندگی می‌کرده و درحال حاضر پدرومادر فوت کرده‌اند و نمی‌توانیم حقوقی به آنها پرداخت کنیم ولی اینها را طبق ماده‌ای از مواد قانون جامع ایثارگران که 8، 9 سال پیش تصویب شده زیر پوشش قرار داده‌ایم. اما کلا درحال بازنگری هستیم تا بتوانیم کاری برای اینها انجام دهیم. طبیعتا باید فکری کنیم که آیا باید حقوق دهیم یا باید قطع شود؟ ان‌شاءا... با دید وسیع‌تری در بازنگری نسبت به حل این مسائل اقدام خواهیم کرد.

درحال حاضر بنیاد شهید دیونی نسبت به معوقات ایثارگران ندارد؟

ما تا پایان 90 را پرداخت کرده‌ایم و معوقه‌ای نسبت به ایثارگران تا پایان سال 90 را نداریم ولی سال‌های 91، 92 و سال جاری 93 دیونی به ایثارگرانی که در این زمان بازنشسته شده‌اند یا باید پاداش خدمت دریافت کنند، داریم که این معوقات را باید سازمان برنامه‌ریزی و بودجه دولت، بازنشستگی فلان ایثارگر را تائید کند و پرونده‌اش را تکمیل کرده و از وزارتخانه مربوطه و نیروهای مسلح به ما اعلام و ابلاغ کنند. البته اینها را اکنون معوقه نمی‌گوییم و دیون می‌نامیم. دولت دیون را تائید کند، بعد از تائید، بودجه را تامین کند و در اختیار ما قرار دهد و ما نسبت به پرداخت آن اقدام خواهیم کرد. اگر آن زمان باقی بماند مجددا به عنوان معوقه باقی می‌ماند. اگر دولت اکنون تائید و تامین بودجه کند و سال 91 را در اختیار ما قرار دهد همین الان پرداخت خواهیم کرد. پیگیر این موضوع هم هستم که این دیون روشن و تائید شود و ان‌شاءا... دولت تامین بودجه کند و پرداخت شود و مانند دفعه قبل طولانی نشود.

درمورد تامین دیون، تنها بودجه دولت است یا اینکه از املاک بنیاد هم کمک می‌گیرید.

دیون را باید دولت تامین کند و ما بپردازیم. ولی برای کارهای دیگر بنیاد که دولت بودجه‌ای برای آن مقرر و معین نکرده یا اصلا در ردیف‌های بودجه‌ای نیست، املاک و کارخانه‌هایی که داریم مثلا به عنوان نمونه سال گذشته برای مناسب‌سازی گلزار شهدا، بودجه‌ای در دولت مشخص شده بود اما تخصیص داده نشده بود که به ما بدهند و اجرایی کنیم. طبیعتا اموال همه زیر نظر مقام معظم رهبری است؛ حاکم اسلامی و ولی‌فقیه. اجازه گرفتیم و چند قطعه از زمین‌ها را فروختیم و به استان‌ها بودجه رساندیم تا بتوانند نسبت به تکمیل طرح‌های نیمه‌کاره‌ای که باقی مانده بود اقدام کنند. برای کارهایی که دولت بودجه‌ای مقرر نمی‌کند از فروش املاک استفاده می‌کنیم. طبیعتا مقداری امکانات اقتصادی در اختیار بنیاد است که از وجود و درآمد آنها به نفع جامعه ایثارگری بهره‌برداری می‌شود.

در رابطه با شهدای حین خدمت مثل آتش‌نشانان یا شهدای امر به معروف، برنامه بنیاد شهید به چه شکل است؟

کمیسیون یا کمیته‌ای به نام کمیسیون یا کمیته احراز داریم. هر فردی که به‌گونه‌ای فوت می‌شود شبیه شهادت مثل آتش‌نشانان، طبیعتا باید مدارکی که خانواده‌اش تهیه می‌کنند که در حین خدمت بوده است و به کمیته احراز ارائه می‌دهند، این کمیته احراز می‌کند و تشخیص می‌دهد فردی شهید شناسایی می‌شود یا خیر؟ بنابراین اگر کمیته احراز، شهادت فردی را محرز دانست و اعلام کرد، مثل شهید خلیلی که آمر به معروف و نهی از منکر بود، پرونده‌اش به کمیته احراز آمد و به عنوان شهید شناخته شد و بنیاد زیر پوشش قرار داد. مثلا در عراق، سوریه، زائرینی که به عللی در انفجارها کشته می‌شوند، پرونده‌شان در کمیته احراز مورد بررسی قرار می‌گیرد و اگر شهید شناسایی شوند به ما معرفی می‌کنند و برایشان پرونده در نظر می‌گیریم و زیر پوشش بنیاد شهید قرار می‌گیرند. و در غیراین‌صورت به هیچ وجه ما نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. طبق قانون فقط کمیته احراز است که باید تشخیص و صلاحیت شهادت فرد را تائید کند.

آیا تمام مواد قانون جامع درحال حاضر اجرایی شده است؟

می‌دانید که این قانون را سال‌ها پیش مجلس مصوب کرد و به شورای نگهبان فرستاد. از آنجا که بار مالی سنگینی داشت شورای نگهبان آن را به مجلس برگرداند و رد کرد. مجلس روی اجرای این قانون پافشاری داشت و به مجمع تشخیص مصلحت نظام فرستاده شد و از آنجا که بار مالی بالایی داشت در آنجا هم حدود 3 سال ماند. آنها هم چیزی تصویب نکردند و دوباره به مجلس برگرداندند. مجلس مع‌ذالک به ریاست‌جمهوری ابلاغ کرد که اجرایی کند اما دولت هم با توجه به بار مالی آن را اجرایی نکرد. تا اینکه اواخر سال گذشته رئیس‌جمهور به بنیاد دستور دادند که حتما اجرایی کنند. قانون جامع ایثارگران 75 ماده دارد، بخشی از آن بار مالی دارد که نیاز است آئین‌نامه آن تدوین شود و کمیسیون اجتماعی دولت آن را تصویب کند و بودجه آن نیز تصویب شود و ما آن را اجرایی کنیم. موادی را تدوین کرده‌ایم و آئین‌نامه‌اش را به کمیسیون فرستادیم که در نوبت قرار دارد، وارد دستورکار شود و در دولت اجرای آن را با بودجه‌اش به ما اعلام کند. می‌توانم بگویم مابقی مواد از آنجا که بار مالی نداشته، اجرایی شده است. مثلا همین هفته گذشته، صندوق اشتغال که ماده 32 این قانون است، در دولت تصویب و ابلاغ هم شده است. مساله آب و برق گلزارها که مجانی باشد و ماده 11 همین قانون جامع است در کمیسیون حدود یک ماه قبل تصویب شد. بنابراین آنهایی که بار مالی برای بنیاد نداشته، اجرایی کرده‌ایم. مثلا نیم‌بها کردن بلیت ایثارگران در مترو و اتوبوس و هواپیما از سال‌های قبل اجرایی شده است و می‌توانم بگویم آنچه مهم است، این 39 ماده‌ای است که باید اجرایی کنیم و بار مالی دارد. آئین‌نامه 29 ماده را تدوین کرده‌ایم و ان‌شاءا... بقیه را نیز آماده کنیم و در اختیار دولت قرار دهیم تا مصوب کنند و بودجه آن را تامین و ابلاغ کند و ما نسبت به اجرایی کردن آن اقدام کنیم. امسال آنچه خودمان پیشنهاد داده‌ایم حدود 4100 میلیارد تومان برای اجرایی کردن این 40 ماده پول نیاز داریم که بار مالی بسیار سنگینی است. باید ببینیم دولت چگونه تصویب و به ما ابلاغ می‌کند.

آیا در بودجه سال آینده این موضوع پیش‌بینی شده است؟

ما به دولت ابلاغ کرده‌ایم باید ببینیم دولت چکار می‌کند.

درمورد اقدامات فرهنگی بنیاد آیا برنامه جدیدی دارید؟

یکی از سفارشات مقام معظم رهبری مساله نشر فرهنگ ایثار و شهادت است. در اساسنامه بنیاد هم می‌توانیم بگوییم کارهایی که به بنیاد محول شده و به عنوان وظیفه باید انجام دهیم دو رکن دارد؛ یک رکن آن خدمات‌رسانی است و رکن دیگر فرهنگ ایثار و شهادت است. در سال گذشته در حوزه خدمات‌رسانی نسبت به درمان و خدماتی که وظیفه بنیاد بود، از جمله مثل معوقات پیشرفت‌هایی داشتیم. نسبت به نشر فرهنگ ایثار و شهادت هم از سال قبل شروع کردیم. مانند روز شهید که این روز را پررنگ کردیم و با وزارتخانه‌های فرهنگی و دستگاه‌های تبلیغاتی ازجمله صداوسیما جلساتی برگزار کردیم چراکه هم خواسته مقام معظم رهبری است و هم وظیفه همه ما. همه ما مدیون ایثارگران هستیم و باید این فرهنگ که فرهنگ نویی هم نیست و همان فرهنگ امام حسین(ع) و فرهنگ عاشوراست در جامعه رشد دهیم. صداوسیما و مطبوعات همکاری کردند، سایت‌ها روی این مساله با ما همراهی کردند و خودمان نیز برنامه‌ریزی‌هایی انجام دادیم. فیلم‌های کوتاهی تهیه کردیم، تبلیغاتی مثل مناسب‌سازی گلزارها یا طرح برنامه تروری که صداوسیما مطرح کرد، امکاناتی که لازم دارند ازجمله معرفی شهدای ترور را دراختیارشان قرار می‌دهیم که مصاحبه انجام می‌دهند و برنامه درست می‌کنند. روی مساله فرهنگ باید کار کنیم. از سال گذشته این کار را شروع کردیم ولی الان که سال دوم دولت است یقینا در این مساله وارد خواهیم شد. معاونت پژوهش را فعال کردیم. نسبت به فیلمسازی و برنامه‌هایی که به عهده آنهاست، همکاری تنگاتنگ با صداوسیما و مطبوعات گام‌هایی برداشته شده و نسبت به فرهنگ ایثار و شهادت هم نسبت به جامعه خودمان و جامعه ایثارگری و هم نسبت به جامعه ایرانی برنامه‌ریزی می‌کنیم که ان‌شاءا... در این وادی هم موفقیت‌هایی در آینده کسب کنیم.

آیا بازدید رئیس‌جمهور از خانواده شهدا با هماهنگی بنیاد صورت می‌گیرد؟

مقام معظم رهبری در روزهای اول به من فرمودند که یک مقدار از پشت میزها بیرون بیایید و از ایثارگران و خانواده‌های شهدا دیدار کنید. بعد هم فرمودند حتما تبلیغی کنید تا جامعه بداند که می‌خواهیم این فرهنگ باقی بماند. فکر کردم از کجا شروع کنیم؟ به نظرمان رسید که بهترین شخص خود آقای رئیس‌جمهور است. پیشنهاد دادیم و آقای رئیس‌جمهور گفتند که می‌رسیم؟ گفتیم که ان‌شاءا... می‌رسیم. بنا شد که ماهانه یکبار برنامه‌ریزی کنیم و ایشان با یک خانواده شهید و جانباز دیدار داشته باشند. همان ماه اولی که از یک خانواده سه شهید با جانباز 70 درصد دیدار کردیم، آقای روحانی آنقدر شیفته شدند که گفتند زمان را کمتر کنیم چراکه صحبت این خانواده‌ها برایشان اثربخش است و دوست دارند. این زمان را به 15 روز یک‌بار رساندیم و تاکنون 15 روز یک‌بار موفق بوده‌ایم و رفته‌ایم. البته ایشان تاکید داشتند که در ابتدا از خانواده‌های 3 شهید شروع کنیم. الان به دیدار خانواده‌های سه شهید می‌رویم. می‌دانید که 64 خانواده در ایران داریم که 5 شهید تقدیم انقلاب کرده‌اند. برخی مادرانی هستند که هم شوهر و هم 4 فرزندشان را در این راه تقدیم کرده‌اند. حدود 86 خانواده داریم که 4 شهید هستند. سه شهید خیلی زیاد داریم، بالای 7هزار خانواده، دو شهید داریم. بنابراین آقای روحانی پیشنهاد دادند که از خانواده‌های بالاتر شروع کنیم و از درصدها هم از 70 درصد شروع کنیم که هنوز فعلا در این وادی خانواده‌های سه شهید به بالا و هفتاد درصد هستیم که بازدید می‌کنیم. برنامه‌ریزی این بازدیدها برعهده بنیاد است. معمولا روزهای چهارشنبه با رئیس‌جمهور مشورت و بعد ازآن اجرایی می‌کنیم.

در پایان اگر صحبت خاصی دارید، بفرمایید.

یکی ازکارهایی که ما انجام دادیم، مساله تشکل‌های جامعه ایثارگری است؛ مثلا جانبازان 50 تشکل، آزادگان 20 تشکل و خانواده‌های شهدا تشکل‌های زیادی شکل داده بودند. درهمان روزهای اولیه که آنها را ملاقات کردم، دریافتم که همگی بچه‌های فعال و نخبه و تحصیلکرده هستند. در ابتدا این تشکل‌ها را جمع‌آوری کردیم و با مرکز دانش‌پژوهشان که با محوریت نخبگان است مرکزی تشکیل دادیم به نام مرکز «دانش‌پژوهان و تشکل‌ها». عزیزانی که کار موازی انجام می‌دهند مثلا در زمینه اقتصادی را در کمیته اقتصادی و اگر فرهنگی هستند در کمیته فرهنگی کار کنند. الحمدا... ایثارگران نسبت به این مساله خوشحال شدند و زیر پوشش قرار دادیم. مرکز تشکل‌های ما درواقع اتاق فکر بنیاد است و مسائلی که در بنیاد نیاز است که تصمیم‌گیری کنیم و در شورای معاونین مطرح کنیم تا اجرایی کنیم از وجود این بچه‌ها استفاده می‌کنیم و این عزیزان بررسی می‌کنند؛. درواقع کارگروه و بازویی برای بنیاد هستند. مسلما چون این بچه‌ها خودشان از این خانواده‌ها هستند، درد خودشان و بنیاد را بهتر متوجه می‌شوند. یکی از کارهایی که شکل گرفته این است که این گروه‌ها نسبت به اشتغال کار می‌کنند. نسبت به برنامه‌های تحصیلی و دانشگاهی و مدارسشان و همه برنامه‌های بنیاد، اتاق فکر و کارگروهی هستند که فعالیت می‌کنند که می‌توانیم بگوییم از دستاوردهایی است که بود ولی منسجم نبود. الان منسجم شده و افراد درحال خدمت هستند.