فیلم بعدی، تصویر یک باغ بود که اثرات نفت برای خشکاندن درختان را نشان می داد و تصاویر بعدی مربوط به بوستان شقایق سعادت آباد که تلاش عده ای برای ساخت و ساز داخل پارک را نشان می داد.
تدبیر24: چه موجودی مظلوم‌تر از درخت که یک‌جا ایستاده و می‌شود بیخ گلویش را گرفت و درید یا به هزار ترفند نفس‌اش را قطع کرد؟ درختان مظلومند و این مظلومیت، دیروز موضوع بخشی از نطق‌های ایراد شده در جلسه شورای شهر پایتخت بود؛ تهرانی که متولیانش در سال‌های اخیر، کشت برج را بیشتر از حفظ درختان کهنسال پسندیده‌اند.
یک بار دیگر رحمت الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت و خدمات شهری شورا که نامش با اخبار مربوط به آلودگی آب تهران گره خورده است از اهمال مسئولان شهری در قبال حفظ درختان گفت و دو لقب منفعل و بی تفاوت را درباره شان به کار برد.
او گفت خبرنگاران خبرگزاری ها نوشتند که سریال خشکاندن و قطع درختان در تهران ادامه دارد. حافظی برای اثبات حرفش، فیلم هم پخش کرد که بخشی از آن حاشیه پل ولایت را نشان می داد که جای تبر بر تنه درختانش باقی مانده و درختان قدیمی و قطورش قطع شده است.
فیلم بعدی، تصویر یک باغ بود که اثرات نفت برای خشکاندن درختان را نشان می داد و تصاویر بعدی مربوط به بوستان شقایق سعادت آباد که تلاش عده ای برای ساخت و ساز داخل پارک را نشان می داد.
علاوه بر این سه فیلم، شرح حال درختان حاشیه پل نیایش هم از زبان او تشریح شد که عده ای گازوئیل و مازوت به دست به جان درختان افتاده اند و برهوتی بی درخت در آن حوالی ساخته اند.
حرف های دیروز این عضو شورا سرسام آور بود آنجا که رسید به باغات کن، به آنجا که شهردار سابقش 7000 متر از این باغات را در اختیار تعاونی مسکن شهرداری منطقه 7 قرار داده است.
حافظی البته گفت جلوی این کار گرفته شده و پرونده این تخلف به مراجع قضایی رفته، اما همین که چنین جسارتی درباره درختان در شهر بی اکسیژن و منظره تهران انجام می شود داستانی غم انگیز است.
نه این که قطع درختان در پایتخت ماجرای تازه ای باشد که این قبیح آن قدر تکرار شده که دیگر قبحش ریخته.
تهران شهری خاکستری است با چشم انداز هوایی نازیبا، پر از ساختمان های لانه زنبوری که رنگ سبز را باید در لابه لایش کاوید.
با این حال باغ های تهران، در بافت های قدیمی شهر پی درپی مورد تعرض قرار می گیرد، یک روز در شمیران و یک روز در حوالی ونک و کن، یک بار با آب آلوده به وایتکس و شوینده ها و یک بار با تشنگی دادن به درختان له له زن.
همین کارها را کرده اند که تهران شهری خاکستری شده و از باغ های کهن اش که ازگیل و سیب گلاب و زالزاک و خرمالویش زبانزد بود اثری محو مانده است.
سال گذشته محمد حقانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر پایتخت گزارشی را قرائت کرد که سرگیجه آور بود.
او توضیح داد در 25 سال اخیر 24 درصد از مساحت سبز پایتخت زیر ساخت و ساز رفته و 4500 هکتار از باغات تهران به ساختمان مسکونی و تجاری تبدیل شده است. این مساحت نابود شده، اما به گفته او معادل است با کل فضای سبزی که هم اکنون در تهران وجود دارد و دیروز حافظی تذکر داد که تاکنون ده ها میلیارد تومان هم پایش ریخته شده است.
قدر درختان کهنسال را که ندانیم همین می شود، همین می شود که قانون برج باغ را می نویسیم و برج های بدقواره را همسایه تحمیلی باغ ها می کنیم و آن وقت چون نظارتی هم نیست برج ها روی اندام باغ پیشروی می کنند و منظره ای خاکستری و بی روح می سازند. در تهران لازم نیست عضوی از شورای شهر باشی تا این چالش ها را ببینی و مشاهده کنی که روزی عده ای درختان را با روغن ترمز ماشین خشک می کنند و یک روز پایش را گچ می گیرند تا درخت از ریشه بگندد.
درختان کهنسال در تهران ارج و قرب ندارند، در حالی که مصوبات کاغذی از حرمت درخت حرف می زنند و از جرایم قطع درختان.
در تازه ترین نرخ گذاری جرایم که مربوط به بهمن سال 93 است، قطع هر درخت با قطر بین 15 تا 30 سانتی متر، صد هزار تومان جریمه دارد و هر درخت با قطر بین 60 سانتی متر تا یک متر، 200 هزار تومان که به ازای هر سانتی متر مازاد بر 60 سانت، 200 هزار تومان از متخلف دریافت می شود.
جرایم تعیین شده برای قطع درختان بویژه کهنسال ها جرایم نسبتا سنگینی است، اما اگر این جرایم مو به مو اعمال می شد آیا قطع درختان در پایتخت تا این اندازه بحرانی می شد؟ بماند که اسفند پارسال رحمت الله حافظی در جلسه علنی شورای شهر گزارش داد که درآمد ناشی از جریمه های قطع درختان در سال 92، هشت میلیارد تومان بود که به جای صرف شدن برای توسعه فضای سبز، خرج حقوق پرسنل شهرداری شده است.
داستان درختان پایتخت، ماجرای پیچیده ای است، عده ای این سربازان ایستاده بر خاک را مانع توسعه خاکستری می دانند و همین است که خنجر را برای درختان از رو بسته اند، در حالی که تهران با این هوای آلوده و خفه کننده بیش از هر چیز به درخت نیاز دارد.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
درخت یک جاندار است و باید حکم قطع کننده درخت اعدام باشد نه جریمه نقدی و هر کسی که در شهرداری محله کوتاهی کرده باید از خدمت و مسئولیتش عزل و محاکمه شود تا درس عبرت برای دیگران شود 
