رمزگشایی از یک عصبانیت

  تدبیر24 : سیدعلیرضا کریمی _اهالی خبر و نظر و همچنین مشتاقان پیگیری اخبار سیاسی کشور حتما می‌دانند برگزاری نخستین کنگره حزب جدید التاسیس «اتحاد ملت» چه بلوایی در رسانه‌های دلواپس به راه انداخته است . مرور گذرای کیوسک و سایت‌های خبری این جماعت نشان می‌دهد که این عرض اندام اصلاح طلبان تا چه حد عمیق و پرنفوذ بوده است.به هر حال آنچه که هویدا و مبرهن است این موضوع می‌باشد که دلواپسان و مخالفان جریان اصلاحات از این رویداد عصبانی و ناراحت هستند. 

در نگاه نخست مطمئنا راز این عصبانیت بر می‌گردد به حرکت مثبت و روبه جلو اصلاح طلبان . چرا که آنان مشاهده می‌نمایند جریان رقیب شان پس از فتح نصف و نیمه پاستور اقدامات روشنی را برای برهم زدن ترکیب یک دست مجلس انجام می‌دهد. به هر حال همگی می‌دانیم تا قبل از سال 1392 کسانی که امروز از برگزاری کنگره حزب «اتحاد ملت» خشمگین هستند مدعی بودند که جریان اصلاحات مرده است و مردم دیگر به آنان روی خوش نشان نمی‌دهند. اما اکنون نه تنها این جریان مرده نیست بلکه بسیار پویا و زنده به نظر می‌رسد و پایگاه قابل قبولی نیز در جامعه دارد . از سوی دیگر پروسه وحدت و ائتلاف جریان فوق بر خلاف آنچه در اردوگاه اصولگرایان می‌گذرد بسیار خوب پیش می‌رود و طبق ریل‌بندی برنامه ریزی شده پازل‌های وحدت یک به یک کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. از همین رو تکرار وحدت سال 1392 در جریان اصلاحات در سال 1394 و انتخابات مجلس اصلا و ابدا دور از ذهن نیست و به نوعی اصلاح طلبان هم قسم شده اند مجلسی را تشکیل دهند که هم شان و هم طراز مردم و در سطح دولت تدبیر و امید باشد. البته این موضوع بدین معنی نیست که باید مجلسی یکدست تشکیل شود ؛ خیر . بلکه به نظر می رسد اولویت با عقل و خرد است تا غلبه یک نگاه جناحی . یعنی تشکیل مجلسی با اقلیت و اکثریت معتدل ، منطقی ، باسواد و کاردان . 

اما با تمام این تفاسیر به نظر می رسد آنچه موجب عصبانیت دلواپسان گشته است تنها این نکته نیست. به عبارت ساده پویایی جریان اصلاحات و پروسه مثبت آنان برای رسیدن به وحدت تنها بخش کوچکی از کابوس های شبانه دلواپسان است . چرا که به هر حال این طیف از هم اکنون نیم نگاهی نیز به انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 دارد و اتفاقا اتفاقاتی که در سالن اجلاس سران روز پنج شنبه رخ داد ارتباط تنگانگی با موضوع فوق دارد.

القصه اینکه بی تردید دولت حسن روحانی در سیاست خارجی موفق و موثر بوده است. توافق بزرگ هسته ای ایران و 1+5 که دیپلمات ها به آن لقب «معجزه دیپلماسی» داده اند موضوع کم اهمیتی نیست و جامعه نیز به نیکی می داند آنچه شده اقدام بزرگی بوده است. اگر به نظرسنجی های صورت گرفته هم شک داشته باشیم و آن را نپذیریم باز هم نمی شود نگاه قاطبه ملت را رد کرد و قبول نداشت . مردم از توافق هسته ای خوشحال اند و این موضوع مطمئنا تاثیر مستقیمی بر میزان محبوبیت حسن روحانی دارد.اگر بپذیریم تا اینجای داستان 50 درصد قضیه حل شده است و رئیس جمهور برای آنکه نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 تنها نگاه اش به 50 درصد باقی است مطمئنا تحقق وعده های روحانی در داخل می تواند این چالش را نیز مرتفع سازد . این درست که مسائل اقتصادی و معیشت مردم نقش بسزایی در سرنوشت سیاسی رئیس جمهور دارد اما تحقق وعده های سیاست داخلی کم مهم نیست . به عبارت دیگر مجوز به یک حزب اصلاح طلب مورد احترام سیاسیون و مجوز به برگزاری اولین کنگره آن در یکی از سالن های اصلی شهر در میان بلوا ، عصبانیت و تهدیدهای دلواپسان می تواند نقش مهمی در تحقق وعده های سیاست داخلی حسن روحانی داشته باشد. از سوی دیگر از آنجا که تاکنون دولت بدهکار اصلاح طلبان بوده است با این اقدام دولت حسن روحانی بخشی از بدهی ها پرداخت شده و این امیدواری وجود دارد که به نوعی باقی آن پرداخت شود. از سوی دیگر در نظر داشته باشید هر چه بده و بستان های میان دولت و اصلاح طلبان بیشترشود باعث می شود که حمایت جریان اصلاحات از دولتمردان شدت بیشتری بگیرد و در این صورت حسن روحانی دیگر تنها نیست و تنها نخواهد شد. راز عصبانیت اصلی دلواپسان دقیقا همین جاست آنان امیدشان به عدم تحقق وعده های حسن روحانی و سپس تفرقه میان دولت و حامیان جدی آن یعنی اصلاح طلبان است. هر چقدر روحانی در سیاست داخلی موفق باشد اتوماتیک وار اصلاح طلبان و ابزارهای شان بیشتر و بهتر در اختیار دولت قرار می گیرد. همانطور که بارها نوشته ام گوشه رینگ قرار گرفتن حسن روحانی جزو آمال و آرزوهای طیف دلواپس است و هر چقدر از این موضوع دور شوند بیشتر عصبانی و خشمگین می شوند. از این رو آمدن حزب «اتحاد» و عصبانیت دلواپسان را باید به فال نیک گرفت .