بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 28
کد خبر: ۵۸۴۶۴
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۰
تدبیر24 :دوازدهم دی ماه 1394 خورشیدی وزارت کشور عربستان طی بیانیه ای از اجرای حکم اعدام شیخ نمر باقر النمر رهبر شیعیان عربستان به همراه 46 تن دیگر خبر داد؛ افرادی که دولت عربستان از آنها به عنوان تروریست یاد کرد. حال آنکه شیخ نمر در طول دوره ی اعتراضی هرگز دست به سلاح نبرد و در اعتراض به سیاست های سرکوب گرایانه و تبعیض آمیز آل سعود مبارزه مسلحانه را جایز نشمرد.
پس از انتشار خبر اعدام این روحانی سرشناس شیعه، تظاهرات گسترده ای علیه نقض حقوق حکومت آل سعود در منطقه شیعه نشین قطیف عربستان، عراق و همچنین ایران صورت گرفت. گفته می شود که معترضان به این اقدام ریاض در مشهد، پرچم عربستان را پایین کشیدند. همچنین با پرتاب آتش به سمت کنسولگری آن کشور، قسمت هایی از این ساختمان در آتش سوخت. در اقدامی مشابه شماری از معترضان در تهران نیز وارد سفارتخانه عربستان شدند و بخش هایی از سفارتخانه را به آتش کشیدند؛ اقدام هایی که با دخالت نیروی انتظامی پایان یافت. در این ارتباط بیان چند نکته ضروری است:
1-باید در نظر داشت که بین اعتراض مسالمت آمیز به منظور بیان و تاثیرگذاری نظر با اقدام های قانون شکنانه و خشونت آمیز مرزی آشکار وجود دارد. بدون شک وقتی حرکت اعتراضی از چارچوب تعیین شده خود فراتر رود نتیجه ای عکس خواهد داد. بدتر زمانی است که اشغال سفارتخانه ها به عرف و رویه ای اعتراضی تبدیل شود.
چهار سال پیش بود که گروهی معترض به سیاست های انگلیس با حمله به سفارت این کشور برای ساعت هایی آن را اشغال کردند و به تخریب اموال موجود در آن دست زدند؛ موضوعی که باعث شد تهران- لندن روابط عالی دیپلماتیک خود را قطع و سفارت های خود را تعطیل کنند. از آن تاریخ روابط ایران و انگلیس در سطح کاردار غیر مقیم کاهش یافت. ورود دانشجویان معترض به سفارت انگلیس باعث شد تا شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز به اتفاق آرا با صدور قطعنامه ای آن را محکوم کند.
حال پس از سپری شدن چهار سال از تعطیلی سفارتخانه ها و رایزنی های بسیار در دولت یازدهم، در نهایت چند ماه پیش سفارتخانه های این 2 کشور بر روی هم باز شدند. اکنون این رویداد دیگربار تکرار شده است و تکرار رخدادهایی از این دست بر کشور و منافع ملی اثرهای نامطلوب برجای خواهد گذاشت.
با درک هزینه های ناشی از تندروی، سران جمهوری اسلامی همواره بر پرهیز از رفتارهای احساسی تاکید کرده اند. مردادماه سال 91 رهبر معظم انقلاب در جمع هزار نخبه و فعال دانشجویی نیز صراحتا مخالفت خود با تسخیر سفارت انگلیس را اعلام کردند.
2-از منظر حقوق بین الملل نیز چنین اقدام هایی توجیه پذیر نیست. ایران از سال 1353پس از تصویب مجلس شورای ملی به کنوانسیون وین پیوست و متعهد به اجرای مفاد مندرج در آن شد.
برپایه ماده 22 کنوانسیون وین مکان های ماموریت غیرقابل تعرض خواهند بود. ماموران دولت پذیرنده نمی توانند به آنها وارد شوند مگر با رضایت رییس ماموریت. همچنین دولت پذیرنده متعهد است کلیه اقدام های لازم را جهت مراقبت از مکان های ماموریت در مقابل هرگونه مزاحمت یا صدمه به عمل آورد. در ادامه این ماده آمده است که مکان های ماموریت، اموال و اثاثیه داخل آن ها و وسایل نقلیه ماموریت مصون از بازرسی، ضبط و مصادره یا اقدام های اجرایی هستند.
همچنین بر اساس ماده 29 کنوانسیون وین، اعضای نمایندگی دیپلماتیک مصون هستند. دولت پذیرنده باید با این افراد با احترام مقتضی رفتار کند و کلیه اقدام های لازم را در جهت پیشگیری از لطمه به شخصیت، آزادی یا شان ایشان معمول دارد که البته این نوع مصونیت متفاوت از مصونیت قضایی است. همچنین در ماده 30 این کنوانسیون به مصونیت اقامتگاه شخصی نمایندگان دیپلماتیک اشاره شده است که اقامتگاه شخصی این نماینده ها از همان مصونیت و حفاظت مکان های ماموریت برخوردار است. همچنین اوراق، مکاتبه ها و دارایی وی نیز برخوردار از مصونیت است.
بنابراین، مشاهده می شود که هر گونه اقدام در خدشه به سفارتخانه ها و کنسولگری ها از دیدگاه حقوق بین الملل رد شده است. افزون بر آن، در صورت ادامه چنین روندی خطر مقابله به مثل طرف مقابل نیز وجود دارد. همان طور که جمهوری اسلامی هرگز تحمل نمی کند که سفارتخانه اش در کشورهای دیگر مورد تهاجم و تجاوز قرار گیرد باید تصمیمی جدی در برابر افرادی بگیرد که خودسرانه به حریم مصون اماکن دیپلماتیک تجاوز می کنند.
3-اقدام نسنیجده و هیجانی معترضان در ورود به سفارت و کنسولگری عربستان باعث شد تا نوک پیکان اتهام علیه ایران برگردد. سران عربستان که تاکنون نزد جهانیان محکوم به نقض حقوق بشر و آزادی بیان بودند اینک امکان آن را یافته اند تا از موقعیت متهم به شاکی تغییر جایگاه دهند و با فضاسازی و جریان سازی رسانه ای خود نقض حقوق بین الملل ایران را برجسته سازی کنند. حتی احتمال آن می رود که سرویس های امنیتی عربستان در شکل گیری و نیز تشدید اعتراض ها با هدف تعرض به سفارتخانه این کشور نقش داشته باشند تا با تقویت خطر ایران هراسی، خود در حاشیه ای امن قرار گیرند.
4-در مجموع، جای تعجب نیست افرادی چون «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و نیز وزارت امور خارجه آمریکا که تا دیروز اقدام ریاض را محکوم و اعدام شیخ نمر را اقدامی ضدحقوق بشری و افزاینده اختلاف های مذهبی معرفی می کردند اینک تغییر موضع دهند. ضمن آنکه ورود به سفارتخانه ها به خاطر اعتراض تصویری زشت و غیرمتمدنانه از مردم کشورمان نزد جهانیان ترسیم می کند و مشروعیت اعتراض ها را نیز زیر سوال می برد.
بی تردید شیخ نمر در کشوری خشونت طلب، پیام مبارزه در چارچوب را منعکس کرد. او حتی به رغم حبس ها و شکنجه ها هرگز دست به سلاح و اقدام های خشونت آمیز و مسلحانه نزد. از این رو، اقدام های افراطی و خشونت طلب در احقاق حق این عالم برجسته چه بسا که حقانیت پیام های مبارزاتی وی را زیر سوال برد.

منبع : ایرنا
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها