انتظاراتی که از پروژه پل صدربرآورده نشد!

می دانیم که برای ایجاد برخی مشاغل نظیر بخش صنایع دستی ، کشاورزی و ... مبالغ کمتر و برای برخی مشاغل صنعتی مبالغ بالغ بر 100 میلیون تومان هزینه می گردد. اگر برای ایجاد هر شغل به طور میانگین حدود 40 میلیون تومان در نظر بگیریم، با 4000 میلیارد تومان هزینه شده برای پل صدر می شد 100 هزار شغل ایجاد کرد و یا می شد به 100 هزار خانواده تهرانی متقاضی انتقال به شهرستان، 40 میلیون تومان بلاعوض داد تا تهران را ترک نمایند و در شهرستان ها ساکن گردند. و اگر میانگین هر خانواده را 4 نفر در نظر بگیریم با این روش حدود 100 هزار خودرو از تهران خارج می شد و حدود 400 هزار نفر تهران را ترک می کردند.

کسانی که در ماه های اخیر از مسیر پل صدر عبور کرده اند خوب می دانند که این پل به دلیل احتمالی عدم انجام مطالعات کارشناسی کافی برای احداث (همانند بسیاری از پروژه های دیگر) ترافیک و میزان اتلاف وقت شهروندان تهرانی را بیشتر نموده است.

مشکلات دیگری نیز بر پل صدر توسط کارشناسان گرفته شده که مهم ترین آن ها عبارتند از:

- افت 30 درصدی ارزش آپارتمان های اطراف پل

- آلودگی بیشتر هوا در منطقه شمالی تهران به دلیل تردد بیشتر خودروها از این محدوده

- آلودگی صوتی برای ساکنین هم جوار پل صدر

- مشکلات احتمالی ناشی از حوادث غیرمترقبه و وقوع ریزش و ایجاد بن بست حرکتی در مواقع بحرانی

- و...

میانگین بودجه مورد نیاز برای احداث هر کیلومتر مترو در تهران حدود 60 میلیارد تومان است. اگر این 4 هزار میلیارد تومان در همان سال های 90 تا 92 برای احداث خط 3 مترو هزینه می شد، مشکل ترافیکی شرق و شمال شرق تهران اکنون تا حد زیادی مرتفع شده بود. این درحالی است که خط 3 تا ایستگاه قائم در سال 94 افتتاح شد و آن هم به دلیل فاصله طولانی نیم ساعته حرکت قطارها، استفاده حداکثری از این مسیر به عمل نمی آید و بسیاری از شهروندانی که در روزهای اولیه افتتاح خط از این مسیر استفاده می نمودند، کم کم به دلیل همین فاصله نیم ساعته از استفاده از مترو منصرف شده و منتظر اصلاح ساعات حرکت قطارها می باشند.

بعد از افتتاح پل و تونل نیایش ، انتقاداتی به این پروژه در رسانه ها مطرح گردید و تصور می شد با این حجم انتقاد و استدلال کارشناسی و منطقی، شهرداری بودجه های خود را به سمت حمل و نقل همگانی و از جمله مترو انتقال دهد که متاسفانه به فاصله کوتاهی در اواسط سال 93 پروژه بزرگ و حسب ظاهر ، غیر قابل قبول دیگری در شمال شرق تهران و در بزرگراه ارتش با عنوان اتصال بزرگراه ارتش به بزرگراه امام علی علیه السلام و بزرگراه صیاد شیرازی شروع شد. ازدحام ، ترافیک و مشکلات عبور و مرور باعث شد که موضوع به رسانه ملی کشیده شده و با پخش انتقادات مردم منطقه در رسانه ملی قدری پروژه سرعت گرفت و با افتتاح بخشی از پروژه ، سر و صدای مردم خاموش شد ولی همچنان با گذشت قریب به یک و نیم سال از شروع پروژه و معطلی ، سردرگمی و کلافگی مردم ، بخش زیادی از بزرگراه ارتش و امام علی علیه اسلام مسدود و خودروها مدت مدیدی را صرف عبور از این محدوده می کنند. نکته جالب اینکه به زعم ساکنین، افتتاح این پروژه هم مانند پل صدر تاثیر چندانی در ترافیک منطقه نخواهد داشت، این در حالی است که خط 3 مترو به شدت نیازمند تامین بودجه برای تسهیل عبور و مرور ساکنین این منطقه تهران است.

شخصا بارها و بارها با سامانه 1888 شهرداری تماس و انتقادات خود را به اصل پروژه و نیز عملکرد ضعیف و نامناسب پیمانکار، مطرح کرده ام ولی به نظر می رسد:

گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله توست   - - - -    آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!