شعارهایی که در کمتر از 100 روز رنگ باخت

تدبیر24 : نامزدهای انتخاباتی در هر دوره ای سعی می کنند روح برنامه های خود را در قالب چند شعار چشم پرکن برای کسب رای بیشتر بیان کنند و البته شعارهای جذاب و زیبا در گرایش مردم به آن ها بی تاثیر نبوده است. ولی مع الاسف پس از مدتی نسبت به برخی شعارها و وعده های داده شده بی اعتنا می شوند. آقای روحانی از زمره روسای جمهوری است که از شعار های پر جاذبه و وعده های متعددی برخوردار بود که توانست آرای 50 درصد  مردم را به خود جذب کند و کلید طلایی پاستور را در اختیاربگیرد. اکنون بیش از 80 روز از مراسم تحلیف و روزی که زمام کشور را رسما به دست گرفته می گذرد. بد نیست وعده های داده شده را در 100 روز ادعایی که قرار بود وضعیت مردم نسبت به گذشته تغییر محسوسی داشته باشد به قضاوت بنشینیم که تا چه اندازه با واقعیت مطابقت داشته است؟

1.    وعده حل 100روزه معضلات اقتصادی

آقای روحانی در برنامه  «با دوربین» شبکه یک (8 خرداد) با اشاره به برنامه دولت تدبیر و امید برای حل مشکلات کشور گفت: «راه‌حل‌های کوتاه مدت یک ماهه و ١٠٠ روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیش بینی شده است که با این برنامه ما می توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم و با ایجاد یک دوره تنفس مشکلات را حل کنیم.» ایشان در تاریخ 2شهریور سال جاری نیز بر همین نکته تاکید کرد: « دولت کارگروهی مشخص می‌کند که ظرف 15 روز تمام موانعی را که در راه رونق اقتصادی،‌ اشتغال، راه‌اندازی بنگا‌ه‌های کوچک و بزرگ و تحرک اقتصادی در بخش صنعت، کشاورزی،‌خدمات وجود دارد شناسایی کند و راه‌کارهای مناسب برای رفع این موانع را ارائه دهد . به مردم وعده می‌دهیم که طبق وعده‌های قبلی، حتما طی 100 روز اول یا کوتاه‌تر، اقدامات ضروری و فوری انجام دهیم و نتیجه کار را به مردم بگوییم. « ولی ایشان مدتی بعد از آن که وارد ساختمان پاستور شد در نخستین نشست خبری خود با خبرنگاران داخلی و خارجی در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا اظهار داشت «در طول 100 روز اول همکاران من وضعیت واقعی کشور را به تدریج برای مردم بیان خواهند کرد که مردم بدانند وضع اقتصادی کشور چگونه است و مشکلات کشور چگونه است. البته در این 100 روز هم برنامه هایی تقدیم و اجرا خواهد شد. اینکه برخی رسانه ها گفتند در 100 روز اول فقط گزارش کار تهیه می شود این طور نیست. بلکه همزمان اقداماتی هم در زمینه اقتصادی اجتماعی فرهنگی و حتی سیاست خارجی و داخلی انجام خواهد شد. در تدوین کارگروه ها همه برنامه های کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدت تدوین کرده اند. برنامه 100 روزه و 6 ماهه و سالانه داریم. در این زمینه هم اقداماتی خواهد شد .» آن چه در این مدت کوتاه احساس مس شود جز رها سازی بازار و افزایش قیمت ها، عدم تصویب افزایش حقوق کارمندان به مقدار 20 درصد سالانه، حذف یارانه بیش از 23 میلیون و افزایش چند برابری قیمت کنتور برق و آب بها و گاز و... می باشد که مردم را نسبت به دولت آقای روحانی بی اعتماد کرده است. 

2.    شفافیت و اعتماد به مردم

قرار بود رويكرد اصلي و سرلوحه سياست‌هاي تمامي بخش‌هاي دولت يازدهم شفافیت و اعتماد به مردم باشد تا زمينه سازي براي مشاركت گسترده مردم فراهم شود آقای روحانی ضمن تاکید بر ضرورت شفافیت اظهار داشت « ما بايد به مردم اعتماد كنيم، با آن ها صادقانه سخن بگوييم و شرايطي را فراهم آوريم تا مردم مسئوليت بيشتري در اداره كشور و تأمين معاش خود بپذيرند و مداخله اقتصادي و فرهنگي دولت در زندگي آن ها كاهش يابد. 14 مرداد مراسم تحلیف) ولی در این مدت مردم هنوز شفافیتی از سوی دولت مشاهده نکرده اند از یک سو گزارش های غیر واقعی در باره موجودی صندوق ذخیره ارزی به آن ها داده می شود و از سوی دیگر به دون این که شفاف شود از پایین آمدن نرخ ارز از 3000 تومان جلوگیری می شود و در سیاست خارجی نیز مذاکرات هسته ای محرمانه می ماند و بدتر از آن همان گونه که ذکر شد حتی نمایندگان مردم نیز در پارلمان از محتوای مذاکرات بی خبر مانده اند! و قرار است از طریق بی بی سی و واشنگتن پست و ... آن هم با عبارت هایی نظیر «شنیده شده است و گفته می شود»  از محتوای مذاکرات مطلع شوند. در همین راستا آقای ظریف به بهانه تشدید درد کمر در نشست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی حضور نیافت. ( فیس بوک ظریف29شهریور92)

 3.    پرهیز از حاشیه ها

دولت تدبیر و امید قرار بود که به فکر حل معضلات مردم باشد و با تدبیر و برنامه امید را در دل مردم بنشاند در همین راستا آقای روحانی در مراسم تحلیف در برابر نمایندگان محترم مجلس به این نکته مهم توصیه کرد « نکند سرگرم حاشيه ها شويم و هدف را گم کنيم. بياييد با اين سخن رسول الله همراه شويم که: «من فُتح له بابُ خير فلينتهِزه فانه لا يَدري متي يُغلق عنه»( همان) ولی در این مدت کوتاهی که از عمر دولت می گذرد حاشیه های فراوانی درست شده که جای بسی شگفتی است؛ آیا اصرار بر به کار گرفتن عناصر فتنه در دولت و درو شدن مدیران کشور و جایگزین شدن اتوبوسی مدیران جدید در راستای حرکت جناحی، طرح بی مورد خزانه خالی و بدهی 180 هزار میلیاردی دولت قبل، طرح کشیدن قلیان برای خانم ها و رفع محدودیت جنسی در این زمینه، پیشنهاد داشتن حق تظاهرات آرام دانشجویی توسط رییس جمهور، فیس بوک بازی برخی مسوولان و خانواده های وابسته به آنان، اهانت به خانواده های شهدا و حضرت امام، دادن نسبت های دروغ به حضرت امام در رابطه با موضوع حذف شعار مرگ بر امریکا و ده ها مساله حاشیه دیگر که تازه هنوز آغاز کار است.

4.    در راس امور دانستن مجلس 

مجلس نماد مهم مردم‌سالاری است و تک تک نمایندگان به عنوان نماینده کل ملت ایران هستند. از این رو اگر در سال‌های اخیر گاهی به مجلس بی‌حرمتی شد، این حرمت و اقتدار باید به مجلس بازگردد. روحانی با بیان اینکه دولت آینده به مجلس به عنوان نهادی تاثیرگذار و قانونگذار نگاه می‌کند، گفت: به فرموده امام(ره)، مجلس عصاره فضائل یک ملت است که قانونگذاری‌اش بعد از تایید شورای نگهبان برای همه و از جمله دولت آینده لازم‌الاتباع است. اقتدار مجلس قبل از آن که منافع‌اش برای مجلس باشد، برای دولت خواهد بود. قانون مجلس، نظارت مجلس، نقد مجلس، سوال مجلس و حتی اگر لازم بود استیضاح مجلس را بر دیده منت می‌گذاریم. دولت آینده نه فکر تقابل با مجلس است و نه در فکر این که مجلس را با آمار غیردقیق فریب دهد و نه در فکر آن است که در اجرای قانون و برای فاصله گرفتن از اجرای قانون بهانه‌تراشی کند.(23تیر 92 در مجلس شورای اسلامی)ولی این تعریف و تمجید ها چندان طول نکشید دولت تدبیر و امید نشان داد که این گونه شعارها دی میدان عمل چندان جدی نیست. در همین راستا زمانی که آقای نجفی به دلیل حضور در فتنه از وزارت آ»وزش و پرورش باز می ماند طی حکمی به مدیریت سازمان میراث فرهنگی گمارده می شود جایی که حوزه اختیار مجلس خارج است.  در باب گزارش آقای وزیر خارجه در باره سفر رییس جمهور به نیویورک گزارشی به کمیسیون امنیت مجلس داده شد. انعکاس حرف های ظریف به مردم وی را عصبانی کرد  و رسما اعلام کرد که « من درس مهمی را آموختم. دوستان عزیزی که مطالب جلسه محرمانه را بدون توجه به محتوای مطلب به سلیقه خود به بیرون منعکس کردند، منبعد تنها توقع اظهارنظر رسمی در جلسات علنی از بنده داشته باشند.» به دنبال این تصمیم، مذاکرات هسته ای که مجلس به عنوان نمایندگان مردم باید در جریان باشد محرمانه شد و به هنگام دعوت از وی برای گزارش اعلام کرد که به دلیل مشکل کمر درد از شرکت در مجلس معذور است! این در حالی است که ایشان با همین وضعیت به ژنو سفر کرده است و باز هم سفر خواهد کرد.وی در صفحه فیس بوک خودش نیز بر مهم نبودن این بیماری تاکید ورزیده و نوشته است» خدا را شکر ام آر آی نشان داد که مشکل من بیشتر عصبی و اسپازم عضلانی است و با ورزش درست می شود. از برادر و دوست عزیزم دکتر سید رضا رضوی، پزشک بزرگوار و عارفی که بیش از 90 دقیقه با محبت فراوان تلاش کرد که درد مرا آرام کند بی نهایت سپاسگزارم».

5. انتقاد پذیری و تحمل دیگران

قرار بود دولت تدبیر و امید اهل سعه صدر و نقدپذیرباشد وآغوش خود را به روی انتقادات اصحاب رسانه و نخبگان کشور همواره باز نگه دارد. ولی مع الاسف این وعده نیز چندان به طول نیانجامید از رییس جمهور محترم گرفته تا وزرای مربوطه و سایت ها و رسانه های وابسته به دولت و این جریان سیاسی منتقدان را به باد انتقام گرفته اند

 به عنوان نمونه در میان ده ها روزنامه و صدها سایت موافق، یک روزنامه هم مانند کیهان و آقای شریعتمداری به نقد دلسوزانه دولت می نشیند ولی دولت تدبیر و امید ظرفیت پذیرش این نقد محترمانه و اندک را نیز ندارد؛ آقای روحانی می گویند قدری نیش ها را کم کنید و آقای ظریف از دیدن تیتر روزنامه بیمار می شود و در صفحه فیس بوک خود می نویسد: «امروز صبح، بعد از دیدن تیتر یک روزنامه، کمردرد و پادرد شدیدی گرفتم. حتی نمی توانستم راه بروم یا بنشینم. فکر کردم دیسک کمر و سیاتیک گرفته ام. فقط توانستم دو ملاقات خارجی را انجام دهم. به هر حال، روز تلخی بود.»

6. دولت فراجناحی و ائتلاف ملی

قرار بود دولت یازدهم دولت فراجناحی باشد و تخصص و تدبیر را ملاک و مبنای عمل قرار دهد نه جناح و حزب خاص. ولی از همان آغاز تشکیل دولت آن چه مبنای عمل قرار گرفته دولت جناحی است نه فراجناحی! وسعت تغییرات جناحی به اندازه ای بوده است که برخی به طنز گفته اند کلید آقای روحانی کلید بولدوزر بوده است. و از این بالاتر این که این گونه تغییرات داد اصولگرایان همراه دولت که در ابتدا فکر می کردند دولت آقای روحانی دولت اصول گرایان است نیز در آورده است به عنوان نمونه آقای باهنر نیز به صف منتقدان پیوسته می گوید «رئیس جمهور بعد از روی کارآمدنش گفته بود ما نمی خواهیم همه را بیرون کنیم اما کسانی که بدون بلیت سوار اتوبوس شده بودند را بیرون خواهیم کرد اما رئیس جمهور بگوید که چند درصد از این کسانی که شما تغییر داده اید بدون بلیت بوده اند، آیا همه این افرادی که تغییر کرده اند بدون بلیت سوار اتوبوس شده بودند؟ و اگر این دولت اصلش بر تغییر باشد این جای نگرانی است. وی سپس می افزاید « آیا هیچ کدام از 30 نفر استانداران دولت احمدی نژاد به درد نمی خوردند؟ حداقل 5 یا 6 نفر از آن استاندارها را می شد نگه داشت. این همه تغییر یک سال وقت دولت چهارساله را می گیرد. ما حتی اعتقاد داریم که می شد چند نفر از وزرای احمدی نژاد را نگه داشت و از آنان استفاده کرد.» تعلیق 104 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علامه و بازگرداندن برخی اساتید مسأله دار به دنبال ریاست دانشگاه نیز در راستای همین سیاست دولت فراجناحی انجام شده است. اکنون باید منتظر نشست که آیا مدیری که در دلش محبت آقای هاشمی نباشد ابقا یا نصب خواهد شد؟

7. تبعیت از رهبری

یکی از وعده های دولت تدبیر و امید حرکت در راستای منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی بوده است به طوری که در اکثر صحبت ها و سخنرانی ها از آن نام برده می شود ولی در میدان عمل تا چه اندازه به رهنمودهای معظم له توجه می شود نیاز به تامل دارد برای نمونه می توان به برخی فرمایشات مقام معظم رهبری اشاره کرد و دید تا چه اندازه این دولت در راستای آن منویات حرکت کرده است؟ 

الف. مقام معظم رهبری نسبت به توجه دولت به درون کشور و امید نبستن به بیرون به دولت تذکر دادند مع الاسف امروز شاهدیم که همه امید دولت به بیرون از مرزها و حل مساله تحریم ها دوخته شده است و کمتر نگاهی به راه حل های داخلی وجود دارد این مطلب به قدری شور شده که آقای حجاریان نیز نسبت به این موضوع به دولت تذکر داده است.

ب. در موضوع سفر به نیویورک، معظم له به رییس جمهور و دولت تذکر دادند که مراقب باشند از اصول و خطوط قرمز عبور نکنند و اگر نرمشی می کنند ذلیلانه نباشد بلکه قهرمانانه باشد ولی مع الاسف از واژه «قهرمانانه» تا حدودی غفلت شد به طوری که پس از سفر ایشان نسبت به نابجا بودن برخی اقدامات تذکر دادند.

ج. قرار بود دولت جدید سعی کند نقاط قوت دولت قبلی را حفظ و توسعه دهد و از ضعف های آن  بپرهیزد. بسیاری از موارد ضعف و قوت نیز به دولت جدید گوشزد شد ولی باز هم مع الاسف سعی می شود هر آن چه در دولت قبلی انجام شده حتی قوت ها نیز به دیده منفی نگریسته شود. در این راستا مسکن مهر، عمران و آبادانی گسترده، سفرهای استانی، ساده زیستی، عزتمندانه برخورد کردن در برابر دشمنان، رشد علمی 15 برابری نسبت به جهان و صدها عامل مثبت دیگر مورد بی توجهی قرار گرفته است.