آغاز پروژه «روحانی هراسی»

تدبیر24 : مطهره شفیعی- این روزها دلواپسان که انتخابات مجلس دهم را به اصلاح طلبان و حامیان دولت واگذار کرده‌اند، دیگر حوصله ندارند تا به سراغ برنامه‌ریزی‌های کلان برای هجمه به دولت بروند و البته گرمای هوا هم در این خستگی دلواپسان بی تاثیر نیست. پس بهتر دیده‌اند به موضوعات دم دستی که نیازی به اتلاف انرژی بالا ندارد روی بیاورند. مثلا شکست دولت از خودشان را در صفحه نخست روزنامه منتشر کنند و آنچه از سوی رئیس جمهور عنوان شده است را آن طور که خود دوست دارند و بر طبق نیل به اهدافشان در یک گزارش بنویسند تا اینگونه القا کنند دولت یازدهم انتقادپذیر نیست و آنچه از پشت تریبون می‌گوید با آنچه در عمل نمایان است دارای تفاوت‌های بی شماری است. شاید اگر موضوع ارتباطی با حجت الاسلام پور محمدی وزیر دادگستری و عضو جامعه روحانیت نداشت، کیهان چنین واکنشی نسبت به آن نشان نمی‌داد و به نظر می‌رسد دلخوری‌های سیاسی بیش از موضوع اصلی که همان حضور شریعتمداری در دادسرا برای پاسخ به شکایات پورمحمدی است از درجه اهمیت برخوردار است. برای تشریح این احتمال باید به سال‌ها پیش بازگشت که برخی اعضای جامعه روحانیت مسیر خود را از برخی اصولگرایان جدا کردند. در سال ۱۳۵۶، هشت روحانی سرشناس تصمیم گرفتند نهادی را به عنوان جامعه روحانیت مبارز تاسیس کنند. در این سال‌ها اعضایی از قبیل آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی، حجج الاسلام ناطق نوری، روحانی، پورمحمدی بیش از پیش در عرصه حضور دارند. نام هایی که مواضع آنها به ویژه در دهه‌های اخیر فاصله بسیار زیادی با تندروی دارد. هر چند درانتخابات ریاست جمهوری ۹۲ به دلیل اختلاف‌های اساسی بخشی از این جامعه که مشی اعتدالی آنها کمرنگ است، با آیت‌ا... هاشمی و به واسطه آن با حسن روحانی، حاضر نشدند از عضو رسمی خود در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم حمایت کنند، چنانکه در آن زمان حجت الاسلام سید رضا اکرمی گفته بود: « با توجه به اینکه خود جامعه روحانیت به مصداق خاصی در حمایت از کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری نرسیده است، اعضای این جامعه تک‌تک می‌توانند کاندیدای مورد علاقه خود را انتخاب و از آن حمایت کنند» پر بیراه نیست اگر اذعان شود طیف همفکر با آیت‌ا... هاشمی در کمک و مشاوره دادن به روحانی از کوششی دریغ نکردند. طیف دیگر اصولگرایان برای منصرف کردن طیف اعتدالی جامعه روحانیت برای همراهی با روحانی تلاش زیادی کردند که در این مسیر ناموفق بودند و این گفته مصطفی پورمحمدی مبنی بر اینکه «اصولگرایان نقشی در پیروزی حسن روحانی نداشتند، پس انتظار منصب نداشته باشند.» به مثابه تیرخلاص بر تلاش‌های طیف دلواپس بود. در میان طیف میانه‌رو، در این برهه به نظر می‌رسد از میان آنها در این مقطع حجت الاسلام پورمحمدی درسیبل هجمه دلواپسان قرار دارد که البته این هجمه‌ها به او برای امروز و دیروز نیست بلکه به نظر می‌رسد ارتباط مستقیمی با آنچه دارد که در ابتدای دولت یازدهم با حکم روحانی برای جلوس پورمحمدی بر کرسی وزارت دادگستری صادر شد! اینکه روز گذشته روزنامه کیهان که مشی سیاسی مشخصی دارد اینگونه حضور مدیرمسئول خود برای پاسخ به شکایات پورمحمدی را در صفحه نخست منتشر و طی آن باز هم ادعاهای خود را تکرار می‌کند شاید حامل یک پیام باشد و آن هم واهمه از رای بیشتر روحانی در سال ۹۶! البته تلاش‌ها برای کم کردن از آرای روحانی به پورمحمدی محدود نمی‌شود و باید به ماجرای دیگری که در روزهای گذشته رخ داد، توجه داشت.

فشار؛عامل تغییر مواضع مصباحی‌مقدم؟

در اذهان بسیاری هست که چند روز پیش سخنگوی جامعه روحانیت مبارز گفت که احتمال دارد مجموعه اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری آینده از حسن روحانی حمایت کنند. حجت‌الاسلام مصباحی مقدم گفته بود: اگر گزينه بهتري نداشته باشند حتما با روحاني وارد گفت‌وگو خواهند شد. اما مشخص بود که فشارها بر او پس از این اظهارات زیاد خواهد شد، چنان که بسیاری از هم طیفان او اینگونه عنوان کردند آنچه که مصباحی مقدم بیان کرده، موضع شخصی اوست و ارتباطی با جامعه روحانیت و حتی اردوگاه اصولگرایی ندارد.مثلا آیت‌ا... تسخیری در پاسخ به سوالی درباره اظهارات سخنگوی جامعه روحانیت مبارز مبنی بر احتمال حمایت اصولگرایان از حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶، گفت: ما فعلا در جامعه روحانیت هیچ بحثی درباره انتخابات ۹۶ نداشته‌ایم و شاید ایشان(مصباحی‌مقدم) نظر شخصی خود را گفته، اما بنده فعلا نظر شخصی در این‌ باره ندارم. یا ابراهیمی دیگر عضو جامعه روحانیت درباره اظهارات اخیر سخنگوی این تشکل مبنی بر اینکه امکان حمایت جامعه روحانیت از روحانی در انتخابات ۹۶ وجود دارد اظهار کرد: آقای مصباحی مقدم درباره حمایت جامعه روحانیت مبارز از آقای روحانی در انتخابات سال ۹۶ نظر شخصی خود را بیان کردند. وی افزود با توجه به زمان باقیمانده تا انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ تا به این لحظه هیچ گونه بحثی در جامعه روحانیت پیرامون حمایت از یک کاندیدای خاص صورت نگرفته است. شاید به دلیل همین فشارها بود که مصباحی مقدم مواضع خود را تغییر داد و روز سه شنبه در پاسخ به این سوال که آیا قصد دارد در رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری سال آینده حضور پیدا کند، یادآور شد: شخصا حاضر نیستم به‌صورت داوطلبانه به میدان بیایم اما اگر اجماع اصولگرایان روی بنده باشد، مساله‌ای دیگری است. این عضو جامعه روحانیت حتی در مورد احمدی نژاد گفت: « اگر با ساز و کار تشکیل اتاق فکر ، درخصوص احمدی‌نژاد هم عمل شود، اشکالی ندارد و یکی از کسانی که می‌تواند موضوع بررسی‌های اتاق فکر باشد، آقای احمدی‌نژاد است.» یعنی او به طرز عجیبی در فاصله کوتاهی حمایت از روحانی را فراموش کرد و حمایت از احمدی نژاد را رد نکرد!

هراس از پورمحمدی یا روحانی؟

بخش دیگر پرونده روحانی هراسی روز گذشته با هجمه به پور محمدی رقم خورد. مدیرکیهان که روز سه‌شنبه به دادسرا رفت، دیروز در صفحه نخست این روزنامه چنین نوشت که «به‌دنبال شکایت‌های متعدد دولت از کیهان، روز سه شنبه حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه با حضور در دادسرای فرهنگ و رسانه درباره شکایت‌های مطروحه تفهیم اتهام شد. در حالی که دولتمردان بارها از نقدپذیری و تحمل سخنان مخالف، سخن به میان آورده‌اند اما در عمل راه دیگری را در پیش گرفته‌اند که کیهان و شکایت‌های متعدد از آن از جمله این برخوردهاست.» بخش اول ادعای این نشریه درست است و دولتمردان بارها از نقدپذیری و تحمل سخنان مخالف، سخن به میان آورده‌اند اما چرا به بخش‌های دیگر سخنان دولتمردان توجه نشده است مانند روزی که دکتر حسن روحانی در قامت رئیس جمهور اظهار داشت: « معنی انتقاد هو کردن، تهمت و تخریب نیست، انتقاد به معنی نشان دادن راه بهتر است که این راه خوب و دقیق‌تر است و زودتر به مقصد می‌رسد. روحانی با اشاره به این که به نام انتقاد، تخریب و به نام حزب و جناح ضربه به منافع ملی می‌زنند، گفته بود: «جناح و همه این موارد ذیل منافع و مصلحت ملی تعریف می‌شود نه مساوی و برتر از منافع ملی.» ظاهرا هدف این بخش آن بوده که چنین القا شود عملکرد روحانی و تیم او با آنچه مدعی می‌شوند تفاوت زیادی دارد که البته باید بدانند ملاک جامعه برای رای به افراد مستندات هر روزه آنها نیست که به ادعای خود از صحت کافی برخوردار است که اگر چنین بود از حضور در دادسرا و پاسخ به شکایت پورمحمدی آشفته نمی شدند! در نهایت باید اذعان داشت هراس از حضور روحانی در انتخابات ۹۶ و بیش از آن رای بالایی که کسب خواهد کرد در یک‌سال باقیمانده تا برگزاری انتخابات خواب راحت را از دلواپسان ربوده است.