بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
چهارشنبه ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 24
کد خبر: ۶۶۳۱۷
تاریخ انتشار: ۲۲ تير ۱۳۹۵ - ۱۵:۲۴
تدبیر24 عبدالله عبادي - جمهوری سودان که حدود 75 درصد  مردم آن از دین اسلام پیروی می کنند در شمال شرقی قاره افریقا قرار دارد . نظام حاکم بر سودان نظامی است ایدئولوژیک و رژیم صهیونیستی به دلایل مختلف توجه ویژه ای به شاخ افریقا دارد که شاید مهم ترین آن وجود سودان به عنوان کشوری قدرتمند و اسلامگرا در شاخ افریقاست .

افزایش اقتداراسلام سیاسی در سومالی و سودان توازن سیاسی و امنیتی منطقه را را تا حدودی مختل و تنش های سیاسی و اجتماعی کشورهای شاخ افریقا را تشدید کرده است ، بنابراین نظام اسلامگرا از نوع سودان براس همسایه های لایک و سکولار در مقام رواج دهنده دیدگاهی ایدئولوژیک و مذهبی تحمل ناپذیر است.

سودان از نظر ایدئولوژی کشوری تاثیر گذار است و دامنه تاثیر آن گاه تا پاکستان ، ترکیه و افغانستان نیز گسترش یافته است .منطقه شاخ افریقا بویژه سودان پایگاه گسترش تصوف و اسلام سیاسی پنداشته می شود و همین موضوع سبب می شود برخی دول غربی و همسایگان برای جلوگیری از توسعه ایدئولوژیک سودان با تحریک قبایل و یا اقدامات سیاسی بر پیچیدگی های اوضاع در این کشور بیفزایند .

 در این میان رژیم صهیونیستی خود را خط مقدم دفاع از غرب در مقابل بنیاد گرایی اسلامی می شمارد و همواره سعی می کند افریقا را از موج اسلامگرایی و جنبش های سیاسی اسلام بترساند .این رژیم به منظور مقابله با امواج اسلامگرایی در مقام کارشناس اول به دولتهای افریقایی خدمات عرضه می کند .

رژیم صهیونیستی از این بیم دارد که شاخ افریقا به ویژه ساحل آن به منطقه نفوذ سودان مبدل شود ،مسئله ای که منافع استراتژیک این رژیم را به خطر می اندازد از این رو جهت جلوگیری از وقوع این حادثه با سیاستهای مختلف از جمله ایجاد اغتشاش در مناطق مختلف این کشور موجبات تضعیف حکومت و دولت آن را فراهم آورد .

دیوید بن عوزیل ژنرال بازنشسته موساد می گوید که وی و شماری از برجسته ترین کارشناسان موساد به صورت عملی و مستقیم در جنگ داخلی بین مسلمانان شمالی و مسیحیان جنوبی شرکت داشته اند .

بن عوزیل در کتابش با عنوان ماموریت در جنوب سودان فاش کرده است که اسراییل کاملا خود را متعهد کرده بود تا در برابر ارتش سودان بایستد و از گروه های جدایی طلب این کشور حمایت کند ، علاوه بر این وی متذکر می شود که وظیفه موساد در طول سالهای جنگ داخلی در سودان آموزش نظامی به گروه های جدایی طلب  و انتقال مهمات جنگی و ارایه کمک های پزشکی و غیره بوده است .

بن عوزیل به صراحت به نقش موساد برای کمک به ارتش سودان جنوبی برای آغاز فعالیت گردان ها و واحدهای نوآموز کوچک تاکید دارد و می نویسد : موساد تلاش می کرد تا با تشکیل صد ها تیم پارتیزانی کوچک در مناطق مختلف جنوب سودان ضمن خسته کردن ارتش موجبات تضعیف آن را فراهم آورد .

وی در بخش دیگری از کتابش می نویسد موساد در جنوب سودان فرودگاهی را تدارک دیده بود تا از این طریق هواپیماهای این رژیم بتوانند به راحتی در آن فرود آیند و سلاح و مهمات مورد نیاز شورشیان را فراهم سازند .

اسراییل در کنار فعالیت های سخت افزاری از اقدامات نرم افزاری نیز غافل نبود ، بر این اساس واحد جنگ روانی موساد وظیفه داست تا به راه انداختن تبلیغات هماهنگ شده تاثیر منفی بر نظامیان سودان بگذارد ، اقدامات روانی موساد در طی سالیان متمادی توانست تاثیر مخربی بر ارتش سودان بگذارد .

نکته قابل توجه در مورد تاثیر اسراییل بر سودان این است که رژیم صهیونیستی در کنار مشکلاتی که در زمینه داخلی برای دولت سودان ایجاد کرد با همکاری تعدادی از کشورهای مسیحی و حتی مسلمان همسایه در زمینه بین المللی نیز دولت این کشور را دچار چالش نمود .

رژیم اسراییل در کنار تحریک و اختلافات قومی و مذهبی در داخل سودان سعی کرد با تهدید تمامیت ارضی و ادعا نسبت به ذخایر این کشور از سوی همسایگان به نوعی چالش جدیدی برای دولت این کشور فراهم آورد . برای نمونه ادعای مصر و کنیا و سهم خواهی آنها از منطقه نفت خیز حلایب که در واقع به سودان تعلق دارد و یا منازعات کشور مسلمان چاد با سودان بر سر منطقه دارفور«روسای جمهور چاد اعم از ادریس دبی رییس جمهور فعلی و حسن هابره رییس جمهور سابق  هردو دارفوری هستند »باعث شد تا دولت البشیر علاوه بر جبهه داخلی با یک جبهه خارجی و بین المللی نیز مشغول نبرد شود .

نکته قابل توجه دیگر در مورد سودان این است که رود نیل با عبور از این کشور نقش مهمی در اقتصاد آن بازی می کند به طوریکه بخش عظیمی از تولیدات کشاورزی و دامی این کشور به طور مستقیم به رود نیل وابسته می باشد .اسراییل جهت فشار و به زانو درآوردن دولت البشیر این بار از این روزنه وارد شد و با تحریک اتیوپی به ساخت سد های متعدد بر روی نیل ، ضمن کاهش دسترسی سودان به آب این رود روابط این دو کشور را نیز متشنج کرد .

این موارد در نهایت باعث شد تا در ژانویه 2011 با برگزاری یک رفراندوم سودان بزرگترین جهان اسلام تجزیه شده و ضمن از دست دادن نیمی از تمامیت ارضی خود بخش زیادی از منابع عظیم نفت و گاز خود را نیز از دست بدهد به این ترتیب با توطئه دراز مدت رژیم خائن صهیونیست  این کشور قدرتمند جهان اسلام به کشوری فقیر و ضعیف تبدیل شد .

منبع:آستان

بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها