مرثیه ای برای فرهنگ

تدبیر24: شورش عزیزی- روزنامه نگار-در تعریف مرثیه می توان گفت: «مرثیه، گونه¬ای شعراست در سوگ خویشاوندان، یاران، پادشاهان، وزیران، بزرگان قوم، عالمان دین سروده شده باشد. در مرثیه، به بیان و یاد مناقب و فضایل و مکارم شخص در گذشته می پردازند، شان و مقام او را گرامی می دارد و از دست رفتنش را ضایعه ای عظیم جلوه می دهد.» شاعران در مرثیه سرایی غالباً ترجیعات را بر می گزینند. به طور کلی سه نوع مرثیه وجود دارد:

۱- مرثیه رسمی: مرثیه ای که در سوگ اربابان قدرت سروده می شود. اینگونه مرثیه ها را معمولاً شاعران درباری می سرایند.

۲- مرثیه شخصی: مرثیه ای است که به مناسبت از دست رفتن یکی از خویشان شاعر سروده می شود.

۳- مرثیه مذهبی: در مرثیه ی مذهبی، شاعران در سوگ رهبران مذهبی، عالمان دین می سرایند. مرثیه ای که در سوگ بزرگان و عالمان دین سروده می شود.

استان کردستان که در کارنامه تقسیمات کشوری پسوند فرهنگی را یدک می کشد و در تاریخ نوشته و نانوشته اش به دارالعلوم بودن این دیار اشاره گردیده است این روزها از لحاظ انجام فعالیت های فرهنگی حال و روزخوشی ندارد. در تعریف فعالیت فرهنگی می توان اظهار داشت: «فعالیت فرهنگی در معنای عام آن به هر نوع کاری که در مدیریت فرهنگی انجام می گیرد، اطلاق می شود.»

از این منظر، هر یک از مراحل فرآیند مدیریت فرهنگی حتی برنامه ریزی، می تواند نوعی فعالیت فرهنگی باشد. فعالیت¬های فرهنگی از قبیل نشست، میزگرد، نمایش، سرود خوانی، شب شعر، روزنامه دیواری، نشریه، مسابقات علمی و کارهایی از این قبیل در واقع قسمت مملوس، محسوس و عینیّت یافته برنامه های فرهنگی هستند که در جهت دستیابی به اهداف مورد نظر از این برنامه ها طراحی و اجرا می شوند. در واقع نسبت برنامه فرهنگی به فعالیت فرهنگی مانند نسبت نرم افزاری فرآیند مدیریت فرهنگی به سخت افزار آن می باشد .

تأثیر گذاری یک فعالیت فرهنگی بسته به میزان کار آمدی و اثر بخشی روشهای اجرایی آن فعالیت است، هر قدر یک فعالیت از روشهای متنوع تری برخوردار باشد جذاب تر و دلنشین تر خواهد بود.

انواع شیوه ها فرهنگی :

1 ـ شیوه فرهنگی مبتنی بر آموزش

2 ـ شیوه فرهنگی مبتنی بر معنویت و دین

3 ـ شیوه فرهنگی مبتنی بر عواطف و احساسات

4 ـ روش فرهنگی مبتنی بر هنر

5 ـ شیوه فرهنگی بر فنون ارتباطات و پیام رسانی

6 ـ روش فرهنگی مبتنی بر صنعت ورزش

اکثریت سکان داران امور فرهنگی کردستان در کارنامه اعمال خود آموخته اند که به دیگر مدیران نان به قرض بدهند و خروجی این کار مطرح شدن در شعبه رسانه ملی در استان و مطرح شدن در اکثریت رسانه هائی که در قالب میرزا بنویسی فعالیت دارند. اینگونه است که کارنامه فعالیت فرهنگی برای خود درست می کنند و در واقعیت امر خبری از فعالیت فرهنگی نیست.

متاسفانه اغلب مدیران فرهنگی این دیار از بد حادثه براین منبر تکیه کرده اند چه آن عده ای که بر مبنای عدم رقابت در انتخابات شورای شهر مدیر شده اند و چه آن عده ای که در اتوبوس همراه شخص اول دولت به استان آمدند و مشغول ادامه تحصیل هستند. یا هستند آنانی که چه حق هائی را ناحق کرده اند تا که در مدیریت ماندگار باشند و خروجی اعمالشان نبود روزنامه، به صفر رسیدن میزان مطالعه و یا خاموشی بخشیدن به سینما است. اینگونه است که باید برای فعالیت های فرهنگی اکثر مدیران فرهنگی در کردستان؛ مرثیه خواند.