بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 20
کد خبر: ۶۷۸۵۹
تاریخ انتشار: ۰۶ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۵:۳۳
مدیران غیرمردمی در اکثر مواقع به صراحت، توده‌های مردم را به سُخره می‌گیرند. بی تردید مسخره ترین افراد، کسانی هستند که توده‌های مردم را به سُخره می‌گیرند.
  تدبیر24:  "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور سابق، امروز طی سخنانی که در جمع مردم قزوین بمناسبت گرامیداشت یاد و خاطره شهید رجایی ایراد کرد، برخورداری از زمامداران صالح، توانمند و برآمده از آرا و اراده ملت‌ها را از حقوق اساسی آنان برشمرد و گفت: کسانی که لگام اندیشه، اراده و رفتار خود را به خودخواهی، برتری‌جویی و باندهای قدرت وثروت سپرده‌اند، قادر نیستند ملت‌ها را به درستی مدیریت کنند و به سعادت برسانند.

محورهای مهم سخنان رئیس دولت‌های نهم و دهم به شرح زیر است:

 

• بی اطلاع نگه‌داشتن مردم از امور مهم‌، تضعیف خودباوری در مردم و ایجاد اختلاف بین مردم از جمله رویکردهایی است که در مدیریت های غیرمردمی دنبال می شود. مدیریت‌های الهی حتما مردمی‌اند و مدیریت های مردمی نمی توانند الهی نباشند و از دیگر سو، مدیریت غیرمردمی نمی تواند الهی باشد و مدیریت الهی نیز نمی تواند غیرمردمی باشد.

 

• اساس کار مدیریت های غیرمردمی بر تفرقه افکنی و ایجاد فاصله بین مردم است. در مدیریت های غیرمردمی، همواره باید عده خاصی را راضی نگه داشت تا آنها از این طریق بقیه مردم را مدیریت کنند.

• مدیران غیرمردمی خود را برتر از توده‌های مردم و مدیریت را ارثیه خویش می پندارند. اینان اصرار دارند که بهتر از عموم مردم می فهمند. برای نظرات مردم ارزشی قائل نیستند و در اکثر مواقع به صراحت، توده‌های مردم را عوام می نامند و آنان را به سُخره می‌گیرند. بی تردید مسخره ترین افراد، کسانی هستند که توده های مردم را به سُخره می گیرند.

 

• ایجاد دره‌های عمیقِ فاصله در برخورداری از رفاه و ثروت میان اقلیت مورد حمایت مدیران با توده های مردم، از رویکردهای مدیران غیرمردمی است. آنان امتیازات استثنایی در اظهار نظر، دخالت در امور و استفاده از فرصت های گوناگون را برای خود و آن اقلیتِ محض ایجاد می کنند.

 

• مدیران غیرمردمی و اقلیت مورد حمایت آنان، به خود اجازه می دهند آشکارا دروغ بگویند و به هرکس که بخواهند هر تهمتی را بزنند، اما به اکثریت مردم حتی اجازه اعتراض یا دفاع از حقوق مسلمشان را نمی‌دهند. اگر کسانی بخواهند از حق خود در برابر آنان دفاع نمایند، با خشونت تمام و با سیل حملات ناجوانمردانه رسانه ای یا با استفاده از سازوکارهای به ظاهر قانونی می کوشند صدای آنها را خاموش کنند.

• در مدیریت‌های غیرمردمی اکثریت مردم در فقر و ضعف هستند و اقلیتی محض نیز در اوجِ برخورداری و قدرت قرار دارند. ده ها و صدها سال دایره مدیریت ها محدود به افراد خاص و ثابت و دسته هایی است که از قِبَل حکومت به قدرت و ثروت رسیده اند و با سوءاستفاده از سازوکارهای به ظاهر قانونی، جایگاه خود را در بالاترین رده های مدیریت تثبیت کرده اند.

 

• وقتی فاصله طبقاتی عمیق شد، جایی برای عرض اندام و دخالت توده های محروم و مستضعف باقی نمی ماند. اندیشه الهی و اسلامی با تبعیض، ظلم و فاصله طبقاتی به شدت مقابله می کند.

 

• برخی از مدیران غیرمردمی به جایی می رسند که برای حفظ قدرت خود، دست به دامن بیگانگان شده و تلاش می کنند با حمایت آنان، مخالفین را سرکوب و پایه های مدیریت غیرمردمی خود را تثبیت نمایند. تحقیرِ داشته ها و توانایی های ملت ها و بزرگنمایی قدرت سلطه گران، به روشنی در مدیریت های غیرمردمی قابل مشاهده است.

• مدیران غیرمردمی در برابر مستکبران و دشمنان ملت ها، متواضع و فروتن و در برابر مردم خویش، خشن و گردن فرازند. آنها تسلیم را تئوریزه می کنند و مردم را به تسلیم در برابر نظام های شیطانی حاکم بر جهان فرامی‌خوانند.

 

• مدیران غیرمردمی اهل مجاهدت و فداکاری و قادر به ظرفیت سازی برای شکوفایی استعدادهای عمومی مردم نیستند، لذا اصرار دارند که سطح خواسته های توده های مردم را محدود کنند. در مدیریت مدیران غیرمردمی، حتی تأمین بخور و نمیر و زندگی روزمره مردم، به مشکلی بزرگ تبدیل می شود؛ تا جایی که اکثریت جامعه در فشارِ مستمرِ زندگی کمر خم می‌کنند.

 

• تلاش برای وحدت و انسجام جامعه، مقابله با رانت خواری ها و امتیازجویی ها و توزیع عادلانه امکانات، ثروت و فرصت های کشور، از رویکردهای اساسی مدیران مردمی است. مدیران مردمی شأنی جز خدمت‌گزاری برای خود قائل نیستند و از این طریق عظمت و عزت ملت را به صورت نهادی تقویت می کنند.

• امام راحل(ره) از هر نوع امتیازجویی در امور سیاسی و اقتصادی، به ویژه در انتخابات، به شدت جلوگیری می کرد و می فرمود که دخالت در امور سیاسی و انتخابات، حق مردم و متعلق به ملت است. ترجیع بند کلمات امام(ره) دعوت به وحدت و برخورد با عوامل تفرقه آفرین بود و از این رو باید گفت که امام(ره) نماد وحدت جامعه و مقوم و عامل دوام و تعمیق آن بود.

 

• ملتی که احساس عزت کند، خودباور می شود و قدرت خود را پیدا می‌کند و راه های رسیدن به اهداف خود را می یابد، شکست ناپذیر می شود و به خواسته های خود می رسد. اگر ملتی مطالبه و یا توقع بالا نداشته باشد اصولاً حرکتی نمی کند و اراده ای برای پیشرفت به وجود نخواهد آمد. بنابراین هرچه اهداف بزرگتر باشند، وحدت‌آفرین‌تر و زیباترند و انگیزه و شور حرکت بیشتر است.

 

• مدیران الهی همیشه به آرمان‌های بزرگ وعده داده و جامعه را در مسیر رسیدن به آن متحد می کنند. آن‌ها همواره موجد حرکت و عامل وحدت هستند.

 

• علی‌رغم هجمه‌های ناجوانمردانه و توهین و تهمت‌های گسترده و کم‌سابقه به شهید رجایی، او هرگز لب به دفاع از خود نگشود و وقت و امکانات کشور را فقط صرف خدمت به مردم کرد.

 

منبع: جام نیوز
برچسب ها: تدبیر24 ، احمدی نژاد
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها