تدبیر24: میثم سعیدی - عاشورایی دیگر آمد و رفت. امسال هم توفیق حضور درمراسم عزاداری امام حسین "ع" را درجمع برادران شیعه درسوئد را داشته ام. مراسم عزاداری در خارج کشور با مراسم داخل ایران یک تفاوت اساسی دارد، این تفاوت به بین المللی بودن آن برمیگردد. شاهد حضور شیعیانی با زبانهای مختلف، کشور متفاوت و رنگ ونژادهای غیر همسان هستید. افغانی، عراقی، لبنانی، افریقایی، ایرانی و...هستید. علی رغم این تفاوتها، اما که انه با آنها عهدی نانوشته دارید، گویی سالهای سال با انها نشست و برخاست داشته ایی، شاهد. احساس غریبه بودن نداری! راستی چرا؟ رمزوراز آن درچیست؟ البته پاسخ به این سوال درحد معلومات و معرفت این کمترین نمیگنجد اما به یاد دارم دوستی که فارغ اتحصیل یکی از دانشگا های امریکا بود برایم خاطره ایی از ایام دانشجویی اش از امریکا (مربوط به اوایل انقلاب ایران) تعریف میکرد، او میگفت که روزی اف بی ای آنها را درماه محرم احضار میکند ومورد پرسش قرار میدهد که مسئول و رهبر اصلی این هماهنگی سراسری (اجرای مراسم عزاداری) در امریکا بین شما کیست؟ میگفت پرسیدم از چه سخن میگوئید؟ درپاسخ میگوید ما بررسی کرده ایم که مراسمی که شما در این دانشگاه برگزار کرده اید عینا با همان پوشش، با همان نظم و همان سبک در دانشگاههای دیگر هم اجرا میشود واین یعنی اینکه یک رهبری و یک مرکز هماهنگی قوی دارد اینها را هدایت میکند. این دانشجویان درجواب گفته بودند که این یک فرهنگ است مربوط به ماه محرم وعاشورا و کسی آنرا هدایت نمیکند.میگفت باور این همه قرابت بدون کار تشکیلاتی مشترک برای آنها بسیار سخت، اگرنگویم غیرممکن بود. اما امروز خود در سوئد با این هماهنگی نانوشته فی مابین عزاداران امام حسین برخورد کرده ام.هرچند برایم اشناست اما بعدها که با متون برنامه ریزی ومدیریت استراتژیک انس گرفتم با دانش واژه ایی آشنا شدم تحت عنوان نقاط مرجع استراتژیک (Strategic Reference Point (SRP)) . نقطه یا نقاطی ارزشی که همه رفتارها و فعالیتهای سازمان و یا یک سیستم با ان (ها) هماهنگ و همگرا میشوند. که اصطلاحا به آن هماهنگی استراتژیک (Strategic alignment) گفته میشود.اساسا در سازمانها و جوامعی که چنین نقطه یا نقاطی وجود داشته باشند و هماهنگی افقی و عمودی با این نقطه مرجع بدرستی رخ دهد، هم افزایی (synergy) و نتیجتا توسعه یافتگی، رشد و بالندگی به ارمغان می آورد، عنصری مطلوب و کمیاب. یافتن چنین نقطه ایی یکی از تلاش های محققین عرصه مدیریت استراتژیک است. براساس این تئوری (SRP) امام حسین "ع" به همراه مجموعه ارزشی اش میتواند نقطه مرجع استراتژیک بسیار قدرتمند و بی نظیر بین اجتماع (community) شیعیان باشد. نقطه مرجع استراتژیکی که همه خود را با آن هماهنگ میکنند، فارغ از نژاد، ملیت، زبان، فاصله ها و... با حسین "ع"، او محور میشود، با آن ارزش والای انسانی اش. هرچه هماهنگی با آن گمشده بشری بیشتر میشود شباهتهای آدمها با هم بیشتروبیشتر میشود.همه با هم هم افق، هم مسیر، هم جهت و هم ارزش میشوند. اینجاست که مرزهای جغرافیایی،تاریخی، زبانی، و نژادی درنوردیده میشود.علاوه بر آن، دیوارهای طبقاتی فرومیریزند، مهندس، کشاورز، کارگر، پزشک، استاد دانشگاه، جوان، پیر، زن، مرد همه نقطه ایی مشترک پیدا میکنند. افغانی، ایرانی، عراقی، لبنانی، هندی، پاکستانی، آفریقایی و عربستانی وغیره یکی میشوند، شباهت ها و رفتار ها مشابه میشوند. هارمونی یکی است، وهرچه معرفت ازارزشهای حسین "ع" بالاتراین هماهنگی و یکپارچگی بیشترو شعاع تاثیرات آن چه از حیث فردی و چه اجتماعی گسترده تر وعمیقتر. همسانی بیشترموجب تعالی بیشتر و تعالی بیشتر منجر به معرفت بیشتر واین مدار و مسیری پویا (Dynamic) برای رسیدن به ارزشهای والاتر انسانی-الهی میشود، بی دلیل نیست که دراین ایام فضا برای ارتکاب بزه کمتر و کمتر میگردد. چون فرد یا افراد احساس میکنند رفتارشان خارج از دایره هماهنگی با سرچشمه است. آری حسین "ع" به عنوان چشمه جوشان معرفت، شکوه وحدت و عظمت هماهنگی و یکپارچگی در میان شیعیان میشود. اما با ملاحظه این اجتماعات غمگینانه هم باید اعتراف کرد این هماهنگی بیشتر پیرامون شور حسینی است (البته برکاتی پرشمار دارد) و اگر این هماهنگی با نقطه مرجع شعور حسینی قرار گیرد بدون شک نتایج وبرکات دنیوی ان بیشمار، تاریخ سازو غیر قابل تصور میبود، چه رسد به نتایج اخروی. حداقل آن جامعه ای آزاد است که هیج کس درآن برای ابراز حق، حقیقت و عدالت طلبی احساس لکنت زبان نخواهد داشت.براستی چه نعمت بزرگ و عظیمی دراختیار شیعه است که میتواند مصدر تحولات، و تحولات عظیم در ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، و اجتماعی گردد. کاش قدرش را میدانستیم و هماهنگی با شور وشعور حسینی تواما رخ میداد. ای کاش!
عصر عاشورا سوئد 2016.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
