شالوده ها و بحران های مغفول

  تدبیر24: علیرضا صادقی-عضو هییت علمی و پژوهشگر صلح و آموزش چند فرهنگی-چندی پیش فراخوانی از سوی دکتر محمد فاضلی از صاحبنطران مسایل اجتماعی  کشور منتشر شد که دلسوزانه از اندیشمندان خواسته بود در خصوص بحران های متعدد حاضر و پیش روی ایران دست به قلم شده و فصلی از یک کتاب را تدوین کنند تا برای رئیس جمهور آینده ایران هم این بحران ها را گوشزد کرده باشند و هم از ایشان بخواهند برای مقابله با این بحران  ها چاره اندیشی کنند. بی شک این فراخوان برآمده از حس استقلال طلبی و دلسوزی آگاهانه ایشان است. از این دست افراد در میان جامعه دانشگاهی ما زیاد داریم اما اینکه اینگونه و شفاف وارد میدان بشوند و اعلام خطر کنند، کمتر داریم.

من این حس دلسوزی ایشان را می ستایم و از جامعه دانشگاهی می خواهم به فراخوان ایشان به تناسب تخصص خود لبیک گویند.

 اما من هم ضمن تایید این بحران های پیش رو جامعه ایران از اندیشمندان،

 سیاسیون، اجتماعیون می خواهم در خصوص بحران های عمیق تر از آنچه که  جامعه ایران را تسخیر کرده، چاره ای بیندیشند. بی شک بحران کم آبی، محیط زیست، ریزگردها و همه آنچه که ایشان در فراخوان گفته اند بحران پیش روی جامعه ماست اما به زعم من بحران های به مراتب عمیق تری جامعه ایران را تهدید می کند که باید برای آنها چاره اندیشی شود.  به زعم من اگر این بحران ها مورد چاره جویی قرار گیرند بحران هایی که دکتر فاضلی یادآور شده اند نیزتا حدود زیادی کنترل خواهند شد. 

اما بحرانهای مهم تر به نظر من عبارتتد از:

- بحران بیکاری

- بحران مدرک گرایی

- بحران طلاق و مسائل جنسی

-بحران قتل ها و نیز قتل های ناموسی

-بحران تصادفات

- بحران خشونت 

- بحران اختلاس ها

- بحران دخالت حاکمیت در حریم خصوصی افراد

- بحران پایمالی کرامت انسانی

- بحران نادیده گرفته شدن صداهای مختلف و مخالف

-بحران نادیده گرفته شدن تاریخ ایران و تحریف آن

- بحران استفاده ابزاری از دین 

- بحران دخالت نظامیان در سیاست های داخلی و خارجی 

- بحران دشمن تراشی

- بحران پرونده سازی

- بحران شایسته سالاری

- بحران عدم گردش اطلاعات آزاد

- بحران شایعه سازی و شایعه پراکنی

-بحران نفوذی خوانی

- بحران توهم توطئه

- بحران عدم توفیق جمهوریت کشور و عقب نشینی همیشگی آن در مقابل اقلیت حاکم، که شاهد این امر، عدم توفیق

 رئوسای جمهور مخنلف طی این سی سال گذشته بوده است. به طوری که از هر طیفی اعم از چپ، راست و معتدل، رئوسای جمهور همواره از دخالت فراقوه ای ها و فشار آنها بر رکن جمهوریت نظام یعنی دولت ناله کرده اند.

- بحران عدم مشروعیت حاکمیت.

 همچنان که نمونه ها یش را در فراخوان های حاکمیت در موارد مختلف شاهد بوده ایم. به عنوان نمونه فراخوان دولت در انصراف از گرفتن یارانه ها و مهمتر از اینها توصیه حاکمیت به رای دادن افراد جامعه به فرد "الف" و رای دادن مردم به فرد"ب"

- بحران انباشتگی پرونده های قضایی و نیز عدم ثبات رویکردی رفتار این قوه با اتهامات ثابت

- بحران وجود گروه هایی موسوم به گروه های فشار

- بحران محافظه کاری اساتید، علما و اندیشمندان که به نظر من این بحران  اگر از همه بحران های قبلی تر عمیق تر نباشد، کمتر نیست. زیرا اگر این محافظه کاری وحود نداشت وضعیت جامعه به اینجا کشیده نمی شد.

به نظر من اینها بخشی از بحران های فرا روی جامعه ماست که اگر اقدام عاجلی برای حل آنها صورت نگیرد، بحران های برشمرده شده،دکتر فاضلی هم درمان نخواهد شد. این موارد و این بحران ها بحران هایی بود که بنده در ذهن داشتم شاید بتوان بحران های دیگر هم بدان اضافه نمود.

امید است در کنار فراخوان ارزشمند ایشان، برای این بحران های گفته شده هم فکری بشود.