فرآیند تفکر

تدبیر24»فیروز قاسمی - اندیشه ها درجستجوی مفاهیم شکل می گیرد/بدون درک مفاهیمی که اندیشه را شکل داده است,امکان درک آن اندیشه نیست.
متفکر,پرسشگر با وقایع واتفاقات در جامعه واجتماع درتمام زمینه ها احساسی ویا باوابستگی هم حزبی/هم جناحی ها و. . . عمل نمی کند.و درمواجهه با موضوعات متفاوت با ذهن پرسشگر خود با تردید/تحلیل وبررسی می کند.
ضمن انکه تردید به معنای بی اعتقادی نیست, ودر جایگاه صیحیح خود, به گونه پرسش بروز دادن است.
آنچه از وقایع در ذهن ما نقش می بندد نحوه برداشت ما را مشخص می کند, به همین دلیل تعبیر وتفسیر از وقایع بیرونی می کنیم.
این نکته بسیار مهم است که آن وقایع را زیر زره بین بگذاریم تا ببینیم آیا این برداشت درست است یا نه. اما چگونه بدانیم و بپذیریم?
پاسخ این است که سر مشق هایی هستند که می توانند بعضی از پاسخ ها را به ما بدهند...
پرسشگری درشیوه زندگی اعلام عدم رضایت کامل شخص از زندگی روزینه یا روزمرگی است.هرچه فرد, بیشتر در زندگی روزینه ادغام شود, اتکایش به باورهای جزی بیشتر و غایتش,زندگی بی چون چرا وشناسایی به واسطه می شود, انسان درفضای بی سوالی مواجهه ای نو با جهان ندارد.
پرسشگری گذار از جامعه ی سنتی به جامعه ای متجدد... اگر تجدد را ضرورت تاریخی بقای جوامع بدانیم.پرسشگری در حوزه اجتماعی وسیاسی به نوعی تقلای ذهن انسان برای نظارت برجهان وجامعه انسانی است,انسان درجهان ناپرسیده سیاست/غریبه وبی پناه
است وبرای هضم مفاهیم فرصتی نمی یابد,و در حقیقت قدرت پاسخگویی ,صحیح به رویدادها/ رخدادها و وقایع جدید را ندارد.
ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﺍﻫﻞ ﻧﻘﺪ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻭ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ، ﻣﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﻫﺮ
ﮐﺪﺍﻡ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺧﺮﺩﻭﺭﺯﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﺤﺖ ﺳﻠﻄﻪﯼ ﻋﻘﺎﯾﺪ "ﻋﺎﺩﺗﯽ" ﻭ "ﻋﺎﻃﻔﯽ" ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ .
ﻋﻘﺎﯾﺪ ﻋﺎﺩﺗﯽ، ﻋﻘﺎﯾﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻓﺮﺽ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ.
عقاید ﻋﺎﻃﻔﯽ هم عقایدی هستندﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻘﺪ ﻗﺮﺍر ﻧﻤﯽﺩﻫﯿﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ.
ﺧﻄﺎﻫﺎﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ ( مثلاً خویشاوندان، دوستان، هم حزبی و هم جناحی ها) ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﺧﻄﺎﻫﺎﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥها ﮐﯿﻨﻪ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺍﺭﯾﻢ را ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ .
ﺧﻼﺻﻪ اینکه ﺑﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﮔﺰﺍﺭﻩﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﺗﯽ و ﻋﺎﻃﻔﯽ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ ﻧﻘﺪ، ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ .
آنچه نحوه زندگی ما را شکل میدهد ومشخص می کند,نظام اعتقادی و تعبیروتفسیری است که از وقایع بیرونی می کنیم.

با بررسی از وقایع واتفاقاتی که نزدیک به نیم قرن از عمر آنها می گذرد و امروز متفکرانه با ذهن پرسشگر مورد نقدو بررسی وتحلیل قرار
می دهیم که در مواردی با تردید وحتی نپذیرفتن همراه است.همواره به این موضوع فکرمیکنم که چگونه درانتقال وقایع,اتفاقات ورخدادها بدون وابستگی از هرلحاظ امانت دارانی منصف برای امروز و آیندگان باشیم که بامکتوبات وتصاویری که از وقایع واتفاقاتی که در روند روی به توسعه جامعه واجتماع از خود باقی می گذاریم روبرو می شوند متاثر وتاثیر پذیر بشوند,نه متاسف و واخورده از تعریف غلط و نادرست و. . .!!!
در تمام بررسی های به این نکته رسیدم که چه عاملی باعث می شود,تا نویسنده/ روزنامه نگار/ منتقد/ محقق و. . . . . . . .در مواجهه با وقایع/ رویدادها/ رخدادها و...جامعه و اجتماع بدون وابستگی ومتعهد به حرفه اش عمل کند, و در روند روی به توسعه جامعه ای پویا و اثرگذار سهم داشته باشد.?
 در نهایت به این پاسخ رسیدم " فرآیندتفکر " با پرسشگری= عقلانیت=روشنگری وتفکر نقاد و با گذر از عقاید/عادتی/عاطفی/ریشه ای وتاثیر گذار بودن. . .?