آخرین پرواز کاسینی بر فراز بزرگترین قمر زحل

تایتان، بزرگ‌ترین قمر کیوان (زحل) است که در فاصله ۱٫۲ میلیارد کیلومتری از خورشید واقع شده‌ است. تایتان بسیار کندتر از زمین به دور خود می‌چرخد، به طوری که یک روز تایتان در حدود ۱۶ روز زمین است.

تایتان دارای جوی نسبتاً فشرده و شبیه به زمین در دوران شکل‌گیری آن است. اما با توجه به سرمای شدید (منهای ۱۸۰ درجه) در قمر تایتان، وجود زیست از نوع زمینی در آن بعید به نظر می‌رسد.

در زیر سطح تایتان، ترکیباتی از آب و آمونیاک وجود دارد. این اقیانوس زیرسطحی در حقیقت یک لایه مایع است که محتوی ترکیباتی از آب و یا آب و آمونیاک است و در ژرفای بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری از سطح تایتان قرار گرفته‌است. ساختار درونی تایتان از یک لایه یخی تشکیل شده‌ است که از هسته سنگی آن از طریق یک لایه مایع جدا شده‌ است. این ویژگی موجب می‌شود که سطح جامد تایتان از بادهای فصلی حاضر در اتمسفر آسیب نبیند.

کاسینی در نزدیک‌ترین فاصله ممکن از تایتان با سرعت حدودا 21 هزار کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 979 کیلومتری به دور این قمر گردش خواهد کرد.

جاذبه تایتان سبب می‌شود که مدار گردش کاسینی تا حد زیادی خم شده و این فضاپیما با 22 بار گردش بین زحل و نزدیک‌ترین حلقه‌های آن، تا تاریخ 15 سپتامبر به سطح زحل برخورد کند.

کاسینی در این گردش ساختار و مواد تشکیل‌دهنده دریاچه‌های متانی و دیگر دریاچه‌های سطح تایتان را برای اولین بار مورد ارزیابی قرار می‌دهد و همچنین تلاش می‌کند جزیره اسرارآمیز این قمر را که ناسا اعلام کرده مرتبا تغییر شکل می‌دهد، ردیابی کند.

کاسینی ماموریت خود را از سال 2004 آغاز کرده است و با اتمام سوختش در 15 سپتامبر سال جاری میلادی به سطح زحل سقوط خواهد کرد.