تدبیر24»در جریان انتخاب هیات رئیسه مجلس، اختلافات و حاشیههایی به وجود آمد که واکنشهایی بسیاری را به همراه داشت. ماجرا از این قرار بود که برخی نمایندگان، با لیست امید به مجلس وارد شدند، اما پس از اینکه رأی آوردند و وارد مجلس شدند، عهدشکنی کردند و از حضور در فراکسیون امید سر باز زدند. برخی از آنها امروز از عهدشکنی گذشتهاند و با لابیگری در تلاش برای نزدیک شدن به نمایندگان پایداری هستند تا علی مطهری را از هیات رئیسه مجلس کنار بگذارند. این اتفاق درحالی رخ میدهد که فراکسیون امید، مطهری و پزشکیان را برای نایبرئیسی انتخاب و از ریاست لاریجانی نیز دفاع کرده بود. چنین رفتارهای خارج از عرف سیاسی را میتوان به فقدان احزاب قدرتمند و عدم سازوکارهای حزبی مربوط دانست. برای بررسی این موضوع «آرمان» با احمد مازنی، نماینده مردم در مجلس و عضو فراکسیون امید گفتوگو کرده که در ادامه میخوانید.
یکی از انتقاداتی که همیشه به وضعیت سیاسی کشور وارد میشود، فقدان یک حزب و تشکل سیاسی قدرتمند در کشور است که بتواند خارج از بحث انتخابات، به عنوان یک نهاد مدنی قدرتمند، فعالیتی مستمر داشته باشد. به نظر شما این موضوع تا چه اندازه به کشور آسیب زده و در آینده خواهد رساند؟
نظام انتخابات ایران باید از 2یا 3 حزب فراگیر تشکیل شود. در غیر این صورت فرایند مردمسالاری فرایند ناقصی خواهد بود و کمبودهایی را در این زمینه حس خواهیم کرد. درکشور ما احزاب وجود دارند، اما نقش جدی ندارند. نقش اصلی را شخصیتهای محترمی دارند که از موضع ریش سفیدی مسائل را حل میکنند. طبعا اگر این وضعیت تبدیل به ساختاری مدون نشود، به مشکل میخوریم. فرض کنید که یک روز به هر دلیلی چنین چهرههایی را در اختیار نداشته باشیم، آنگاه جامعه دچار مشکل میشود. امروز در انتخاباتها همه منتظرند ببینند آن شخصیت مقبول چه نظری دارد، یا مثلا آقای عارف چه میگوید. در زمان حیات آیتا. . . هاشمی نیز بسیاری منتظر نظر ایشان بودند. این وضعیت معقولی نیست. هرکدام از این مجموعهها باید تحت عنوان حزب فعالیت کنند، افراد در ساختار حزبی آموزش ببینند، در چارچوب قوانین مجوز کار سیاسی کرده و در مجموع، چهرههای آزموده، سیاسی و تشکیلاتی را معرفی کنند که همان افراد نیز در انتخاباتها حضور داشته باشند تا مسائلی که اکنون به آن دچار شدهایم دیگر رخ ندهد.
اکنون که شما نیز به عنوان یک فعال سیاسی و نماینده اصلاحطلب این نقد را قبول دارید، آیا اقدامی در جهت حلوفصل آن در جریان اصلاحطلب صورت گرفته است؟
در این راستا یک حرکت و اراده عمل لازم است. برای حرکت به سوی گام چهارم، آقای عارف به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان میتوانند همین شورای عالی را به یک حزب فراگیر با مرامنامه مشخص تبدیل کرده و به ثبت برسانند. در جریان اصولگرایی نیز باید به جای کارهای موسمی که برای انتخابات انجام میدهند، کار پختهتر و ویژهتری انجام دهند. باید تمام این گروههای حاضر در جریان اصولگرایی به یک حزب مشخص تبدیل شوند و در قالب یک حزب فراگیر عمل کنند.
باتوجه به پراکندگی آرای سیاسی گروههای فعال در کشور به نظر شما چنین ظرفیتی در کشور وجود دارد که یک یا دو حزب فراگیر در کشور تشکیل شود؟
کشور ما این قابلیت را دارد که با 2 حزب فراگیر به پیش رود. از یک سو جریان اصلاحات و اعتدال در کنار هم و از سوی دیگر جریان اصولگرایی را داشته باشیم. اینگونه میتوان به تحزب واقعی در کشور دست یافت. اکنون ورورد به انتخابات و ائتلافها منسجم نیست. برای نمونه در ایام انتخابات یک ائتلاف شکل میگیرد و زمانی که انتخابات انجام شد و شخص به ریاستجمهوری رسید، به علتی که از قبل قرارهایی گذاشته نشده و درباره برخی مسائل صحبت نشده، این ائتلاف ادامه پیدا نمیکند یا ضعیف میشود. از طرف دیگر گروهها برای رسیدن به مجلس ائتلافها را رعایت میکنند، اما به محض وارد شدن به بهارستان ائتلاف ضعیف میشود و در ترکیب هیات رئیسه و روسای کمیسیونها رعایت نمیشود. اگر احزاب فراگیر وجود داشته باشد، ائتلافها دقیق خواهد بود و در ادامه بر اساس آنچه در ائتلاف توافق شده، عمل خواهد شد و هیات رئیسه مجلس و کمیسیونها در این چارچوب مشخص میشود. اکنون این شخصیت را در دسترس نداریم و فقدان او احساس میشود.
آیا اصلاحطلبان برای ورود به مجلس آینده تصمیم دارند که حضوری قدرتمندتر داشته باشند تا دیگر برخی مشکلات تکرار نشود؟
پس از پیروزی در دولت یازدهم و دوازدهم و همچنین در مجلس دهم، در آستانه انتخابات مجلس یازدهم قرار داریم و این انتخابات به منزله گام چهارم اصلاحطلبان است. گام چهارم در مجموعه اصلاحطلبان را باید احزاب فراگیر بردارند. از سوی دیگر جریان اصلاحات و اعتدال به شدت نیازمند همگرایی هستند. جریان اعتدال در کنار جریان اصلاحات در مجلس در راستای پیشبرد اهداف کلان کشور میتوانند همکاری خوب و موثری با یکدیگر داشته باشند.