آساره کیانی- همین چند روز پیش بود که کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران در دیدار با رئیس‌جمهور(پس از بُرد مقابل ازبکستان) در ویدئویی اعلام کرد که از آقای روحانی خواسته تا برای ورود بانوان به ورزشگاه تمام تلاشش را کند؛ ویدئویی که با لحن کاپیتان شجاعی حس عظیمی از امید را در کنار همه هشتگ‌های«آتش‌به اختیار»ی موجود - که این روزها به وفور در فضای مجازی دیده می‌شود- در دل زنان علاقه‌مند برانگیخت.
تدبیر24»شادی راه‌یابی تیم ملی به جام جهانی، مردم را به خیابان‌ها کشاند تا غم از
دست دادن هم‌وطناشان در حادثه تروریستی تهران(توسط داعش) را اندکی فراموش
کنند. تلویزیون هم هرچند روز یکبار مسابقات والیبال را نشان می‌دهد؛ ممکن
است هرچه منتظر بمانید، موفق نشوید تصویر خانم‌های ایرانی حاضر در ورزشگاه
را رویت کنید اما می‌دانید که اتفاقی بزرگ در سطح ملی رخ داده و برق شادی
چشم‌های بانوان ایرانی را - حتی اگر دوربین‌های صداو سیما رویشان زوم نکند-
،می‌بینید؛ در چشمان زنانی که علاقه‌ای به حضور در ورزشگاه ندارند هم دیده
می‌شود؛ مثل یک حس خوب.
و
حالا این نامه که در محل برگزاری نماز جمعه روز 26 خرداد مصادف با 21
رمضان، نصب شده تا نمازگزاران بیایند و بر نرفتن زنان به ورزشگاه مُهر
تائید بزنند؛ متنش به این شرح است؛
«ریاست محترم قوه قضائیه
با
سلام و امید قبولی طاعات و عبادات؛ ما امضاء‌کنندگان، شکایت از وزارت ورزش
و جوانان در اجازه غیرشرعی ورود بانوان به مسابقات والیبال اخیر مردان را
داریم.
لطفا دستور رسیدگی بدهید و الا مجبوریم بر اساس بند(م) وصیت نامه امام راحل و امر آتش به اختیار امام خامنه‌ای جلوگیری کنیم.
دانشجویان حزب الله
نمازجمعه تهران»
این
روزها واژه آتش به‌اختیار، بسیار زیاد در فضای مجازی دست به دست می‌شود
کارشناسان مسائل سیاسی و اجتماعی می‌گویند برداشت افراد مختلف از آن، با
توجه به آن‌چه در ذهن‌شان می‌گذرد، صورت می‌گیرد و در نهایت این برداشت‌های
متفاوت از یک موضوع سبب شاخ و شانه‌کشیدن افراد برای هم شده؛ اما در میان
به نظر می‌رسد رفتن یا نرفتن خانم‌ها به ورزشگاه برای تماشای بازی والیبال
ربطی به آزاداندیشی مسئولان ورزشی مملکت و وزیر مربوط نداشته باشد؛
می‌گویند اگر چند نفر خانم را به شکل نمایشی نمی‌نشاندند پای تماشای
والیبال، فدراسیون جهانی، ایران را از میزبانی محروم می‌کرد!
در
زمان برگزاری مسابقات والیبال به عنوان یک زن نمی‌توانید بروید بلیط تهیه
کرده و - در حالی‌که چهارچشمی مراقب پوششتان هستید-، مثل بقیه مردان، بدون
استرس و اضطراب دوربین‌ها، مسابقه را تماشا کنید؛ زنان تماشاچی گزینشی
هستند و بیشتر خانواده ورزشکاران را شامل می‌شوند.
هر زن و دختری شاید دلش نخواهد برود ورزشگاه و از طرف دیگر به این دلیل که
در ایران، مردان، پدران، برادران و همسران، در تصمیم‌گیری برای زنان و
دختران در اولویت قراردارند، ممکن است آن‌ها دلشان به امر رفتن زنان به
ورزشگاه راضی نباشد؛ البته در مورد زنان و دختران خودشان؛ تصمیم‌گیری در
مورد زنان و دخترانی که نسبتی با ناراضی‌ها ندارند، می‌ماند به عهده مردان
مربوطه.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
