تحصن‌های اعتراضی دانشجویان دختر خوابگاه حضرت معصومه دانشگاه چمران اهواز شدیدا خبرساز شد و با هشتگ# دانشجوپزی در شبکه‌های اجتماعی موجب شد تا مسوولان امر، به فکر حل مشکل گرمای خوابگاه دانشجویان بیفتند.
تدبیر24»امیرحسین میر اسماعیلی در روزنامه جهان صنعت نوشت: تحصن‌های اعتراضی دانشجویان دختر خوابگاه حضرت معصومه دانشگاه چمران اهواز شدیدا خبرساز شد و با هشتگ# دانشجوپزی در شبکه‌های اجتماعی موجب شد تا مسوولان امر، به فکر حل مشکل گرمای خوابگاه دانشجویان بیفتند؛ مشکلی که باید در سال‌های گذشته رفع و رجوع می‌شد، اما به دلیل عادت همیشگی بسیاری از مسوولان که پس از ایجاد بحران به خودشان می‌آیند، تا به حال بیش از 2000 دانشجوی دختر را عذاب داده است. برای کنکاش جزییات بیشتر ماجرا با یکی از مدیران دانشگاه چمران اهواز و یکی از دانشجویان این دانشگاه تماس گرفتیم.
این مقام مسوول دانشگاه که طبعا علاقه‌ای به فاش شدن نامش هم نداشت به «جهان صنعت» گفت: این مشکل تنها برای امسال نبوده و حداقل در چهار سال گذشته دانشجویان را درگیر خودش کرده است. واقعیت این است که سیستم خنک‌کننده دانشگاه چمران تنها برای هشت بلوکی کافی است که در دهه هفتاد ساخته شده‌اند. پس از ساخت بلوک‌های خوابگاهی دیگر در سال‌های بعد، متاسفانه سیستم خنک‌کننده جدیدی نصب و راه‌اندازی نشد و از همان دو دیگ خنک‌کننده به اتاق‌های جدید لوله کشی شد. در نتیجه به‌دلیل وجود دمای بیش از 50 درجه‌ای اهواز در این روزها همه دانشجویان معترض شدند که حق هم داشتند. امسال در ماه خرداد، استان خوزستان گرمای بی‌سابقه‌ای را تجربه کرد و به همین خاطر صبر و تحمل دانشجویان نیز تمام شد.»
از این مقام مسوول پرسیدیم که با توجه به تکرار این مشکل در سال‌های قبل، چرا مسوولان دانشگاه هیچ عکس‌العملی نشان ندادند تا کار به اینجا بکشد؟ پاسخ داد: «متاسفانه به‌دلیل تغییرات پیاپی مدیران دانشگاه در چند سال اخیر چنین مشکلاتی رفع نشد و همچنان ادامه دارد. برای نمونه سیستم برق این خوابگاه بسیار ضعیف و قدیمی است و دلیل اینکه نمی‌توانیم در خوابگاه‌ها کولر نصب کنیم نیز همین موضوع است. وگرنه مشکل مالی برای خرید کولر وجود ندارد.
ترانس‌های برق تنها برای همان 8 بلوک اولیه کافی بود. مدیر جدید و هیات‌رییسه نیز برای حل این مشکل اقدامی نکردند و کار به اینجا کشید. خرید پنکه برای دانشجویان هم اقدامی کاملا بیهوده و اشتباه بود که باعث شد دانشجویان عصبانی‌تر شوند. حالا چندین جلسه نسبتا مفید برگزار شده و برای تامین برق و کولرهای جدید، تامین اعتبار شده است. منتظریم که هفته آینده امتحانات دانشجویان تمام شود و خوابگاه‌ها تخلیه شوند تا نهایتا در عرض دو ماه اقدامات لازم انجام شود.»
نوع برخورد حراست دانشگاه بسیار زشت و زننده بود
پس از شنیدن صحبت‌های این مقام دانشگاه چمران اهواز، به سراغ یکی از دانشجویان معترض رفتیم. او ماجرا را اینطور برای «جهان صنعت» شرح می‌دهد: «بلوکی که ما در آن هستیم جزو قدیمی‌ترین بلوک‌هاست و 200 نفر جمعیت دارد. مشکل این است که برای ۱۲ بلوک تنها دو عدد برج خنک‌کننده وجود دارد و بعد از افزایش دمای هوای اهواز در این سال‌ها، مدیران دانشگاه هیچ حرکت مثبتی نکرده‌اند.
این سیستم‌های خنک‌کننده کلا جوابگو نیستند و باید اسقاط شوند، و فقط به درد تصفیه هوا می‌خورند. مدیران دانشگاه پس از اعتراض‌های یک ماه قبل ما و برای بهبود وضعیت و خنک شدن باد این دستگاه‌ها، قالب‌های یخ بزرگی را هر چند ساعت در این مخزن‌های‌های خنک‌کننده می‌انداختند اما یخ‌ها به دلیل گرمای زیاد هوا سریعا آب می‌شدند و همان آش و همان کاسه. تا نیمه خرداد دمای هوا پایین آمد و طبعا اعتراض‌ها هم کمتر شد اما در چند روز گذشته و رسیدن دمای هوا به بیش از 50 درجه دیگر صبر ما تمام شد و اعتراض کردیم.
نوع برخورد حراست دانشگاه با ما هم بسیار زشت و زننده بود. روز اول اعتراض‌ها، ساعت هفت عصر درب خوابگاه را به روی ما بستند و نگذاشتند برای اعتراض به محوطه بیرون برویم، در حالی که ساعت بسته شدن در ساعت هشت و نیم شب بود و بعد از ساعت هشت و نیم هم در صورت پیش آمدن کارهای ضروری حق داریم خارج شویم سپس رییس دانشگاه در مصاحبه با برنامه 20:30 تلویزیون به دروغ گفت که در را به روی ما نبستند و این خبر شایعه بوده! ما هم عصبانی‌تر شدیم و تجمع چهارشنبه شب گذشته را در اعتراض به دروغ ایشان برگزار کردیم. جالب اینکه او خودش در اهواز حضور نداشت و برای شرکت در جلسه‌ای به تهران رفته بود.
چه اتفاقی بزرگ‌تر از این مشکل وجود داشت که ایشان باید راهی تهران می‌شد؟ آیا حق دانشجویانی که روزه می‌گیرند این است که به دلیل گرما از افطار تا سحر خوابمان نبرد؟ خلاصه اینکه اعتراض‌های چهارشنبه شب خیلی شدیدتر و منسجم‌تر برگزار شد و به بیرون از محوطه دانشگاه کشیده شد. هیات رییسه دانشگاه شبانه آمدند و قول‌هایی داده شد تا مشکلات مرتفع شوند.»
دانشجوها مجرم نیستند
پرسیدیم که حالا وضعیتشان چگونه است و چگونه گرما را تاب می‌آورند. پاسخش تا حدودی شوکه‌کننده بود. اینکه گرما تنها مشکل اصلی نیست و حیواناتی در خوابگاه و در کنارشان زندگی می‌کنند! وی می‌گوید: «مسوولان حالا خوابگاه خصوصی دیگری را به صورت موقت دانشجویان در نظر گرفتند، اما آن خوابگاه هم امکانات چندانی ندارد و مثل خوابگاه ما پر از موش و عقرب و مار است! تنها مزیتش این است که کولر دارد. اکثریت بچه‌ها برای حضور در خوابگاه جدید ثبت نام نکرده‌اند، چون سوم تیر امتحاناتمان تمام می‌شود و به منزلمان برمی‌گردیم.
ما در همین خوابگاه خودمان با مار و موش و عقرب زندگی می‌کنیم. نمی‌دانیم مگر هزینه سمپاشی محوطه چقدر است که مسوولان همین را هم دریغ می‌کنند. جالب اینجاست که یکی از اعضای هیات رییسه دانشگاه در جواب اعتراض ما نسبت به حضور مار و عقرب و موش گفت که در خوابگاه اساتید هم این حیوانات حضور دارند و همین چند وقت پیش همسر یکی از اساتید دانشگاه را عقرب نیش زده و فوت کرده! در آخر نیز اینطور نتیجه گرفت که وضعیت ما بهتر از آنهاست و اینقدر معترض نباشیم.
به نظر شما دردمان را به چه کسی باید بگوییم؟ از کتابخانه و رستوران خوابگاه نیز در طول روز نمی‌شود استفاده کرد، چون هیچ سیستم تهویه‌ای وجود ندارد و یک دقیقه هم نمی‌شود نشست. تمام حرفمان این است که دانشجو بودن گناه نیست. ما وابسته به هیچ حزب و گروه سیاسی نیستیم و دلیل تحصنمان هم تنها رفع مشکل و مهیا شدن شرایطی مطلوب است.»
درددل‌های این دانشجو به پایان رسید و سوال‌های بسیار زیادی مطرح شد. واقعا چرا باید امکانات خوابگاه دختران یکی از دانشگاه‌های دولتی این‌گونه باشد؟ مدیران دانشگاه‌ها با بودجه‌های میلیاردی چه می‌کنند و چه مساله‌ای واجب‌تر از حل مشکل گرمای دانشجویان وجود دارد؟ وجود مار و عقرب و موش در یک خوابگاه دانشجویی چه توجیهی دارد و مدیران این دانشگاه‌ها با چه وجدانی سر بر بالین می‌گذارند؟ مگر امنیت دانشجویان در خوابگاه‌ها بر عهده دانشگاه نیست؟ واکنش وزارت علوم به چنین فجایعی چیست؟ چرا کوچک ترین نظارتی بر عملکرد مدیران دانشگاه‌ها وجود ندارد؟ چه زمانی قرار است حراست برخی دانشگاه‌ها یاد بگیرند که نحوه برخورد با دانشجویان باید فرهنگی باشد و محیط دانشگاه با پادگان تفاوت‌های زیادی دارد و ...
پایان پیام
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
