سخنی با فعالان عرصه سیاست

این روزها به جهت مسئولیتی که دارم در جریان فعالیت های دولت و تلاش دولتمردان برای حل مسائل و مشکلات و بهبود زندگی مردم و تحرک بیشتر اقتصاد و کاستن از مخاطراتی که شاید برای بسیاری از مردم نیز مجهول باشد هستم و شاهدم که چگونه عده ای با ترک راحتی و آسایش و قبول سختی های بسیار عاشقانه و فداکارانه تلاش می کنند تا مردم شریف این سرزمین زندگی بهتری داشته باشند. در چنین شرائطی نکته ای که بیش از هر چیز ذهن را به خود معطوف می کند ناسازگاری شدید برخی رویدادها با این تلاش هاست. در شرائطی که انتظار است همه اراده ها معطوف به موضوعات مهمی که از سوی رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی در آغاز سال و فرصت های بعدی تعیین شده است، باشد متاسفانه هر روز شاهد شکل گیری موضوعاتی هستیم که کمترین نسبت را با این دغدغه ها دارد.

در روزی که می بایست تجلی همبستگی جهانی علیه صهیونیستهای اشغالگر و وحدت ملی پیرامون این سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران باشد بر اثر یک حرکت نسنجیده گروهی خودسر یا تحلیل نادرست افرادی کج اندیش و یا نفوذ دشمنان این مردم همه چیز تحت الشعاع قرار می گیرد ورسانه های جهانی مجال می یابند که به جای پرداختن به سیاست ضد صهیونیستی، به برجسته کردن اختلافات داخلی بپردازند و از سوی دیگر عرصه پهناوری در اختیار بخش‌هایی از مردم قرار گیرد که به مباحث بی حاصل و تشدید کننده واگرائی در جامعه بپردازند. یا در روزی که عظیم ترین نماز عبادی و سیاسی سال و در پایان یک ماه روزه داری در کشور برگزار می شود و همه اذهان آمادگی بیشتری برای همبستگی و وحدت دارند قرائت اشعاری ذهن‌هایی را به سمت و سویی می برد و این فرصت بزرگ الهی برای تقریب دلها و تالیف قلوب را به عرصه ای برای تعمیق شکاف های اجتماعی سوق می دهد.

همه باید بدانیم که در منطقه ای به شدت ملتهب و پر تنش زندگی می کنیم و با ضرورتهای بزرگ و مهمی در داخل از قبیل رونق تولید، توسعه اشتغال و بهبود معیشت مردم، روبرو هستیم و با توجه به این جهات اقتضای منافع ملی  ایجاب می کند که تمرکز توجهات همگان معطوف به همین موضوعات باشد. ممکن است عده ای باشند که منافع خود را در این آشفتگی ها جستجو می کنند اما به طور قطع در نزد نیروهای وفادار به آرمانهای انقلاب اسلامی و خیرخواه مردم، اولویت اول حفظ عزت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی، شتاب بخشیدن به رونق تولید و اشتغال و بهبود زندگی و معیشت مردمان است و نبایستی میدان را برای طرح مسائل فرعی فراخ نمود .