بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 28
کد خبر: ۸۲۵۵۸
تاریخ انتشار: ۱۱ تير ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۹
حسین کنعانی مقدم

 تدبیر24» انتخابات را پایان‌یافته بدانیم؛ این کلیدواژه‌ای است که هرکس دلسوز کشور و مردم است، این روزها از آن استفاده می‌کند. حتی محسن رضایی نیز که از منتقدان دولت روحانی محسوب می‌شود، معتقد است ادامه فضای رقابتی و تخریب روحانی باعث خوشحالی دشمنان کشور خواهد شد. پس از انتخابات 29 اردیبهشت که روحانی با 24میلیون رأی به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب نام گرفت، کماکان تخریب‌ها علیه او ادامه یافت. کار به جایی رسید که حتی برخی از گروه‌هایی که به تخریب رئیس‌جمهور منتخب مردم دست می‌زنند، جایگاه عید فطر و راهپیمایی روز قدس را نیز رعایت نمی‌کنند و بسیاری از تریبون‌ها را علیه دکتر روحانی به کار گرفته‌اند. بسیاری از منتقدان دولت و اصولگرایان نیز از حجم گسترده این حمله‌ها به روحانی متعجب شده‌اند و آن را به زیان کشور می‌دانند. برای بررسی این موضوع با یکی از چهره‌های اصولگرای منتقد دولت گفت‌وگو کردیم. متن گفت‌وگوی «آرمان» با حسین کنعانی مقدم را در ادامه می‌خوانید.


در ایام پس از انتخابات روزی نیست که حداقل یک بار از تریبون‌های مختلف علیه حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب 24‌میلیون ایرانی، سخنی بیان نشود و تخریبی رخ ندهد. شما چه ارزیابی‌ای نسبت به این موضوع دارید؟


ظاهرا برخی دوستان، پیام انتخابات دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری را به‌درستی دریافت نکرده‌اند و هنوز در رقابت‌های سیاسی به سر می‌برند. با پایان انتخابات رئیس‌جمهور مشخص شده است و ملت هم با حضور در این انتخابات و با 40‌میلیون رأیی که در صندوق‌ها ریخته‌اند، بر وحدت و انسجام ملی تاکید کرده‌اند. پیام این موضوع بسیار واضح است و به نظر می‌رسد که ما باید از فضای رقابتی انتخاباتی فاصله بگیریم و همان‌طور که مقام معظم رهبری توصیه کردند، با تمام توان به حل معضلات کشور، به ویژه مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بپردازیم. به نظر می‌رسد که برخی تریبون‌ها به جای اینکه وحدت‌آفرین باشند، بیشتر به جایگاه بیان مطالبی تبدیل شده‌اند که با کمال تاسف از آن بوی تفرقه استشمام می‌شود؛ مساله‌ای به اعتقاد من باید مانع از این نحوه رفتارها شد. اگر در پشت توهین‌هایی که به رئیس جمهور می‌شود، سازماندهی خاصی صورت گرفته و این تخریب‌ها به‌صورت تشکیلاتی انجام می‌شود، قوه قضائیه ضرورت دارد نسبت به پیگیری جنبه مجرمانه چنین رفتارهایی اقدام کند و به‌عنوان مدعی‌العموم با این موضوع برخورد کند. چنین رفتاری نه تنها نقد به حساب نمی‌آید، بلکه حتی از روی دلسوزی و یا امر به معروف و نهی از منکر هم اتفاق نمی‌افتد. در شرایطی که ما در معرض بحران‌های منطقه‌ای، حمله‌های تروریستی و مسائل اقتصادی قرار داریم، هیچ‌چیز جز وحدت و انسجام ملی، قادر نیست ما را به سلامت از این بحران‌ها عبور دهد. با توجه به اینکه همه جناح‌ها و گروه‌ها این مساله را محکوم کرده‌اند و خواستار رسیدگی به آن شده‌اند، باید جلو رفتارهای سریالی و ترور‌های شخصیتی زنجیره‌ای را گرفت تا کار به جایی نکشد که این رفتارهای سیاسی و خصومت‌های رقابتی تبدیل به نوعی تروریسم داخلی شود.


بارها اتفاق افتاده است که آقای روحانی و آقای جهانگیری تاکید کرده‌اند که انتخابات به پایان رسیده و لازم است که از فضای انتخاباتی خارج شویم، چرا که نتیجه آن به نفع دشمنان کشور است. این مساله از بُعد بیرونی چه آسیبی به کشور وارد می‌سازد؟


ببینید! استراتژی آشکار و پنهان دشمنان ما این است که برای شکست جمهوری اسلامی، شورش از داخل و حمله از بیرون را سازماندهی کنند. سال‌هاست که حملات آنها از بیرون آغاز شده است و با کودتا، تحریم، تهدید، تحقیر، تروریسم و حتی جنگ، به حمله بیرونی نسبت به ایران اقدام کرده‌اند. رمز پیروزی ما در همه این موارد انسجام داخلی در کشور بود که اگر در درون کشور این انسجام به دلیل کشمکش‌های سیاسی مورد خدشه قرار بگیرد، هم توان دشمن در حملات بیرونی افزایش پیدا می‌کند و هم قدرت دفاع ما سلب می‌شود. بنابراین وحدت و انسجام ملی مورد هدف قرار گرفته است. در این میان هر کس که اقدامی در جهت کاستن از وحدت ملی کشور صورت دهد، در جبهه دشمن قرار گرفته است. حوادث روز قدس، کمتر از حوادثی نبود که ما در طول این مدت در کشور با آن مواجه بوده‌ایم و اصل نظام مورد هدف قرار می‌گرفت. رئیس جمهور فارغ از اینکه حسن روحانی یا هر شخص دیگری باشد، پس از مقام معظم رهبری، شخص دوم مملکت و رئیس قوه اجرایی کشور است. مورد هدف قرار دادن و تضعیف او قطعا نتیجه‌ای جز خسران برای کشور در پی ندارد و این همان چیزی است که دشمنان منتظر وقوع آن هستند.


این روزها شبکه‌های اجتماعی نیز از این تخریب‌ها و وحدت‌شکنی‌ها در امان نمانده است. برخی مسئولان کشور در این شبکه‌ها به زدوخورد سیاسی با یکدیگر مشغول شده‌‌اند که به نظر می‌رسد آسیب‌های فراوانی از این نظر به کشور وارد می‌شود. چرا مسئولان در دیدارهای خصوصی خود به دنبال حل‌وفصل اختلاف‌ نظرها نیستند؟


این مورد باز همان نکته‌ای است که قبلا به آن اشاره شد؛ یعنی برخی طرفداران هر دو جناح فکر می‌کنند که هنوز فضای کشور انتخاباتی است و به دنبال اردوکشی علیه یکدیگر هستند. تا زمانی که این اردوکشی در عرصه رسانه‌ای و عرصه شبکه‌های مجازی وجود داشته باشد، تلاطم‌های سیاسی در کشور نیز وجود خواهد داشت. کار رسانه‌های عمومی این است که فضای کشور را به سمت آرامش و انسجام پیش ببرند. هرآنچه باعث می‌شود به اختلافات دامن بزند، محکوم است و برای کشور مشکل‌آفرین خواهد بود؛ هیچ‌کس هم از این اختلافات سود نمی‌برد. وقتی کشتی کشور توسط هرکسی صدمه دید، خودی و غیرخودی معنا نمی‌دهد و همه با هم غرق می‌شوند.


از فضای تخریب‌ها و تلاطم‌های سیاسی که بگذریم، در آستانه تشکیل کابینه دوازدهم قرار داریم. همه حامیان آقای روحانی معتقدند که کابینه جدید نیاز به تغییر و تحولات گسترده‌ای دارد. نظر شما در این مورد چیست؟


بخشی از این موضوع به مجلس برمی‌گردد که باید به کابینه رأی اعتماد بدهد. قطعا آقای روحانی با توجه به تجربه‌ای که از دولت یازدهم کسب کرده، برای مقابله با مشکلات کشور آمادگی لازم را دارد. این هم حق مسلم هر رئیس‌جمهوری است که بتواند بهترین کابینه‌ای را که مدنظر دارد به مجلس معرفی کند. اما در مجموع من فکر می‌کنم که تغییر وزرا آن‌چنان موثر نباشد. به قول فوتبالیست‌ها تغییر مهره‌ها شاید آن‌چنان تاثیری در نتیجه نداشته باشد. این روش‌ها و تاکتیک‌ها هستند که حرف آخر را می‌زنند. به نظر می‌رسد که تیم مربیان باید تلاش کنند مهره‌هایی که در اختیار دارند، سرجای خود باقی بمانند و روش‌های بهتری را اتخاذ کنند. هر تغییری به نظر من خوب نیست و تغییرات باید با هدف اصلاح در دستور کار قرار بگیرد. البته شاید در این میان نیاز باشد که چند شخص تغییر کنند، اما باید توجه داشت که این تغییرات به سمت اصلاح باشد و تاکتیک‌های دولت نیز متناسب با آن تغییر کند.


بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها