آنچه در نقد دولت مطرح می‌کنند پژواک انحراف افکارعمومی از پیروزی تدبیر و امید است

اما دامنه تخریب‌ها به نقدهای مغرضانه محدود نشد و کار به جایی رسید که حتی از تریبون‌های رسمی به توهین رئیس‌جمهور منتخب مردم پرداختند. هر چه به پیش می‌رویم، بر دامنه این تخریب‌ها افزوده می‌گردد و اکنون نیز برخی چنین عنوان می‌کنند که اصلاح‌طلبان به دنبال سهم‌خواهی از کابینه دوازدهم هستند. این در حالی است که در واکنش به این ادعا بسیاری از اصلاح‌طلبان به صراحت اعلام کردند که اصلاح‌طلبان هیچ‌گاه درپی سهم‌خواهی از کابینه نبوده‌اند و امر مهم برایشان پیگیری مطالبات مردم است. پرواضح است که جامه عمل پوشاندن به وعده‌های داده شده و تحقق مطالبات مردم در صورت ترمیم کابینه محقق می‌شود. حال این سؤال مطرح است که چرا برخی هرگاه که سخن از ترمیم کابینه به میان می‌آید، سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از کابینه دوازدهم در ذهن‌شان متبادر می‌شود. این نکته بر کسی پوشیده نیست که تخریب و توهین به رئیس‌جمهور منتخب را می‌توان ناشی از شکست‌های متوالی اصولگرایان طی سال‌های اخیر دانست. آن‌ها به جای این‌که به بررسی چرایی علت شکست‌شان بپردازند، با تخریب و توهین به منتخب مردم سعی در سرپوش گذاشتن بر شکست‌هایشان دارند. در حالی‌که اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت حفظ و تقویت وحدت و انسجام ملی احساس می‌شود و در چنین شرایطی می‌توان رفتار این گروه را در تضاد با منافع ملی قلمداد کرد.

در همین خصوص به گفت‌و‌گو با مهدی مطهرنیا، تحلیلگر مسائل سیاسی و آینده‌پژوه پرداختیم.

مطهرنیا تشکیل دولت‌ها در نظام دموکراتیک و در یک روند طبیعی را محصول رقابت احزاب در قالب جناح‌های سیاسی مختلف دانست و به خبرنگار نوآوران گفت: رقابت سالم، شدید و پردامنه بازتاب‌های متفاوتی را قبل و در حین انتخابات با خود به همراه داشت لذا در نظام‌های متفاوت دو و یا چند حزبی، تشکیل دولت در قالب‌های متفاوت پس از پیروزی حزب حاکم صورت می‌پذیرد. در یک نظام دو حزبی که حزب پیروز نیاز به ائتلاف با احزاب دیگر ندارد اساساً حزب حاکم به واسطه تفاهم اولیه و هم‌گرایی باورهای سیاسی به سمت ایجاد فضای مناسب برای انتخاب شایستگان حزبی خود برای انتصاب به پست‌های دولتی اقدام می‌کند و دیگر احزاب و جناح‌های سیاسی این حق را برای حزب حاکم و پیروز در انتخابات مسجل دانسته و به آن احترام می‌گذارند و با پاسداشت باورها و جایگاه خود از مسیر حرکت دولت برای ایجاد دولت جدید خارج شده و در جایگاه منتقد، زمانی که رفتارها و کنش‌های دولت با معیارهای اعلام شده در هنگامه انتخابات تطبیق نکنند به میدان می‌آیند و افکار عمومی را در جهت روشن ساختن فضای سیاسی مخاطب قرار می‌دهد.

وی با بیان این‌که در یک نظام پیشرفته با ادبیات سیاسی پیشرو به هیچ وجه احزاب دیگر بر معیار باج‌خواهی یا سهم‌خواهی از حزب پیروز برنمی‌آیند، اظهار داشت: در چنین نظامی تلاش می‌شود با ایجاد فضای مناسب برای انتخاب شایستگان حزبی و رفع حزب پیروز تمام مسائل را در یک وضعیت طبیعی به‌گونه‌ای مدیریت کنند که حزب پیروز بعد از تشکیل دولت به وعده‌های خود بتواند عمل کند و در صورت عمل نکردن به وعده‌های خود بهانه‌ای برای چالش‌های فراروی دولت حاکم را از نظر تشکیل دولت جدید نداشته باشند اما در جوامعی که احزاب گوناگون وجود دارند و هنوز نظام دوحزبی و یا دو جبهه بسیار شفاف و روشن نیست، اساساً تشکیل دولت‌ها میل به ائتلاف پیدا می‌کنند چراکه با حضور عناصر شاخص حزب رقیب زمینه‌های ایجاد اختلال در عملکرد دولت کاهش پیدا کند و از این جهت نوعی می‌توان با یارگیری از شایستگان حزب رقیب در دستور کار قرار گیرد ولی در این جا نیز مسائل منوط به اراده حزب حاکم در استفاده از آن‌هاست نه متکی و مبتنی بر سهم‌خواهی و یا باج‌خواهی باشد.

مطهرنیا افزود: در نظام‌های حزبی دوقطبی و یا چندقطبی و یا چندحزبی آنچه که در اصل باید مورد توجه قرار گیرد، اراده حزب پیروز است که در مقام حزب حاکم به تشکیل دولت دست می‌یازد و این دولت است که باید تشخیص دهد در بافت موقعیتی که قرار دارد به کدام یک از روش‌ها روی آورد؛ تشکیل دولت از عناصر شاخص و شایسته حزبی و یا متشکل از عناصر شایسته ملی که در هر دو حالت منوط به اراده شخص پیروز و یا دولت پیروز در انتخابات است.

وی همچنین تأکید کرد: آنچه که در نقد دولت در دوران گذار از دولت یازدهم به دوازدهم گفته می‌شود، بیش از آنچه که انعکاس واقعیت باشد، پژواک انحراف افکارعمومی از پیروزی درخشانی است که در 29 اردیبهشت حاصل شده است.

تحلیلگر مسائل سیاسی با ابراز این‌که نباید فراموش کنیم حزب رقیب حاکم با وجود تمام امکانات موجود و تلاش‌هایی که در چارچوب قدرت‌های فرادولتی از خود نشان داد در برابر حزب رقیب و پیروز در انتخابات درصد بالایی از رأی را از دست داد، عنوان کرد: اگرچه حزب رقیب حاکم توانست حداقل در معیارهای بیان شده نسبت به گذشته تعداد آرای بیشتری را به دست آورد اما همین میزان و درصد قابل قبولی از میزان رأی مورد نظر را حزب حاکمی به دست آورد که دولت یازدهم را در دست داشت و بیش از دوره گذشته آرای خود را انباشته نمود.

مطهرنیا در پایان با انتقاد از سیاه‌نمایی برخی مطرح کرد: برخی با سیاه‌نمایی وضع موجود و ایجاد اختلال در مسیر حرکت دولت در حال و آینده بر آن هستند تا زمینه‌های موفقیت در انتخابات 98 مجلس و سپس 1400 را ایجاد کند. برکسی پوشیده نیست که انتخابات مجلس در سال 98 از اهمیت به‌سزایی برخوردار است چراکه زمزمه‌های ایجاد فضای منفی در برابر دولت نشان‌دهنده اهمیت مجلس در آینده خواهد بود.