تدبیر24»حدود سه هفته دیگر تا پایان رسمی کار دولت یازدهم و آغاز برنامه دولت دوازدهم باقی مانده است. مهمترین بحثی که امروز در خصوص دولت جدید رئیسجمهور را درگیر خود کرده، بحث انتخاب هیات دولت جدید است. مشکلات و دشواریهایی در این مسیر گریبانگیر روحانی شده است که «آرمان» برای بررسی این موضوع با فاضل موسوی، فعال سیاسی اصلاحطلب گفتوگویی کرد که متن آن را در ادامه میخوانید.
اکنون که بحث کابینه جدید داغ است، آقای روحانی چگونه میتواند با همه حامیان خود برای انتخاب هیات دولت کارآمد به اجماع برسد؟
در انتخابات اخیر و از سال 92 تاکنون مشخص است که چه کسانی به رئیسجمهور کمک کردند. علاوه بر تلاشها، شخصیت و عملکرد آقای روحانی، تلاشهای این مجموعهها بود که نتیجه آن رأی 24میلیونی مردم به روحانی بوده است. از جهت سیاسی، این مجموعهها مشخص و قابل شمارش هستند که با رئیس دولت تدبیروامید همراهی و همکاری کردهاند. آقای روحانی میتواند بررسی کند و متوجه شود که کدام یک از این افراد توانایی اداره یک بخش از کابینه را در خود دارد. آقای روحانی میتواند از طریق نظرخواهی و مشورت با این مجموعهها با آنها به اجماع رسیده و همچنین گزینههای مورد نظر خود را پیدا کند. از این رو میطلبد که رئیسجمهور بررسی کند که چه کسانی صادقانه در هر شرایطی پشت عملکرد دولت ایستادند و آن را حمایت کردند. برخی افرادی که در دولت یازدهم در کنار آقای روحانی حضور داشتند، نتوانستند انتظارات را برآورده کنند که آقای روحانی نیز با صداقت از این افراد انتقاد کرد. این موضوع قابل مشهود است و چیز پیچیدهای نیست. عادلانه این است که در دولت جدید این افراد نیز حضور نداشته باشند. اگر آقای روحانی بخواهد رأی ارزشمندی را که کسب کرده پویا کند و اعتمادی را که به او شده است قدر بداند، ناگزیر است از نیروهایی سود ببرد که در مقاطع و پایههای مختلفی از او حمایت کردند. در دوران دشوار است که میتوان یاران واقعی و صادق را شناخت. روحانی نیز لازم است که دوستان و یاران واقعی خود را در کابینه دولت دوازدهم به کار بگیرد. در دوران آسانی، همه همراه هستند اما در دوران سخت میتوان گزینههای خوب را شناسایی کرد. در دوران انتخابات، برخی بهظاهر دوستان آقای روحانی، ناجوانمردانه با رقبای او همکاری کردند و یا حداقل دربرابر تخریبها سکوت کردند و حتی حاضر نشدند از عملکرد خود دفاع کنند. این رفتارها نه در شأن یک سیاستمدار مسلمان است و نه در شأن یک دوست است. کابینه جدید باید از میان افرادی انتخاب شود که حاضرند برای برنامههای دولت، مطالبات ملت و آرای آنها هزینه بدهند. این طیف گسترده است و توانمندیهای بسیار بالایی نیز دارند.
یکی از مهمترین شاخصهای انتخاب کابینه جدید بحث شهامت افراد است؛ چیزی که در دولت یازدهم مورد انتقاد رئیسجمهور هم بود که چرا برخی وزرا شهامت دفاع از دولت را ندارند و بار را بردوش رئیس جمهور انداختهاند. نظر شما در این مورد چیست؟
شهامت نه تنها در مورد دولت، بلکه در دیگر دستگاهها نیز بسیار مهم است. افرادی که شهامت دفاع از عملکرد دولت و کارنامه خود را نداشتند و در مقاطع حساس پشت آقای روحانی را خالی گذاشتند، نه فقط شهامت دفاع از دولت، بلکه شهامت دفاع از انقلاب را ندارند. کرسیای که در اختیار این افراد قرار میگیرد، حقالناس است و مردم آن را به امانت به این افراد دادهاند. این کرسیها حرمت دارند. کسی شجاع است که با کسی که پیمان بسته است تا پایان راه بماند و تنها در صورتی که بر او محرز شود که طرف مقابل خطاکار است میتواند پشت او را خالی بگذارد. شهامت این نیست که تنها در حرف بخواهند خود را اثبات کنند. باید صادقانه هر تصمیمی که صحیح و دقیق میبینید، برای رضای خدا، حمایت از انقلاب و کشور و همچنین روشن شدن افکار عمومی از آن دفاع کنید. این درست نیست که یک مسئول به فکر آینده سیاسی خود باشد و چشم خود را به دلیل منفعت شخصی بر حقایق فروببندد. شجاعت جزئی از جوانمردی و مسلمانی است. یکی از اصلیترین اصول ما همین بحث شهامت و شرافت است. چهرههایی که آقای روحانی برای آینده انتخاب میکند، باید این ویژگی را داشته باشند. بر آقای روحانی تکلیف است که چهرههایی را به کار بگیرد که حاضرند به دلیل رأی مردم و پیمانهای خود پای حقیقت بمانند. برخی اتهام ناروایی میزنند که آقای روحانی اپوزیسیون کشور است، اما به عقیده من حسن روحانی بهعنوان رئیس جمهور، چکیده و نماد مردمسالاری دینی نظام اسلامی ماست. کسی که از آقای روحانی در این شرایط و بحرانهای بینالمللی حمایت نکند، از کشور حمایت نکرده است. آقای روحانی برخاسته از رأی و مطالبه کشور است و طبق قانون انتخاب شده است. هرکس که با او عهد و پیمان بسته، یعنی با مردم بیعت کرده است. در این شرایط اگر کسی او را تخریب کند و یا از او حمایت نکند، به مردم پشت کرده است.
دو مشکل اساسی، امروز پیش روی آقای رئیس جمهور قرار دارد. نخست اینکه برخی وزرای کارآمد دولت یازدهم، به دلیل تخریبهای دلواپسان، انگیزه حضور در دولت جدید را ندارند. مشکل دیگر اینکه برخی افراد در هر دو جناح امروز از آقای روحانی سهمخواهی میکنند. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟
برخی از اعضای کابینه آقای روحانی در آن شرایط سخت و دشواری که داشتند کارنامه بسیار خوبی داشتند که به نفع آقای روحانی بود. بررسیها نشان میدهد که اکثریت مردم به برخی از این افراد مانند ظریف و زنگنه اقبال دارند و این افراد همسو با مردم هستند. بنابراین باید تاجایی که توان دارند به کار خود ادامه دهند. به نظر من وزرای کارآمد باید مانند رزمندههای دوران جنگ تا آخرین قطره خون برای مردم تلاش کنند، از آرمانها دفاع کنند و از تخریبها بیانگیزه نشوند. اگر این افراد میتوانند گرهی از کار مردم باز کنند، بر آنها تکلیف است که امروز با انگیزه مضاعف به کار بیایند و مقابل تخریبگران کوتاه نیایند. در خصوص سهمخواهی رقبا نیز باید گفت، مردم وقتی به آقای روحانی رأی دادهاند، خط و مرز خود را با رقبای او نشان دادهاند و طبق قانون عقل، کسی که رأی میآورد باید کابینهای همتراز و همنظر با خود به کار بگیرد. اگر این اتفاق نیفتد میتوانید ادعا کنیم که خلاف رأی و نظر مردم تصمیم گرفته است. در دولتهای نهم و دهم، اصلاحطلبان تحت فشار قرار گرفتند و حتی کارشناسان، صاحبنظران و متخصصان این جناح کنار گذاشته شدند. اکنون درباره لزوم استفاده از رقبای روحانی بحث میکنند که از عجایب روزگار است. این توقعی بسیار ناحق و غیرکارشناسیشده است. آقای روحانی میتواند از این افراد استفاده کند، اما در کابینه نباید این اتفاق بیفتد، چرا که نظر و خواست مردم در رأی به دکتر روحانی کاملا روشن و مشخص است. در مورد سهمخواهی حامیان آقای روحانی نیز میتوان اشاره کرد که هرکسی به اندازه زحمتی که کشیده میتواند توقع داشته باشد اما سهمخواهی تحت هر شرایطی اشتباه است. رئیس دولت است که باید پاسخگوی اعمال خود باشد؛ بنابراین او باید این فرصت را داشته باشد که تصمیم نهایی را بگیرد. البته مشورت حامیان او باید بیان شود و قطعا رئیسجمهور این پیشنهادات را در نظر خواهد داشت.