تدبیر24»حسن روحانی حدود سه هفته دیگر کابینه جدید خود را تشکیل میدهد و از این رو تنها سه هفته فرصت دارد که به لیست مد نظر خود برای دولت جدید دست پیدا کند. در این میان، بحث رایزنی با حامیان خود و همچنین نظرخواهی از گزینههای مد نظر برای کرسیهای مختلف کابینه، به پیچیدگیهای کار روحانی افزوده است. سهمخواهیها و تحرکات برخی گروهها نیز میتواند آسیب دیگری به کابینه جدید بزند که درایت و تیزهوشی روحانی را میطلبد. همچنین اگر این سهمخواهیها از سمت حامیان او باشد، میتواند خسارتهای گستردهتری برای توسعه کشور و اعتماد مردم به دنبال داشته باشد. برای بررسی این موضوع حسین کاشفی، فعال سیاسی اصلاحطلب، با «آرمان» گفتوگو کرده که متن آن را در ادامه میخوانید.
آقای روحانی چطور میتواند با حامیان خود که طیف گستردهای از سیاسیون هستند، به اجماع برسد تا هیات دولتی درخور مطالبات مردم تشکیل دهد؟
همانطور که پیش از این نیز آقای روحانی بارها تاکید کردهاند و باتوجه به مطالبات آن دسته از مردم که به آقای روحانی رأی دادند، انتظار میرود تغییرات و تحولات مطلوبی در کابینه جدید صورت بگیرد. در زمینههایی مانند اقتصادی، سیاسی، حقوق شهروندی، توسعه تحزب، فرهنگی، احتماعی و... مردم و سیاسیون حامی آقای روحانی در ایام انتخابات، مطالبههایی از او داشتند که رئیسجمهور نیز در این باره وعده داد پیگیر این درخواستها خواهد بود. بنابراین برای اینکه به این درخواستها پاسخ مثبت داده شود، لازم است کابینهای تشکیل شود که توانمندی، مقبولیت و انگیزه برای پیگیری حل مشکلات مردم را داشته باشد تا با همسویی با دولت گامهای بلندی را در جهت توسعه کشور بردارد. رئیسجمهور منتخب نیازمند چنین افرادی است که در دولت دوازدهم در کنار او باشند. اگر در دولت یازدهم نیز افرادی واجد این ویژگیها بودند، لازم است در کابینه جدید نیز حفظ شوند و دیگر کسانی که فاقد این ویژگیها بودند، کنار گذاشته شوند. در عین حال، چهرههای جدیدی که جایگزین میشوند نیز باید با همین رویکرد انتخاب شده باشند تا مردم نیز احساس کنند اعتمادی که به مجموعه اصلاحطلبان و شخص رئیسجمهور داشتهاند، خالی از فایده نبوده است. اگر دولت دوازدهم عملکرد خوبی در کشور از خود به نمایش بگذارد، بدان معناست که پاسخی مثبت به اعتماد مردم در انتخابات 29اردیبهشت داده شده و طبعا این سرمایه عظیم حفظ میشود. عملکرد دولت نیز در گرو شیوه انتخاب هیات دولت جدید آقای روحانی خواهد بود. البته به نظر من آقای روحانی درحال تلاش است که همین امر صورت بگیرد. برای اجماع با حامیان سیاسی نیز درحال مشورت و نظرخواهی از دلسوزان کشور است. در این شرایط همه باید با دولت همکاری کنند تا مسائل کشور حل و فصل شود. حامیان نیز دائما عملکرد دولت را رصد، حمایت و نقد کنند تا چرخهای توسعه کشور در حال گردش باشد. آقای رئیسجمهور نیز فرصت دارد تا زمانی که دولت جدید را معرفی میکند، با حامیان خود مشورت کند که همین موضوع نیز روی داده است. امیدواریم حسن روحانی با یک تیم کارآمد بتواند برنامهها و وعدههای خود را اجرا کند.
برخی کارشناسان و تحلیلگران معتقدند در حال حاضر بحث مهمی که باید به آن توجه شود، سهمخواهی اصولگرایان و برخی اصلاحطلبان از روحانی است. پس از انتخابات اصولگرایان از یکسو درخواست میکنند که رقبا نیز باید در دولت به کار گرفته شوند و برخی اصلاحطلبان نیز از سوی دیگر، معتقدند که ریاستجمهوری روحانی وامدار آنهاست و باید به آنها سهم دهد. شما در این باره چگونه فکر میکنید؟
آقای روحانی امروز امانتدار 24میلیون رأی مردم است و البته رئیسجمهور همه ملت به حساب میآید و بنابراین باید به همه مردم پاسخگو باشد. بحث سهمخواهی بسیار کار نادرستی است. دولت قرار نیست شرکت تعاونی باشد که هرکس به دنبال سهم خود باشد و در کابینه حضور داشته باشد. رقبا با سیاستهای دولت هماهنگ نیستند و مانعتراشی میکنند؛ بنابراین حضور آنها در دولت ادعایی خام است. از سوی دیگر، در جناح حامی نیز اگر این مساله وجود داشته باشد، اشتباه است؛ ما یک بحث پیشنهاد و نظر مشورتی داریم، اما سهمخواهی بحثی دیگر است. پیشنهاد را همه میتوانند بدهند، اما اینکه انتظار داشته باشند که هرچه میگویند، به کرسی عمل بنشیند، اشتباه محض است. رئیسجمهور نهتنها به 24میلیون رأیدهنده به او، بلکه به همه مردم باید پاسخ بدهد؛ بنابراین شخص آقای روحانی است که باید تصمیم بگیرد چه کسانی همکار او باشند. اصلاحطلبان میتوانند کمک کنند و پیشنهاد بدهند، اما قرار نبوده که به روحانی کمک کنند و سپس از او توقعهایی اینچنینی داشته باشند. برخی میگویند بخشی از حامیان روحانی از او حمایت کردند و اکنون معتقدند فلان وزارتخانه باید سهم آنها باشد، اما از ابتدا هم همه اصلاحطلبان معتقد بودند که سهمی نمیخواهند و تنها منافع ملی برای این جریان مطرح است و تنها به همین علت از روحانی حمایت میکنند. آقای روحانی نیز از ویژگیهایی برخوردار است که مورد حمایت مجموعه اصلاحطلبان قرار گرفته است. بنابراین بحث سهمخواهی مطرح نیست. البته آقای روحانی باید درخواستها و مشورتهای حامیان و دلسوزان دولت را مورد توجه قرار دهد، اما ممکن است بعضی از آقایان به رئیسجمهور بگویند که به فلان شخص سمت معاوناول را واگذار کن. آقای روحانی باید تعیین کند که چه اشخاصی با او کار کنند، چرا که اگر شخصی انتخاب شود که همراه و همدل نباشد و مورد تایید رئیسجمهور قرار نگرفته باشد، دولت زمین میخورد و نتیجه آن به ضرر مردم است. در انتخاب کابینه دست آقای روحانی باید کاملا باز بماند و او نباید تحت این فشارها قرار بگیرد، چرا که امانتدار و وامدار مردم است و ملت نیز از روحانی خواستههایی دارد که باید نسبت به آن خواستهها تلاشهای گستردهای صورت بگیرد. در این شرایط دولت نیازمند انگیزه و باور است تا بتواند این خواستهها را محقق سازد.
بحث مشورت آقای روحانی با دیگران بدون شک میتواند برای دولت مفید واقع شود. اگر آقای روحانی از برخی گروهها یا چهرهها مشورت بگیرد، آیا این کار صرفا به معنای نظرخواهی است؟
اینکه آقای روحانی از کسی مشورت بگیرد، نباید این طور تعبیر شود که او وامدار آنهاست. مشورت در همه زمینهها مفید است و همانطور که ائمه نیز بر این موضوع تاکید میکنند، مشورت باعث پختگی نظر میشود. اینکه افرادی در این زمینه به آقای روحانی مشورت میدهند، اتفاق بسیار مثبتی است، اما دلیل آن صرفا باید به این جهت باشد که خود را مسئول آینده کشور میدانند و باید پاسخگوی ملت باشند. بحث سهمخواهی و دین آقای روحانی به آنها نمیتواند بحث درستی باشد. به نظر من حتی پس از این نیز دولت باید از افراد صاحبنظر و نخبگان دائما نظر بگیرد، چرا که باعث میشود کشور رو به جلو حرکت کند. باید زمینه و بستری فراهم شود که از این پتانسیل استفاده مطلوب شود، چرا که نتیجه آن به نفع کشور و مردم خواهد بود.