بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29
کد خبر: ۸۵۰۳۷
تاریخ انتشار: ۰۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۲:۵۶
فقدان انصاف و عدالت در فضای نقد و سنگینی کفه مخالف گویی علیه دولت یازدهم که بیشتر از سوی اصولگرایان دنبال شد، این سوال را مطرح می کند که رویکرد این جریان در برابر دولت چگونه باید باشد؟
تدبیر24»اگرچه زمان زیادی تا پایان دولت یازدهم باقی نمانده است اما در همین زمان کوتاه نیز هجمه ها و تخریب ها علیه دولت ادامه دارد. به رغم نتایج مثبتی که در چهارسال اخیر و در حوزه های مختلف برای کشور به دست آمد، رویکرد مخالفان و منتقدان همواره بر نفی دستاوردها و سیاست های دولت مبتنی بوده است.
گسترش نقادی های مغرضانه به ویژه علیه دولت یازدهم و برخی جریان های سیاسی موافق دولت، ادامه روندی است که از دو دهه پیش در فضای سیاسی کشور کلید خورد. در واقع جریان ها و جناح ها به جای پذیرش تکثر در کشور، رویکردی تقابلی اختیار کرده و هدف خود را نفی جریان و جناح مقابل قرار داده اند. اتخاذ این رویکرد در حالی است که تکثر در همه نظام های مدعی مردم سالاری امری ضروری و مورد پذیرش است. از طرفی احزاب و جناح های سیاسی شناسنامه دار در این جوامع نباید برای حفظ منافع و موجودیت خود، علیه یکدیگر جریان سازی کنند.
به رغم تلاش هایی که برای تقویت جامعه مدنی در ایران صورت گرفته، اما عدم پذیرش و نبود مدارا میان جریان های سیاسی در چند سال اخیر به طور مشخص دنبال شده است تا جایی که گویا برخی از این جریان ها، تنش آفرینی و تخریب جناح های مقابل را یک امتیاز و حق برای خود قلمداد می کنند. این رویه بیش از هر دوره ای علیه دولت یازدهم و جریان موافق آن به کار گرفته شد؛ ادامه این روند نه فقط تهدیدی برای وحدت ملی است بلکه جامعه مدنی نوپا در ایران را به خطر می اندازد.
بزرگ شدن موج سوگیری ها و وارونه نمایی ها درباره عملکرد دولت یازدهم این سوال را ایجاد می کند که منتقدان دولت در چهار سال آینده، آیا به تداوم رویکرد خود علیه دولت اصرار دارند و همچنان در پی سنگ اندازی در مسیر برنامه ها و سیاست های رییس جمهوری و هیات دولت حرکت می کنند یا رویکرد و سیاست های خود را در اینباره تغییر خواهند داد؟ پژوهشگر ایرنا برای پاسخگویی به این سوال با برخی شخصیت ها و فعالان سیاسی به گفت و گو پرداخت.
«حشمت الله فلاحت پیشه»، استاد دانشگاه، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده کنونی شهرستان های اسلام آباد غرب و دالاهو در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه نباید موضع گیری اقلیت تندرو اصولگرا را به تمام جریان اصولگرایی تعمیم داد، گفت: رویکرد قاطبه اصولگرایان بر همکاری و نقد سازنده با دولت است.
«فیاض زاهد» فعال سیاسی اصلاح طلب و نویسنده و مدرس دانشگاه، بر این دیدگاه است که که اصولگرایان باید از چالش آفرینی در برابر دولت خودداری کنند و اجازه دهند دولت در فضای آرام سیاسی عمل کند.
عبدالله ناصری فعال سیاسی و استاد دانشگاه نیز به ایرنا گفت: رویکرد اصولگرایان باید نقادی مشفقانه در چارچوب پشتیبانی و حمایت از دولت باشد تا دولت بتواند در مسیر توسعه و پیشرفت کشور حرکت کند.

** سیاست اصولگرایان باید همکاری با دولت باشد
مصالح ملی و خیر عمومی جامعه امری است که احساس مسوولیت و تعهد به آن تنها به حاکمیت و دولت اختصاص ندارد و همه آحاد جامعه به ویژه جریان های سیاسی به سبب تاثیری که در افکار عمومی دارند، در برابر آن مسوول هستند. بر این اساس اگر چه نقد منصفانه و سازنده به نوعی موتور محرکه برای دستگاه و ساختار سیاسی به شمار می آید، اما غرض ورزی و تخریب دولت، امری است که مصالح ملی و خیر عمومی را به خطر می اندازد.
در همین زمینه فلاحت پیشه با تاکید بر اینکه سیاست قاطبه اصولگرایان با دولت یازدهم، همکاری جویانه است، به ایرنا گفت: اصولگرایان درون خود دو جریان اصلی هستند جریانی که اصلی، سنتی و قوی تر است، تلاش می کند روابط مبتنی بر همکاری و انتقاد سازنده با دولت داشته باشند به این دلیل که آنها به یک سری اصول نظیر حل مشکلات مردم، پیشبرد امور و ... معتقد هستند.
وی افزود: اکثریت جریان اصولگرایی در قالب انتقاد و همکاری با دولت حرکت می کند بدون آنکه توقعی برای قرار گرفتن در کابینه دولت یا مناصب سیاسی وبالا و پایین و ... داشته باشند، زیرا اعتقاد این جریان بر این است که باید به دولت مستقر کمک کرد.
این فعال سیاسی اصولگرا با اشاره به تقسیم بندی های جریان اصولگرایی و اقلیت افراطی این جریان، اظهار کرد: گروه اصولگرایان تندرو در این مدت کماکان رویه تخریبی خود را ادامه می دهند و بین دولت مستقر و پیشبرد امور تنها به فکر نقد هستند و اصولا نگاه سلبی به دولت دارند، حتی نقدی که می کنند توام با افراط خواهد بود. البته طیف های اقلیت و اکثریت اصواگرایی درون خود تقسیم بندی های دیگری دارند ولی در رابطه با دولت این شرایط شکل می گیرد.
به گفته این فعال این نماینده مجلس، دولت آقای روحانی در 4 سال آینده از ناحیه قاطبه اصولگرایان منعی برای پیشبرد امور نخواهد داشت در واقع این جریان حاضر به همکاری هستنداین همکاری نیز نه به خاطر شخص رییس جمهور، یا مدیریت دولت یا انتظار شکل گیری منصب های ائتلافی؛ بلکه به خاطر این است که اکثریت اصولگرایان اعتقاد دارند باید به دولت مستقر کمک کرد تا بتواند اهداف خود را پیش ببرد.
فلاحت پیشه در پاسخ به این پرسش که «همکاری جریان اصولگرایان با دولت چگونه خواهد بود؟» به پژوهشگر ایرنا گفت: این همکاری در قالب نهادها خود را نشان می دهد. نهادها دو دسته اند نخست نهادهای رسمی مانند مجلس شورای اسلامی، صدا و سیما و ... که جزئی از نظام و دولت به معنای کلان آن هستند. روح قالب در این نهادها بر همکاری و انتقاد سازنده مبتنی است و بخش دیگر حوزه عمومی را شامل می شود که حوزه فعالیت جناح های سیاسی و رسانه ها است.
وی گفت: قاطبه رسانه های اصولگرا بر همکاری و انتقاد سازنده با دولت تاکید داشته و دارند اما در این میان برخی رسانه ها نیز هستند که جریان افراط گرایانه ای را شکل می دهند و معمولا سیاست آنها تخریبی است که باید در رویه خود بازنگری داشته باشند.

**اصولگرایان از درگیری و چالش های سازی برای دولت پرهیز کنند
بازنگری در نگرش ها ومواضع اصولگریان نسبت به شرایط جامعه والزاماتی که به ویژه در حوزه سیاست و در قبال دولت مطرح می شود، موضوعی است که فیاض زاهد بر آن تاکید کرد و گفت: اصولگرایان لازم است به جای نقد و تخریب دولت به بازخوانی شرایط ایدئولوژیک جبهه اصولگرایان بپردازند و به تدوین مانیفست جدیدی اقدام کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه پیشبرد برنامه ها و سیاست ها دولت در فضایی آرام و بدون چالش میسر خواهد شد، افزود: به نظر من اصولگرایان باید خود را از درگیری و چالش روزمره با دولت خارج کنند و اجازه دهند دولت در فضای آرام و بدون نقد مخرب و تهدید بیرونی عمل کند. در واقع رویکرد اصولگرایان باید به گونه ای باشد که میدان را برای دولت باز بگذارند تا به دور از نقادی های شدید سیاست و برنامه مناسب را برای پیشبرد اهداف نظام و دولت به کار گیرد.
زاهد گفت : اصولگرایان باید در قبال دولت مصالح ملی را بر منافع گروهی و جناحی ترجیح دهند. آنها بهتر است با مطالعه و بازخوانی جامعه بین الملل همت گمارند، تشکیلات آموزشی خود را گسترش دهند و از نیروها و نخبگان جوان با ادبیاتی که مورد پذیرش و فاهمه آنها است، برای بهسازی این جریان دعوت به عمل آورند تا بدین طریق به تلطیف فضای سیاسی کشور کمک کنند.

**اصولگرایان با نقد مشفقانه دولت را حمایت کنند
تعامل مبتنی بر گفتمان و همکاری جریان های سیاسی با دولت، موضوعی است که صاحب نظران بر آن اصرار دارند. در همین زمینه عبدالله ناصری با تاکید بر اینکه موفقیت دولت به همکاری همه جریان های سیاسی بستگی دارد، به پژوهشگر گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا گفت: درباره اصولگرایان اگر مبنا را بر اکثریت معتدل و خردورز این جریان بگذاریم که منافع ملی را بر مصالح گروهی ترجیح می دهند، بسیاری از آنان در انتخابات اخیر در جبهه و بلوک دولت قرار داشتند.
به گفته وی اصولگرایان باید با نگاه تیزبینانه و ردیابی عملکرد دولت، نقادی مشفقانه در چارچوب پشتیبانی و حمایت از دولت را در پیش گیرند تا دولت بتواند توسعه و پیشرفت کشور را به میسر سازد.
این فعال سیاسی افزود: اصولگرایان رقیب گفتمان اصلاح طلبی هستند این حق برای آنها محفوظ است که با حفظ هویت اصولگرایی خود و در چارچوب یک پیمان اخلاقی و تاسی به یک اخلاق سیاسی، رقابت خود را با دولت ادامه دهند، اما این رقابت نباید رنگ تخریب به خود گیرد.
ناصری با تاکید بر این موضوع که «تخریب و سوگیری علیه دولت صرفا از جانب اقلیت اصولگرایان تندرو صورت می گیرد نه اصولگرایان خردگرا»، اظهار کرد: اقلیت اصولگرای افراطی و رادیکال مورد پذیرش جامعه وسیع اصولگرایان نیستند، اما تحت هر شرایط به ویژه زمانی که در قدرت نباشند، علیه دولت موضع گیری و سنگ اندازی می کنند.
به گفته وی این موضع گیری زمانی تندتر می شود که دولت مستقر نیز نه برآمده از این جریان باشد نه به خواسته ها و منافع جناحی آنان توجهی کند. در این شرایط است که رقابت این اقلیت رنگ تخریب می گیرد و البته این برخوردها، رویداد تازه ای نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا امکان بازنگری در مواضع اقلیت تندرو وجود دارد؟ گفت: این اقلیت تحت هر شرایطی ساز مخالف می زنند همچنان که در 4 اخیر در قبال مسائل و موضوعات داخلی و خارجی نظیر برجام، قراردادهای تجاری، سرمایه گذاری خارجی و سیاست های توسعه ای و ... مخالفت کردند؛ در چهارسال آینده نیز این رویه را ادامه خواهند داد.
فرجام سخن آنکه؛ اکثریت جریان ها و جناحی هایی که با دولتمردان، سیاست ها و عملکرد دولت یازدهم، مخالف می کنند، به زعم خود داعیه اخلاق مداری و حمایت از مصالح و منافع ملی دارند در حالیکه اخلاق حکم می کند انتقادها، منصفانه و به دور از غرض ورزی سیاسی باشد. از طرفی مصلحت کشور ایجاب می کند که جریان های سیاسی چنانچه خارج از گردونه قدرت قرار دارند، همواره منافع و مصالح ملی را بر منافع گروهی و جناحی ترجیح دهند. در حالی که اتخاذ رویکرد همکاری، حمایت و نقد سازنده مبتنی بر گفتمان از سوی برخی جریان های سیاسی همچون جریان اصولگرایی، عرصه را برای توفیق دولت در سیاستگذاری و اجرای برنامه های توسعه ای، مهیا می سازد، اما پیش بینی می شود که مخالفان دولت همچنان ساز مخالف با دولت را بزنند، از طرفی به دلیل پیش بینی ناپذیری فضای سیاست در ایران، این سوال همچنان باقی است که اصولگرایان و دیگر جریان های مخالف و منتقد چه رویکردی را در برابر دولت در پیش می گیرند؟
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها