بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
چهارشنبه ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 24
کد خبر: ۸۶۷۵۱
تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۷:۵۳
رئیس‌جمهور در دو ماه گذشته دوران پرکاری را پشت سر گذاشته، از این رو اصلاح‌طلبان باید از او حمایت کنند، زیرا آرایش کابینه بسیار دشوار بوده است.
تدبیر24» وزرای کابینه باید به مجلس معرفی شوند و هزاران ایده و آرزو به معرفی این وزرا بستگی‌دارد. در عمل پاسخگویی به همه مطالبات تنها با ارائه کابینه امکانپذیر نیست. از سوی دیگر شخصیت آقای رئیس جمهور به گونه‌ای نیست که تنها چیزی را که خود می‌پسندد، اعمال کند. از این رو تلاش کرده که کابینه معرفی شده نقطه تعادل نیروهای سیاسی باشد. می‌دانیم که اصولگرایان اقلیت تاثیرگذاری هستند و از این رو می‌توانند به سهم خود بر کابینه تاثیر بگذارند اما نباید توقع داشته باشند که کابینه را تعریف کند. در کابینه کارآمدی وزرا مهم است. وزیر معرفی‌شده باید بتواند برنامه‌ای متناسب با اهداف دولت ارائه کرده و با رئیس‌جمهور هماهنگ باشد. به عبارت دیگر اگر وزیری اصولگراست، فردی نباشد که تمام تلاش خود را در ستیز با دولت قرار دهد و اگر هم وزیر اصلاح‌طلب است، چنان اصلاح‌طلبی نباشد که از مشخصه‌های جریان اصلاحات عبور کرده باشد و خواسته‌هایی رادیکال را مطرح کند. این نکته را باید پذیرفت که دولت فعلی، دولت کار است و برای کار کردن آنچه مهم است، همسویی و هماهنگی با رئیس جمهور است. ذکر این نکته ضروری است که در کشورهایی که مردمسالاری در مسیر تحقق قرار دارد، به دلیل بده‌بستان‌های سیاسی و فشارهای مختلف، اغلب بهترین نیروها در راس امور قرار نمی‌گیرند. زیرا اگر چه ممکن است در هر جناحی نیروهای قوی وجود داشته باشند، اما چون گفتمان روشنی برای توافق بین نیروهای سیاسی وجود ندارد، نمی‌توان با قاطعیت گفت که این نیروهای قوی حتما انتخاب خواهند شد. مهم نیست که یک وزیر فرد کارآمدی باشد، مهم آن است که ابزار اعمال مدیریت برای او فراهم باشد. اگر نیرویی‌ را در بین اصلاح‌طلبان به وزارتخانه‌ای گسیل کنید که دارای قدرت مدیریت بالایی هم باشد اما مخالفت‌های جدی در مقابل او به وجود آید و هر روز به خاطر این وزیر، برای دولت مخالفت‌های جدی ایجاد شود، عاقلانه خواهد بود اگر از چنین وزیری استفاده نشود. این نکته‌ای است که روحانی به عنوان یک رئیس‌جمهور عملگرا در نظر دارد و او با مجموعه این مشخصات، کابینه را انتخاب کرده است. قطعا افراد و نهادهایی در انتخاب کابینه به رئیس جمهور مشاوره داده‌اند و در هر حال این امکان وجود دارد که کابینه می‌توانست قدرتمندتر و موثرتر باشد، اما هنوز بحث کابینه تمام نشده و بخش دیگری از مسئولیت کابینه به مجلس باز می‌گردد. درحال حاضر توپ کابینه در زمین مجلس است و مجلس باید با دلسوزی و بی‌طرفی کامل سابقه افراد را مورد بررسی قرار دهد. معیار انتخاب وزرا نباید تعلقات حزبی و گروهی باشد که فلان وزیر اصلاح‌طلب یا اصولگراست. معیار باید کارآمدی باشد. اگر وزیری ضعیف است و 40 سال هم سابقه اصلاح‌طلبی یا اصولگرایی دارد، باید کنار گذاشته شود. در بین وزرای معرفی شده، برخی از آنها ضعیف هستند و اگر مجلس در این موارد اتفاق نظر داشته باشد باید چنین افردی را کنار بگذارد، اما در مجموع بیش از70 درصد افرادی که به مجلس معرفی شده‌اند در شأن وزارت هستند. در نتیجه مجلس باید به وظیفه خود عمل کرده و افرادی را که نمی‌توانند به روحانی در اجرای برنامه‌هایش کمک کنند، کنار بگذارد.


احمد شیرزاد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها