تدبیر24»حضور يك جوان در كابينه دوازدهم مي تواند مقدمه اي براي تابوشكني حضور جوانان در عرصه هاي كلان مديريتي باشد،اما همچنان گردش نسلي مديريت كشور با موانع اصلي مواجه است .
ين روزها بازار رايزني و دريافت تشريفاتي پست هاي مديريتي داغ است . آفتي كه سالهاست گريبان گيرمان شده و بنابراين همين است كه علي رغم تلاشهاي افراد معدود گردش نسلي مديريت در كشور بنابر تخصص و شايستگي بيشتر به سرابي تبديل شده است كه بعضا موجب سرخوردگي نسل جوان مي شود.
نسلي كه امروز بر مسند مديريت كشور تكيه زده است همان نسلي است كه در ٢٧ سالگي اش مي تواند وزير شود! چون ناطق نوري كه وزير كشور شد و يا محمدعلي نجفي كه وزير اموزش و پرورش شد،پس اكنون انها مديراني با تجربه هستند ولي هيچ گاه اين پرسش مطرح نشد كه چگونه زماني به يك جوان اعتماد شد تا او تجربه كند و باز هم وقتي بزنگاه انتخاب مديري مي رسد همچنان به او اعتماد مي شود ولي اينك جوانان ما در مرز ٤٠ سالگي شان حتي يك سابقه مديريت اجرايي انهم نه در حد وزارت بلكه حتي مديريت مياني را ندارند!
دلايل ان واضح است چرا كه تصمیم گیری های مدیریتی در ایران بیش از هر امر دیگری بر اساس ارتباطات افراد است و تخصص یا شایستگی در تصمیم گیری ها کمتر لحاظ می شود.
حتی یک وزیر سعی می کند از دوستان دوران دبیرستان خود در پست های اجرایی استفاده کند. معمولا در ایران این گونه نیست که مدیران ما برای ۵ شرکت یا کارخانه زیر مجموعه شان فراخوان دهند و ببینند چه کسانی تخصص و مهارت دارند تا از آنها بهره بگیرند.
انتخاب ها غالبا بر اساس ارتباطات و دوستی ها است و این امر بدان معنا است که اعتماد تخصصی و مهارتی در میان اعضای جامعه شکل نگرفته است.
در کشورهای توسعه یافته مسئله اعتماد در سازمان های اجتماعی حل شده است اما در ایران مسئله اعتماد تنها در میان اعضای خانواده و برخی گروه های دوستی وجود دارد.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
