قالیباف و تیم همیشه همراه حاضر در پستهای مدیریت شهریاش، که عرصه شهری را هم در شورا و هم در شهرداری ترک کردند؛ حرف و حدیثهای بسیاری هم پشت سر خود برجای گذاشتند که «محمدعلی نجفی(شهردار جدید) ویرانهای را از مردی تحویل گرفته که بزرگترین دغدغهاش در 12 سال شهردار بودن، رئیسجمهورشدن بود.»
تدبیر24»آساره کیانی: یکی از مصداقهای این ویرانه را خود آقای نجفی، بعد از ادای سوگند،
اینگونه توضیح داد که «بخشنامه توقف صدور هولوگرام، امروز ناموس شهرداری
است. حتی یک مورد تخلف از این بخشنامه منجر به عزل میشود و این اتمام حجت
من است». توزیع برگههای پیشفروش تراکم ساختمانی موسوم به «هولوگرام
اعتباری» آنچنان حجم عظیمی را در دوران زمامداری آقای قالیباف بر شهر، به
خود اختصاص داده بود که شهردار تازه از آن بهعنوان یکی از «دروازههای
اصلی مفسده شهری» در پایتخت یاد کرد. شهرداری از قِبَل فروش این
هولوگرامها، حداقل نیمی از ۳۵ درصد درآمد غیرنقدی خود را تامین میکرد.
اما
چرا شهرداری برای تامین بخشی از درآمدهای خود، اقدام به فروش شهر و به قول
برخی کارشناسان، تهران را حراج کرد؟ چرا شهرداری کمبود هزینه داشته با
وجود اینکه به اندازه پنج وزارتخانه بزرگ، بودجه به خود اختصاص داده است؟
ایرانیها
محمدباقر قالیباف را به عنوان یکی از کاندیداهای ثابت ریاستجمهوری
میشناسند تا شهردار تهران. او برای رسیدن به هدفی که در ذهن داشته،
تلاشهای بسیاری کرده؛ مصادفشدن افتتاح بسیاری از طرحها و پروژههای
عظیم نظیر خیریهها ازجمله خیریه متوسلین به امام رضا(ع) و یا بیمارستان
پروفسور سمیعی، طرحهایی نظیر طرح هبه و... با زمان انتخابات ریاستجمهوری،
شائبه عدم تمرکز آقای قالیباف را بر امر شهرداری تا حدی تائید میکند. از
سوی دیگر در اواخر دوران شهردار بودنش، هرازچندگاهی اخباری از زبان اعضایی
از شورای شهر نظیر رحمتالله حافظی مطرح میشد که گواه بر تخلفاتی در
شهرداری بود؛ تخلفاتی که در لوای الطاف شهرداری به افراد خاص صورت میگرفت؛
نظیر استخدامهای بیرویه در مترو. تا حدی که شهرداری در پرداخت حقوق
آنها مجبور به افزایش قیمت بلیط مترو شد؛ مورد دیگر املاک نجومی بود که
بدون هیچ دلیل منطقی به یک عده افراد خاص در شهرداری و شورا املاکی با قیمت
ارزان در شمال شهر تهران به صورت اقساط واگذار شده بود.
حالا
سه ماهی از شهردار شدن محمدعلی نجفی میگذرد؛ همه میدانستند و میدانند
که شهرداری سابق بدهیهای بسیاری بالا آورده بود؛ نمونهاش بدهی به سازمان
تامین اجتماعی بود؛ نکته جالب اینکه در دوران آقای قالیباف، حرف و حدیث
(به شکل برجسته و خاص) از مسدودشدن حسابها به دلیل افزایش بدهیها بهخصوص
از سوی مجامع رسمی نبود؛ حالا معاون بیمهای سازمان تامین اجتماعی گفته:
«شهرداری تهران ۴۷۰ میلیارد تومان تا سال ۹۴ به سازمان تامین اجتماعی
بدهکار است ولی باوجود مذاکرات صورتگرفته به تعهدات عمل نشد و براساس
قانون، حسابهای شهرداری مسدود شد.» به نظر نمیرسد که شهردار جدید بتواند
در عرض سه ماه تمام بدهیهایی را که شهردار قبلی بالاآورده را صاف کند و
نیاز به زمان بیشتری دارد؛ نکتهای که شاید جالب به نظر برسد این است که
رسانههای همسو با شهردار سابق اینطور روایت میکنند که «...اعضای شورای
شهر تهران هر دو هفته یکبار جلسهای را با صرف صبحانه با شهردار تهران
برگزار میکنند و در واقع مسائل مربوط به شهر و شهرداری را پیگیری میکنند
که این سوال مطرح میشود که آیا موضوعی به این اهمیت در جلسه اعضا و شهردار
مطرح نشده است!» این خبر را تسنیم کار کرده و منظورش از اهمیت موضوع هم
همین بدهکاریها به سازمان تامین اجتماعی است. آقای محمدحسنزاده، همان
معاون بیمهای هم گفته:«ما با مدیران جدید شهرداری تهران نیز صحبت کردهایم
و جلساتی با معاونان جدید شهردار برگزار شد و مجدداً مهلتی برای پرداخت
مطالبات به شهرداری تهران دادیم ولی اتفاق جدیدی در این خصوص رخ نداد.»
باید
ببینیم واکنش آقای نجفی به این اتفاق چیست و از او بپرسیم که آیا
میتوانسته به جای صبحانهخوردن، در عرض سه ماه، 470 میلیارد تومان بدهی را
صاف کند یا خیر؟