دانشگاه نیاز به هوای تازه دارد

تدبیر24»اگرچه همیشه ‌این حق رئیس‌جمهور است که با توجه به توانمندی‌ها، دیدگاه‌ها و برنامه‌های خودش هر طور که فکر می‌کند بیشتر بستر عملیاتی کردن آنها مهیاست، انتخاب کند و اینکه فرد دیگری را می‌پسندد یا نمی‌پسندد در جایگاه دوم قضیه قرار دارد. نفس طرح این قضیه و تاکید بر اینکه همچنان به رأی مردم احتیاج دارد، اهمیت دارد و اینکه دولت به هر صورت خودش را بی‌نیاز از مردم نبیند، درحالی که بعضا تصور این بود که رأی لازم را گرفته و رفته و دیگر خیلی به‌نظرات مردم توجه نمی‌کند. البته در این گزینش‌ها فقط وزرا نبودند. بالاخص همان‌جایی که ‌این سخنان را ایراد کردند، مثلا نوعی مقاومت نسبت به بعضی از عزل و نصب‌های استانداران انجام می‌شد، یا حداقل این شائبه به ذهن می‌رسید و بیشتر هم همان‌ها اصرار می‌کردند که طبیعتا پای کار آقای حسن روحانی بودند و این مساله در استانداری سیستان‌و‌بلوچستان پیش آمده بود؛ یعنی یک مقدار خود گزینش‌ها و یک مقدار هم گزینش افرادی که وزارت کشور در انتخاب‌هایش انجام می‌داد، بعضا باعث نگرانی برخی از افراد شد، درحالی که به هر صورت زحمت زیادی برای موفقیت آقای روحانی در استان‌های خودشان با محدودیت‌های متعدد کشیده بودند. اما نوع ناهماهنگی این‌چنینی طبیعتا ممکن است برای دولت خوشایند نباشد. حالا دیگر عزل و نصب‌ها اتفاق افتاده و اصرار آقای روحانی بر اینکه‌ اینها را پاسخ دهد و به‌گونه‌ای رفع کند، خودش یک قدم به جلوست، چون آقای روحانی به‌خوبی می‌داند که یکی از نقاط قوتش، حفظ اعتماد عمومی نسبت به دولت است و طبیعتا حفظ این اعتماد نیازمند تدابیری است که به‌نظر می‌رسد در هنگام این انتخاب‌ها خیلی توجه جدی به آن صورت نگرفته بود یا گاه تصور می‌شد که یک مقدار تقابل با این خواسته‌های عمومی دیده می‌شد، ولی مردم و طرفداران رئیس‌جمهور حتما این مقدار حق را برای ایشان قائلند. افراد رأی‌دهنده و کسانی که از آقای روحانی حمایت می‌کردند، اگر یک‌وقت هم نظراتشان را طرح می‌کردند، بیشتر به خاطر این بود که خدای‌ناکرده اگر آنچه وعده شده و آنها این وعده‌ها را به مردم منتقل کردند، دچار اختلال و ضعف و سستی نشود. امیدوارم به هر صورت با اصرار بر تاکید بیشتر ایشان بر اینکه همچنان «به مردم متعهد هستم و با رأی و مطالبات مردم با کسی معامله نمی‌کنم و سعی کردم در همه گزینش‌ها به آنچه به مردم وعده داده بودم همچنان پایبندی خودم را دنبال کنم»، می‌تواند در ترمیم این اعتمادی که تا حدودی دچار مشکل شده بود، کمک زیادی به دولت بکند و امیدواریم که همچنان این تاکید وجود داشته باشد تا این پشتوانه هم به آقای روحانی کمک کند که کارهایشان را بهتر پیش ببرند. بخش دیگر سخنان آقای رئیس‌جمهور به دانشگاه و روز دانشجو برمی‌گشت؛ سخنانی از آزادی حوزه و دانشگاه. فضای فعلی حاکم در حوزه‌ها، فضای بالنده مدنظری که انتظار می‌رود، نیست و در این فضا باید تغییرات جدی صورت بگیرد. افرادی هم در دانشگاه‌ها ایفای نقش می‌کنند که نه دانشگاه را می‌شناسند و نه عضو دانشگاه به معنای واقعی‌اش محسوب می‌شوند و اینها به عامل‌های فشار برای محدود کردن دانشجویان و اساتید تبدیل شده‌اند و دولت و به‌ویژه وزیر علوم باید تدبیرکند که نقش آنها را در فضای دانشگاه محدود شود تا دانشجو احساس کند هوای آزادتر و مجال تنفس راحت‌تری را می‌تواند تجربه کند. اگر این فضا بسته شود بر مسائل علمی دانشگاه هم به‌شدت تاثیر منفی می‌گذارد. اگر چنین انتظاری هست و می‌خواهند هزینه‌ای که دولت برای دانشگاه‌ها و توسعه کشور می‌کند بازدهی خودش را داشته باشد، باید محیط را برای استاد و دانشجو امن کرد. البته سخنان آقای روحانی مبنی بر اینکه ضرورت ندارد همه مراسمی که به‌صورت ملی و جدی برگزار می‌شود صرفا در تهران باشد، سخن درستی است. اگر باب شود مراسمی مثل روز دانشجو که همیشه مرسوم بوده در تهران و دانشگاه‌های تهران صورت بگیرد، یک‌سال در سیستان‌و‌بلوچستان و یک‌سال در خراسان یا اصفهان برگزار شود، ایرادی ندارد. به‌نظرم انتقال این‌گونه مراسم به بعضی از استان‌ها می‌تواند کمک کند که دیگران هم در این مراسم ملی به‌خوبی دیده شود. نفس این نگاه را منهای حواشی آن مناسب می‌بینم .